τελευταια νεα
Tag

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Browsing

Παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) για τις συνθήκες διαβίωσης μιας εγκύου αιτούσας διεθνούς προστασίας στη Σάμο το 2019.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξέδωσε στις 4 Απριλίου 2023 την απόφαση A.D. κατά Ελλάδας, αναγνωρίζοντας παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) για τις συνθήκες διαβίωσης μιας εγκύου αιτούσας διεθνούς προστασίας στη Σάμο το 2019.

Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι κατά την άφιξή της στη Σάμο ήταν έξι μηνών έγκυος, με ιατρικό ιστορικό αποβολών. Έμενε σε μια σκηνή έξω από το ΚΥΤ όπου δεν είχε πρόσβαση σε επαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής. Όταν η σκηνή της καταστράφηκε, διέμενε σε νέα που βρισκόταν εντός των εγκαταστάσεων του ΚΥΤ, όπου οι εγκαταστάσεις δεν πληρούσαν τις ελάχιστες προυποθέσεις υγιεινής.

Το ΕΔΔΑ κήρυξε την προσφυγή παραδεκτή απορρίπτοντας την ένσταση της Ελληνικής Κυβέρνησης ότι η προσφεύγουσα δεν είχε υποβάλει γραπτές αιτήσεις προς τις αρμόδιες αρχές ή τα εθνικά δικαστήρια επικαλούμενη τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων της και ως εκ τούτου δεν είχε εξαντλήσει τα εσωτερικά ένδικα μέσα. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι οι ανάγκες στέγασης της αντιμετωπίστηκαν μόνο όταν γεννήθηκε το παιδί της, μολονότι αυτές οι ανάγκες της ήταν γνωστές στις αρχές σχεδόν τρεις μήνες πριν.

Στη συνέχεια, το ΕΔΔΑ παρατήρησε ότι η προσφεύγουσα διέμενε στο ΚΥΤ Σάμου για περίπου δυόμισι μήνες. Το Δικαστήριο έκρινε ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η προσφεύγουσα βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο της εγκυμοσύνης της και επομένως χρειαζόταν εξειδικευμένη φροντίδα. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η μεταχείριση της προσφεύγουσας υπερέβη το ελάχιστο όριο σοβαρότητας που απαιτείται για την εφαρμογή του Άρθρου 3 και ως εκ τούτου καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ.

Ο αιτών πολίτης Τουρκίας, προς απόδειξη των ισχυρισμών του, ότι στην χώρα του έχει ήδη διωχθεί από τις αρχές, με αφορμή τη δράση του με το κόμμα HDP, προσκόμισε έγγραφα συνταγμένα στην τουρκική, τα οποία δεν έγιναν δεκτά από την Επιτροπή, χωρίς, να εκφέρει συγκεκριμένη κρίση ως προς το περιεχόμενο, την γνησιότητα και την αποδεικτική τους δύναμη, περιοριζόμενη να αναφέρει ότι συνεκτιμήθηκαν σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του αιτούντος. Οι δηλώσεις αυτές, όμως, είχαν ήδη κριθεί ως αναξιόπιστες απο την Επιτροπή, διότι θεωρήθηκαν ασαφείς και γενικόλογες, χωρίς να γίνει αυτοτελής κρίση για την αποδεικτική δύναμη των ως άνω εγγράφων. Μη νομίμως αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη απόφαση της 12ης Ανεξάρτητης Επιτροπής Προσφυγών.

11.Επειδή, εν προκειμένω, από τις πληροφορίες που αντλήθηκαν από τις διεθνείς πηγές προκύπτει ότι δεν αποκλείεται και απλά, χαμηλόβαθμα μέλη του κόμματος ….να υποστούν διώξεις στην χώρα καταγωγής του αιτούντος και σε βάρος τους να απαγγελθούν σοβαρές κατηγορίες κατ΄ επίκληση του αντιτρομοκρατικού νόμου. Περαιτέρω, ο αιτών πέραν των δηλώσεών του, προς απόδειξη των κρίσιμων ισχυρισμών του, ότι στην χώρα του έχει ήδη διωχθεί από τις αρχές, με αφορμή την συμμετοχή του και την δράση του με το κόμμα …, προσκόμισε συγκεκριμένα έγγραφα συνταγμένα στην τουρκική. Από αυτά, το πρώτο (η βεβαίωση συμμετοχής στο κόμμα …) δεν έγινε δεκτό από την Επιτροπή, χωρίς, όμως, η τελευταία να εκφέρει συγκεκριμένη κρίση ως προς την γνησιότητά του, ούτε ως προς την αποδεικτική του δύναμη, περιοριζόμενη να αναφέρει ότι προσκομίστηκε σε απλό αντίγραφο και εκτιμάται σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του αιτούντος. Οι δηλώσεις αυτές, όμως, είχαν ήδη κριθεί ως αναξιόπιστες, διότι θεωρήθηκαν ασαφείς και γενικόλογες, χωρίς να γίνει αυτοτελής κρίση για την αποδεικτική δύναμη του ανωτέρω εγγράφου, ήτοι κατά πόσο αυτό είναι πρόσφορο να στηρίξει την διήγηση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών από τον αιτούντα και την ιδιότητά του ως μέλους του …, σκοπός για τον οποίον προσκομίστηκε. Περαιτέρω, τα έγγραφα που υποβλήθηκαν στις 11.10.2021 στην Αρχή Προσφυγών δεν εκτιμήθηκαν από την Επιτροπή, η οποία στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν διέλαβε οποιαδήποτε κρίση για το περιεχόμενο, την γνησιότητα και την αποδεικτική τουςδύναμη. Με αυτά τα δεδομένα, εφόσον προβάλλεται ότι από τα έγγραφα αυτά προέκυπταν οι κατηγορίες που είχαν απαγγελθεί στον αιτούντα, έπρεπε και αυτά να συνεκτιμηθούν, προκειμένου να αξιολογηθεί συνδυαστικώς η αξιοπιστία των δηλώσεών του. Διότι τόσο η ανωτέρω βεβαίωση, όσο και τα από 11.10.2021 υποβληθέντα έγγραφα προβάλλεται ότι σχετίζονται με το κρίσιμο ζήτημα της ιδιότητας του αιτούντος ως μέλος του … και της φερόμενης δίωξής του από το καθεστώς για την πολιτική του δράση, δηλαδή ακριβώς με αυτούς τους ισχυρισμούς, που δεν έρχονται σε αντίθεση με τις πληροφορίες που συλλέχθηκαν από τις διεθνείς πηγές, είναι ουσιώδεις για την υπαγωγή του τελευταίου σε προσφυγικό καθεστώς, ωστόσο κρίθηκαν αναξιόπιστοι με βάση μόνο την συνέντευξη του τελευταίου. Με αυτά τα δεδομένα, η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος που έκρινε ως αναξιόπιστους τους ανωτέρω ισχυρισμούς του αιτούντος, χωρίς να εκφέρει κρίση ως προς την αποδεικτική δύναμη των ανωτέρω εγγράφων, εκ των οποίων τα από 11.10.2021 έγγραφα δεν μνημονεύονται καν στο σώμα της, με αποτέλεσμα να μην προκύπτει ούτε το περιεχόμενό τους, δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, όπως βασίμως προβάλλεται. […]

Δέχεται την αίτηση ακύρωσης.

Ακυρώνει την … /5.11.2021 απόφασης της 12ης Ανεξάρτητης Επιτροπής Προσφυγών της Αρχής Προσφυγών του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου και αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση προς νέα νομίμως αιτιολογημένη κρίση […]

Οι διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων ειναι ειδικότερες εκεινων των αποφάσεων που εισάγουν προσθετες προυποθέσεις για την είσοδο των δικηγορων σε δομές υποδοχής αιτούντων άσυλο. Συνεπώς, οι δικηγόροι δικαιούνται υα εισέρχονται ελεύθερα στα ως άνω κέντρα με την επίδειξη της δικηγορικής τους ταυτότητας, χωρίς καρτέλα σήμανσης και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του Διοικητή.

Σε απάντηση του υπ αριθ. πρωτ. …/22-11-2022 αιτήματός σας εκθέτουμε τα ακόλουθα:

Σύμφωνα με το όρθρο 34 παρ. 2 του Κώδικα Δικηγόρων (Ν. 4194/2013) «Η είσοδος στα Υπουργεία και στα δημόσια καταστήματα επιτρέπεται ελεύθερα στους δικηγόρους με επίδειξη της επαγγελματικής τούς ταυτότητας, κάθε εργάσιμη ημέρα και ώρα χωρίς κανένα χρονικό ή άλλο περιορισμό».

Σύμφωνα επίσης με την Εγκύκλιο ΔΙΔΔΑ/ΤΔΙ/Φ.15/29103/14.9.2018 του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης για την παροχή πληρεξουσιότητας στον δικηγόρο αρκεί και η νόμιμη προφορική εντολή, που ταυ παρέχεται κατά το άρθρο 36 παρ. 1 του Κώδικα Δικηγόρων (Ν. 4194/2013) και ως εκ τούτου οι δικηγόροι δεν θεωρούνται τρίτα πρόσωπα σε σχέση με τον εντολέα τους. Εάν δε ο ενδιαφερόμενος έχει υποβάλει αίτημα και προσέρχεται ο δικηγόρος να παραλάβει τη διοικητική πράξη, αρκεί υα δηλώσει επί τόπου την πληρεξουσιότητά ταυ, το ονοματεπώνυμό του, τη διεύθυνση και τον αριθμό Μητρώου του Δικηγορικού Συλλόγου στον οποίο ανήκει. Αντίστοιχα έχουν ορίσει η προηγούμενη Εγκύκλιος ΔΙΣΠΟ/Φ.181οικ.11853/6.5.2009 του Υπουργού Εσωτερικών και η υπ’ αριθ. 28/2018 Εγκύκλιος του ΕΦΚΑ.

Εάν υποστηριχθεί ότι οι διατάξεις των άρθρων 23 και 27 της ΚΥΑ 1/7433 ΦΕΚ Β 2219/2019, 14 της ΑΠ 23/13532 ΦΕΚ Β 5272/2020 και 5 της ΑΠ 25.0/118832 ΦΕΚ Β 3191/2021 είναι ειδικότερες από τις ανωτέρω Εγκυκλίους και από τον Κώδικα Δικηγόρων, επειδή αφορούν τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης πολιτών τρίτων χωρών ή ανιθαγενών τις Κινητές Μονάδες Υποδοχής και Ταυτοποίησης, τις Δομές Προσωρινής Υποδοχής και Προσωρινής Φιλοξενίας πολιτών τρίτων χωρών ή ανιθαγενών, που λειτουργούν με μέριμνα της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης, τις Κλειστές Ελεγχόμενες Δομές Νήσων και τη νομική εκπροσώπηση των προσώπων που διαμένουν/φιλοξενούνται σε αυτές, η άποψη δεν είναι ορθή, διότι, σύμφωνα με το άρθρο 166 παρ. 1 τον Κώδικα Δικηγόρων, αι διατάξεις του Κώδικα είναι ειδικές έναντι κάθε άλλης διάταξης, που αφορά στους δικηγόρους.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 34 παρ, 2 και 166 του Κώδικα Δικηγόρων (Ν. 4194/2013), σε συνδυασμό και με τις θεμελιώσεις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1, κατά το οποίο «Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός» και 2 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, κατά το οποίο «Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης», οι διατάξεις των άρθρων 23 και 27 της ΚΥΑ 1/7433 ΦΕΚ Β 2219/2019, 14 της ΑΠ 23/13532 ΦΕΚ Β 5272Ι2020 και 5 της ΑΠ 25.0/118832 ΦΕΚ Β 3191/2021 δεν τυγχάνουν εφαρμογής ως εισάγουσες ανεπίτρεπτους περιορισμούς στη νομική εκπροσώπηση των πολιτών τρίτων χωρών ή ανιθαγενών και ως απάδουσες στην αξιοπρεπή άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος, που προβλέπεται στο άρθρο 34 παρ. 1 του Κώδικα Δικηγόρων (Ν. 4194/2013).

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, οι δικηγόροι δικαιούνται να εισέρχονται ελεύθερα στα ως άνω κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης, στις δομές προσωρινής υποδοχής και φιλοξενίας που λειτουργούν με μέριμνα της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης, στις κλειστές ελεγχόμενες δομές νήσων Κέντρα Υποδοχής με την επίδειξη της δικηγορικής τους ταυτότητας, χωρίς καρτέλα σήμανσης και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του Διοικητή.

Αναφορικά με την παροχή πληρεξουσιότητας από τους πολίτες τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς προς τους δικηγόρους επισημαίνεται ότι κατά κανόνα η παροχή πληρεξουσιότητας είναι άτυπη δικαιοπραξία, σύμφωνα με τα άρθρα 216 και 217 παρ. 1 ΑΚ, εκτός αν αφορά δικαιοπραξία, για την οποία αξιώνει ο νόμος την τήρηση τύπου επί ποινή ακυρότητας (ΕφΠαρ 22/2015 ΝοΒ 63/2015, 1031=Αρμ 69/2015, 1423), περίπτωση, που δεν συντρέχει εν προκειμένω. Αλλά και για την εφαρμογή της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 217 ΑΚ υποστηρίζεται ορθά ότι επιβάλλεται τελολογική συστολή του κανόνα, ώστε να μην υπερακοντίζεται ο προστατευτικός σκοπός του, όταν ο τύπος της κύριας δικαιοπραξίας επιβάλλεται προς εξυπηρέτηση σκοπών καθαρά διοικητικών ή δημοσιονομικών (Δεληγιάννης, Η πληρεξουσιότης, 1954, σ. 126, 129, 130, Δωρής, Οι δι’ αντιπροσώπου συναλλαγές στο ιδιωτικό δίκαιο. 2021, σ. 230). Η επιβολή ειδικών τύπων παροχής πληρεξουσιότητας στους δικηγόρους σε αναλογία με τις λοιπές διαδικαστικές προϋποθέσεις, που επιβάλλονται τους πολίτες τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς προφανώς δεν εξυπηρετεί τη νομική τους προστασία, αλλά διοικητικούς σκοπούς.

Η προβολή εξάλλου προσκομμάτων εκ μέρους της Διοίκησης στους πολίτες τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς αναφορικά με την εκπροσώπησή τους ενώπιον των αρμόδιων αρχών από δικηγόρο συνιστά παραβίαση του άρθρου 20 παρ. 2 Σ (Τσιγαρίδας, σε Γώγου/Κωνσταντίνου, Κώδικας Δικηγόρων, άρθρ. 36 αριθ. 3), επειδή σημαίνει αυτόματα και στέρηση του δικαιώματος για αποτελεσματική ακρόαση (Λαζαράτος, Το δικαίωμα παράστασης με δικηγόρο στη διοικητική διαδικασία, Δ 1992,  67), ενώ θα στερούσε και τη διοίκηση από του να διαφωτισθεί σχετικά με τα νομικά ζητήματα της υπόθεσης από δικηγόρο με την τεκμηριωμένη επιστημονική του κατάρτιση (Λαζαράτος, Αντισυνταγματικότητα νομοθετικής διατάξεως με την οποία απαγορεύεται η παράσταση δικηγόρου στη διοικητική διαδικασία, Δ 1994, 511).

Προκειμένου, επομένως, να ασκηθεί αποτελεσματικά από τους πολίτες τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς το δικαίωμα ακρόασής τους από τη διοίκηση, απαιτείται να επιτρέπεται η ελεύθερη πρόσβαση των δικηγόρων στα Κέντρα Υποδοχής, ακόμα και χωρίς έγγραφη πληρεξουσιότητα κατά την πρώτη επαφή μαζί τους, ώστε να τούς δοθεί η δυνατότητα να παράσχουν την έγγραφη πληρεξουσιότητα και στη συνέχεια οι δικηγόροι να ασκήσουν τα τα απαιτούμενα καθήκοντά τους για την εκπροσώπηση του κάθε εντολέα τους.

Το Σεμινάριο αποσκοπεί στην παρουσίαση και αποσαφήνιση των πρόσφατων εξελίξεων στη νομοθεσία και τη νομολογία, τόσο στο πεδίο της γνώσης από συμπληρωματικούς κλάδους όσο και σ’ εκείνο του επίκαιρου χειρισμού των ζητημάτων που συνδέονται με την ιδιότητα του πρόσφυγα.

Οι αυξανόμενοι προσφυγικοί πληθυσμοί και οι διαρκείς νομοθετικές αλλαγές στο δίκαιο του ασύλου συνεχίζουν να δημιουργούν ζητήματα συστηματοποίησης της πρακτικής στον κλάδο αυτό του δικαίου, ο οποίος πλέον διαπλέκεται όλο και περισσότερο με άλλους δικαϊκούς κλάδους.

Στα ζητήματα καθορισμού του καθεστώτος πρόσφυγα και επικουρικής προστασίας (international protection status determination) προστίθενται πλέον οι ρυθμίσεις για την ένταξη και τα δικαιώματα των αναγνωρισμένων, οι διατάξεις για τους ανηλίκους και εξαιρετικές μορφές προστασίας, όπως η απονεμόμενη στους ανθρώπους που εγκαταλείπουν την Ουκρανία.

Το Σεμινάριο αποσκοπεί στην παρουσίαση και αποσαφήνιση των πρόσφατων εξελίξεων στη νομοθεσία και τη νομολογία, τόσο στο πεδίο της γνώσης από συμπληρωματικούς κλάδους όσο και σ’ εκείνο του επίκαιρου χειρισμού των ζητημάτων που συνδέονται με την ιδιότητα του πρόσφυγα. Θα δοθεί έμφαση στις αλλαγές που επέφερε ο νέος Κώδικας, καθώς και στη νεότερη νομολογία των διοικητικών και δικαστικών οργάνων.

Τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2023, στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών, θα πραγματοποιηθεί το επιστημονικό Συνέδριο της Γενικής Επιτροπείας της Επικράτειας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων (ΤΔΔ) με θέμα: “Νομικοί και γεωπολιτικοί προβληματισμοί σε ζητήματα μετανάστευσης και ασύλου”.

Δείτε το πρόγραμμα του Συνεδρίου:

Δεν συντρέχει, λόγος χορήγησης αναστολής εκτέλεσης, καθόσον οι λόγοι ακυρώσεως δεν μπορούν να θεωρηθούν προδήλως βάσιμοι, δεδομένου ότι οι διατάξεις περί του Μητρώου δικηγόρων δεν έχουν τύχει ακομη νομολογιακής επεξεργασίας, ενώ και η βλάβη που επικαλείται ο αιτών δικηγόρος ως οικονομική δεν παρίσταται ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη.  Αντίθετη μειοψηφία κατά την οποία η πρόβλεψη της χρονικής προτεραιότητας υποβολής των αιτήσεων υποψηφιότητας ως μόνου κριτηρίου επιλογής μεταξύ των πληρούντων τις τυπικές προϋποθέσεις προς εγγραφή στο Μητρώο δικηγόρων ειναι αντίθετη στις αρχές της διαφάνειας και αξιοκρατίας.

2. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση ζητείται η αναστολή εκτελέσεως της υπ’ αριθμ. … απόφασης του Γενικού Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, με την οποία επικυρώθηκαν οι πίνακες επιλεγέντων και επιλαχόντων δικηγόρων, που εγγράφηκαν στο «Μητρώο Δικηγόρων για παροχή συνδρομής σε αιτούντες διεθνή προστασία ανά Περιφερειακή Υπηρεσία Ασύλου», κατά το μέρος αυτής με το οποίο επικυρώθηκε η κατάταξη του αιτούντος στην πέμπτη θέση του πίνακα επιλαχόντων για το Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου (Π.Γ.Α.) Δυτικής Ελλάδας. Κατά της απόφασης αυτής, καθώς επίσης κατά (α) της υπ’ αριθμ. …απόφασης-προκήρυξης του Διοικητή της Υπηρεσίας Ασύλου για την υποβολή αιτήσεων εγγραφής στο ως άνω Μητρώο και (β) της υπ’ αριθμ. … απόφασης του αυτού οργάνου, με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση του αιτούντος κατά του από 8-1-2021 πίνακα επιλεγέντων και επιλαχόντων δικηγόρων για το Π.Γ.Α. Δυτικής Ελλάδας, ο αιτών έχει ασκήσει αίτηση ακυρώσεως (αρ. κατ. …), για την οποία δικάσιμος μετ’ αναβολή έχει οριστεί η 16-2-2023.

3. Επειδή, το άρθρο 7 του ν. 4375/2016 (Α΄ 51) περί οργάνωσης και λειτουργίας Υπηρεσίας Ασύλου και Αρχής Προσφυγών και προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ «σχετικά με τις κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας» ορίζει στην παρ. 5 ότι: «Κατά των αποφάσεων που απορρίπτουν αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας ή ανακαλούν το καθεστώς αυτό μπορεί να ασκηθεί ενδικοφανής προσφυγή …», στη δε παρ. 8 ότι: «Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργών, όπου τούτο απαιτείται, ρυθμίζονται θέματα που αφορούν … τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις παροχής νομικής συνδρομής σε αιτούντες διεθνή προστασία …». Κατ’ εξουσιοδότηση της ως άνω διάταξης της παρ. 8 του ν. 4375/2016 εκδόθηκε η κοινή απόφαση 3686/19-2-2020 των Υπουργών Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Δικαιοσύνης και Μετανάστευσης και Ασύλου (Β΄ 1009/24-3-2020), η οποία ορίζει στο άρθρο 1 ότι: «1. Στους αιτούντες διεθνή προστασία παρέχεται δωρεάν νομική συνδρομή για την άσκηση της προβλεπόμενης προσφυγής της παραγράφου 5 του άρθρου 7 του ν. 4375/2016 ενώπιον της Αρχής Προσφυγών, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις της παρούσας απόφασης. … 2. … 5. Η νομική συνδρομή περιλαμβάνει: α. τη σύνταξη και κατάθεση προσφυγής, σε περίπτωση δε που η προσφυγή δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα και την κατάθεση αιτήματος παραμονής …, εφόσον δεν έχει ήδη ασκηθεί, β. την πραγματοποίηση συσκέψεων με τον αιτούντα για την κατάλληλη προετοιμασία της υπόθεσής του και γ. τη σύνταξη και κατάθεση υπομνήματος και κάθε άλλου απαιτούμενου εγγράφου ή στοιχείου. 6. … 7. …», στο δε άρθρο 2 ότι: «1. Στην Υπηρεσία Ασύλου τηρείται Μητρώο Δικηγόρων, αποτελούμενο από εν ενεργεία δικηγόρους, στο οποίο δύνανται να εγγραφούν, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις των ακολούθων παραγράφων. Ειδικότερα, οι δικηγόροι θα πρέπει: α. να έχουν πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας και β. να μην έχουν τιμωρηθεί πειθαρχικά. 2. Με απόφαση του Διευθυντή της Υπηρεσίας Ασύλου ορίζεται ο χρόνος έναρξης της διαδικασίας επιλογής, προβλέπονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και ρυθμίζονται τα διαδικαστικά θέματα. Στην ίδια απόφαση περιλαμβάνεται ο αριθμός των δικηγόρων για τη συμπλήρωση του μητρώου και ο αριθμός των θέσεων δικηγόρων ανά Περιφερειακή Υπηρεσία Ασύλου. 3. Η επιλογή διενεργείται από τριμελή επιτροπή, η οποία συγκροτείται από έναν υπάλληλο της Υπηρεσίας Ασύλου, κατηγορίας ΠΕ με πτυχίο νομικής, ο οποίος … ασκεί τα καθήκοντα του Προέδρου, έναν εκπρόσωπο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ως μέλη. … 4. … 6. Δικηγόρος, ο οποίος επιθυμεί την εγγραφή του στο Μητρώο οφείλει να δηλώσει κατά σειρά προτεραιότητας τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Ασύλου, στις οποίες επιθυμεί να παρέχει νομική συνδρομή, εφόσον επιλεγεί. 7. Στο Μητρώο περιλαμβάνονται οι επιλεγέντες δικηγόροι, οι οποίοι κατατάσσονται κατά τη χρονολογική σειρά υποβολής της αίτησής τους για υπαγωγή στο Μητρώο και κατανέμονται στις Περιφερειακές Υπηρεσίες Ασύλου … με βάση την παραπάνω κατάταξη και τη δήλωση της παραγράφου 6. Όταν η αίτηση αποστέλλεται ταχυδρομικά, ως ημερομηνία υποβολής θεωρείται η σφραγίδα του ταχυδρομείου. Σε περίπτωση υπεραρίθμου των αιτήσεων που υποβλήθηκαν την ίδια ημερομηνία η επιλογή των προς ένταξη στο Μητρώο δικηγόρων γίνεται με κλήρωση, η οποία διενεργείται ενώπιον της Επιτροπής της παρ. 3. 8. Το Μητρώο περιλαμβάνει και κατάλογο ισάριθμων επιλαχόντων, εφόσον αυτό είναι εφικτό, οι οποίοι κατανέμονται ανά γεωγραφική περιοχή αρμοδιότητας των Περιφερειακών υπηρεσιών Ασύλου, σύμφωνα με την παράγραφο 6. 9. … 12. …», στο άρθρο 3 παρ. 1 ότι «Το ύψος της αμοιβής των δικηγόρων ορίζεται σε εκατόν εξήντα … ευρώ, πλέον Φ.Π.Α. ανά υπόθεση (ατομικό φάκελο αίτησης διεθνούς προστασίας) και καταβάλλεται από την Υπηρεσία Ασύλου …», στο άρθρο 4 παρ. 1 ότι «Οι δικηγόροι που περιλαμβάνονται στο Μητρώο αμείβονται χωριστά για κάθε υπόθεση που διεκπεραιώνουν …», στο δε άρθρο 5 παρ. 2 ότι «Οι δικηγόροι υποχρεούνται να συμμετέχουν, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, σε εκπαιδευτικά προγράμματα που διοργανώνονται από την Υπηρεσία Ασύλου σε συνεργασία με άλλους φορείς (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες κ.ά.) με σκοπό τη διαρκή τους επιμόρφωση και ενημέρωση σε ζητήματα δικαίου διεθνούς προστασίας».

[…]5. Επειδή, το άρθρο 52 του π.δ. 18/1989 ορίζει ότι: «1. … 2. Επιτροπή που συγκροτείται κάθε φορά από τον Πρόεδρο … του αρμόδιου τμήματος και απαρτίζεται από τον ίδιο ή τον νόμιμο αναπληρωτή του, τον εισηγητή της υπόθεσης και ένα σύμβουλο, μπορεί, μετά από αίτηση εκείνου που άσκησε αίτηση ακυρώσεως, να αναστείλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, με συνοπτικά αιτιολογημένη απόφαση η οποία εκδίδεται σε συμβούλιο. … 3. Η αίτηση πρέπει να διαλαμβάνει τους ειδικούς λόγους που μπορούν να δικαιολογήσουν την αναστολή εκτέλεσης στη συγκεκριμένη περίπτωση. … 4. … 6. Η αίτηση αναστολής εκτέλεσης γίνεται δεκτή, όταν κρίνεται ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα προκαλέσει στον αιτούντα βλάβη ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης ακυρώσεως. Η αίτηση όμως μπορεί να απορριφθεί, αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημοσίου συμφέροντος κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος. 7. Εάν η Επιτροπή εκτιμά ότι η αίτηση ακυρώσεως είναι προδήλως βάσιμη, μπορεί να δεχθεί την αίτηση αναστολής, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης δεν κρίνεται ως ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη. … 8. Η Επιτροπή, εκτός από την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης, μπορεί να διατάξει και κάθε άλλο, κατά περίπτωση, κατάλληλο μέτρο, χωρίς να δεσμεύεται από τις προτάσεις των διαδίκων. 9. …12. …». Κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, αναστολή εκτέλεσης διοικητικής πράξης, που έχει προσβληθεί με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, διατάσσεται από την Επιτροπή Αναστολών του Δικαστηρίου, ύστερα από αίτηση του διαδίκου που άσκησε την αίτηση ακυρώσεως, αν πιθανολογείται ότι η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα προκαλέσει στον αιτούντα την ανεπανόρθωτη ή, τουλάχιστον, δυσχερώς επανορθώσιμη, σε περίπτωση αποδοχής της αιτήσεως ακυρώσεως, βλάβη, την οποία επικαλείται. Αναστολή εκτέλεσης δύναται επίσης να διαταχθεί, και ανεξαρτήτως βλάβης του αιτούντος, αν η Επιτροπή κρίνει ότι το κύριο ένδικο βοήθημα παρίσταται προδήλως βάσιμο [όπως, ιδίως, στην περίπτωση που οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως βασίζονται σε πάγια νομολογία ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. Ε.Α. 15/2015, 329/2016, 58, 154, 200, 290/2018 κ.ά.)], όχι, όμως, αν απλώς πιθανολογείται, έστω και σοβαρά, η ευδοκίμηση αυτού (βλ. Ε.Α. 1016, 1022/2008, 1115/2010, 242/2014).

6. Επειδή, ο αιτών ζητεί με την υπό κρίση αίτηση τη χορήγηση αναστολής εκτέλεσης της ανωτέρω … απόφασης του Γενικού Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, επικαλούμενος αποκλειστικά το προδήλως βάσιμο της κατ’ αυτής και των λοιπών ως άνω πράξεων ασκηθείσης αιτήσεως ακυρώσεως και, ειδικότερα, των λόγων, με τους οποίους προβάλλεται: (α) παράβαση των αρχών της δημοσιότητας και διαφάνειας, διότι (1) δεν τηρήθηκαν ως προς την … προκήρυξη οι προσήκουσες διατυπώσεις δημοσιότητας [δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ή τήρηση των οριζομένων στο – αναλογικώς εφαρμοζόμενο, κατά τον αιτούντα – άρθρο 43 του Κώδικα περί Δικηγόρων (ν. 4194/2013, Α΄ 208) διατυπώσεων δημοσιοποίησης των προκηρύξεων για την πρόσληψη δικηγόρων στον δημόσιο τομέα με έμμισθη εντολή], (2) ο Διοικητής της Υπηρεσίας Ασύλου δεν προσδιόρισε ρητώς και σαφώς, με την εν λόγω απόφαση-προκήρυξη, την ημερομηνία έναρξης της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων υποψηφιότητας για τη συμπλήρωση του Μητρώου Νομικής Συνδρομής, αντιθέτως προς τα οριζόμενα στο άρθρο 2 παρ. 2 της ως άνω κοινής υπουργικής απόφασης 3686/2020, (3) η ακριβής ημερομηνία δημοσίευσης της προκήρυξης, κατά το πλήρες σώμα της, δεν προκύπτει ούτε από την τρίτη προσβαλλόμενη με την αίτηση ακυρώσεως … απόφαση του Διοικητή της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση του αιτούντος κατά του από 8-1-2021 πίνακα επιλεγέντων και επιλαχόντων δικηγόρων, ούτε από την 1836/16-2-2021 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου περί κυρώσεως των οριστικών πινάκων, ούτως ώστε να διαπιστώνεται μετά βεβαιότητας, με αναφορά στη σταθερή αυτή ημερομηνία, η έναρξη της διαδικασίας υποβολής των αιτήσεων υποψηφιότητας, (4) ειδικά ως προς το Π.Γ.Α. Δυτικής Ελλάδας, για το οποίο είχε υποβάλει υποψηφιότητα ο αιτών, ο Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών έλαβε καθυστερημένα γνώση της προκήρυξης και την ανήρτησε στο κατάστημά του μόλις στις 2-10-2020, οπότε και ο αιτών έλαβε γνώση αυτής, δεν προκύπτει δε από την απόφαση περί απόρριψης της ένστασης του αιτούντος αν οι αιτήσεις υποψηφιότητας των δύο (2) επιλεγεισών δικηγόρων κατετέθησαν μετά την ως άνω ημερομηνία, (β) έλλειψη αιτιολογίας τόσο της … απόφασης του Διοικητή της Υπηρεσίας Ασύλου, όσο και της … απόφασης του Γενικού Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, καθόσον δεν αναφέρεται σε αυτές η ημεροχρονολογία υποβολής εκάστης αίτησης υποψηφιότητας, ώστε να τεκμηριώνεται η κατά χρονική προτεραιότητα κατάταξη αυτών και, ειδικότερα, αν οι αιτήσεις των δύο (2) επιλεγεισών δικηγόρων κατετέθησαν προ της κατάθεσης της αίτησης του αιτούντος, (γ) παράβαση των συνταγματικών αρχών της αξιοκρατίας και της ισότητας, που επιβάλλουν την κατάταξη των υποψηφίων προς εγγραφή στο Μητρώο Νομικής Συνδρομής βάσει κριτηρίων συναπτομένων με ικανότητα, ειδίκευση και εμπειρία των υποψηφίων δικηγόρων και όχι με βάση το τυχαίο και συμπτωματικό κριτήριο της χρονικής προτεραιότητας υποβολής των σχετικών αιτήσεων.

7. Επειδή, κατά την κρατήσασα στην Επιτροπή γνώμη, οι ως άνω λόγοι ακυρώσεως δεν μπορούν να θεωρηθούν προδήλως βάσιμοι, καθόσον οι εφαρμοσθείσες κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης προκήρυξης διατάξεις του ν. 4375/2016 και της κοινής υπουργικής απόφασης 3686/2020 δεν έχουν τύχει νομολογιακής επεξεργασίας, ώστε να υπάρχει προηγούμενη δικαστική κρίση επί των ειδικώς τιθεμένων με αυτούς ζητημάτων (πρβλ. Ε.Α. 200, 282/2018, 19/2019). Περαιτέρω, η βλάβη του αιτούντος ως εκ της εγγραφής του σε θέση επιλαχόντος στο εν λόγω Μητρώο (την οποία όλως αορίστως επικαλείται με το εκ των υστέρων υποβληθέν, στις 25-10-2022, αίτημα αυτού περί χορήγησης προσωρινής διαταγής), ως προεχόντως οικονομική, δεν παρίσταται ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκίμησης της υπ’ αυτού ασκηθείσης αιτήσεως ακυρώσεως (πρβλ. Ε.Α. 110/2006, 446/2008). Δεν συντρέχει, συνεπώς, κατά την κρίση της Επιτροπής, λόγος χορήγησης αναστολής ή λήψης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 52 παρ. 8 του π.δ. 18/1989, άλλου πρόσφορου μέτρου, όπως η προσωρινή εγγραφή του αιτούντος στο Μητρώο του Π.Γ.Α. Δυτικής Ελλάδας, την οποία ζητεί με το ως άνω από 25-10-2022 αίτημα προσωρινής διαταγής (και η οποία θα είχε ως συνέπεια την περαιτέρω μείωση των ανατιθεμένων στους ήδη εγγραφέντες σε αυτό συναδέλφους του υποθέσεων, δεδομένου μάλιστα ότι ο συνολικός αριθμός προσφυγών ενώπιον της Επιτροπής Ασύλου σε όλη τη Χώρα έχει ήδη σημαντικά μειωθεί, σύμφωνα με τα προσκομισθέντα από τη Διοίκηση στοιχεία). Κατά τη γνώμη, όμως, της Συμβούλου…, ανεξαρτήτως (α) του αν νομίμως ορίσθηκε με την ως άνω διάταξη της παρ. 15 της … απόφασης-προκήρυξης ο ως άνω ειδικός τρόπος δημοσίευσης αυτής – περί της θέσπισης του οποίου ουδέν αναφέρεται στην παρ. 8 του άρθρου 7 του ν. 4375/2016 ή στην παρ. 2 του άρθρου 2 της 3686/2020 κοινής υπουργικής απόφασης -, (β) του αν πράγματι τηρήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες στη διάταξη αυτή της προκήρυξης διατυπώσεις δημοσιότητας (όπως, ιδίως, η δημοσίευση περίληψης αυτής σε δύο εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας) και (γ) του αν ασκεί εν προκειμένω επιρροή η γνωστοποίηση της προκήρυξης στα μέλη του οικείου δικηγορικού συλλόγου στις 2-10-2020, πάντως η … απόφαση-προκήρυξη του Διοικητή της Υπηρεσίας Ασύλου, δεν ορίζει ρητώς και σαφώς την ημερομηνία έναρξης της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων υποψηφιότητας των ενδιαφερομένων να εγγραφούν στο Μητρώο Νομικής Συνδρομής, και δη σε συνάρτηση προς την ολοκλήρωση των ανωτέρω, οριζομένων στην παράγραφο 15 αυτής, διατυπώσεων δημοσιότητας. Η έλλειψη αυτή, συνδυαζόμενη με την πρόβλεψη της χρονικής προτεραιότητας υποβολής των αιτήσεων υποψηφιότητας ως μόνου κριτηρίου επιλογής μεταξύ των πληρούντων τις τυπικές προϋποθέσεις προς εγγραφή στο Μητρώο δικηγόρων, συνεπάγεται, κατά τη μειοψηφήσασα αυτή γνώμη, πρόδηλη παραβίαση όχι μόνον της ως άνω διάταξης του άρθρου 2 παρ. 2 της 3686/2020 κοινής υπουργικής απόφασης, όσο, κυρίως, των αρχών της διαφάνειας και αξιοκρατίας, οι οποίες θα έπρεπε να διέπουν την προκειμένη διαδικασία επιλογής δικηγόρων. Επομένως, κατά τη γνώμη αυτή, η υπό κρίση αίτηση αναστολής θα έπρεπε να γίνει δεκτή και να διαταχθεί ως πρόσφορο μέτρο η προσωρινή εγγραφή του αιτούντος στο Μητρώο Νομικής Συνδρομής της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, μέχρις ότου δημοσιευθεί η απόφαση του Δικαστηρίου επί της υπ’ αυτού ασκηθείσης αιτήσεως ακυρώσεως.

8. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί.

Προσβάλλεται εθνικός κατάλογος στον οποίο περιλαμβάνεται η Τουρκία ως ασφαλής τρίτη χώρα για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία, με συνέπεια οι αιτήσεις αυτών να απορρίπτονται κατ’ αρχήν ως απαράδεκτες. Το Δικαστήριο διατυπώνει προδικαστικά ερωτήματα προς το ΔΕΕ σε σχέση με την επιρροή επί της νομιμότητας του ανωτέρω εθνικού καταλόγου που ασκεί το γεγονός ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα (που στην συγκεκριμένη περίπτωση υπερβαίνει τους είκοσι μήνες) η Τουρκία αρνείται την επανεισδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία και δεν προκύπτει ότι ερευνήθηκε το ενδεχόμενο να μεταβληθεί η στάση της χώρας αυτής στο προσεχές μέλλον.

Το ενωσιακό δίκαιο (άρθρο 38 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ) επιτρέπει την απόκλιση από τον κανόνα της κατ’ αρχήν εξέτασης των αιτήσεων διεθνούς προστασίας επί της ουσίας, μεταξύ άλλων και στην περίπτωση των ασφαλών τρίτων χωρών, όταν δηλαδή ο αιτών, ως εκ της επαρκούς σύνδεσής του με τρίτη χώρα, όπως ορίζεται από την εθνική νομοθεσία, αναμένεται ευλόγως να αναζητήσει προστασία στην τρίτη αυτή χώρα και υφίστανται λόγοι για να θεωρηθεί ότι ο αιτών θα τύχει εισδοχής ή επανεισδοχής στην εν λόγω χώρα.

Το εθνικό δίκαιο (άρθρο 86 ν. 4636/2019) υιοθέτησε την έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας και προέβλεψε, εκτός από την εφαρμογή της σε ατομικές περιπτώσεις αιτούντων διεθνή προστασία, την κατάρτιση εθνικού καταλόγου ασφαλών τρίτων χωρών στον οποίο περιλαμβάνονται οι χώρες που χαρακτηρίζονται ως γενικά ασφαλείς για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων. Όταν μία τρίτη χώρα έχει χαρακτηρισθεί ως γενικά ασφαλής, ο αιτών διεθνή προστασία φέρει το βάρος της προβολής και της απόδειξης των ισχυρισμών ότι η εν λόγω χώρα δεν είναι ασφαλής για την περίπτωσή του, ενόψει των συγκεκριμένων συνθηκών υπό τις οποίες τελεί.

Προσβάλλεται κοινή υπουργική απόφαση (42799/3.6.2021) του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών και του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, με την οποία καταρτίσθηκε εθνικός κατάλογος ασφαλών τρίτων χωρών που περιλαμβάνει την Τουρκία ως ασφαλή τρίτη χώρα για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία. Μετά την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως εκδόθηκε  νεότερη κοινή υπουργική απόφαση 458568/15.12.2021 των ιδίων Υπουργών, με την οποία, κατόπιν «επανεξέτασης και επικαιροποίησης» των στοιχείων στα οποία είχε στηριχθεί η αρχική πράξη, χαρακτηρίσθηκε εκ νέου η Τουρκία ως ασφαλής τρίτη χώρα για τις ίδιες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία.

Η πράξη χαρακτηρισμού τρίτης χώρας ως ασφαλούς έχει κανονιστικό χαρακτήρα.

Κρίνεται ότι τόσο το πρώτο αιτούν σωματείο όσο και η δεύτερη αιτούσα αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία νομιμοποιούνται στην άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως. Ειδικώς, η αιτούσα εταιρεία νομιμοποιείται στην άσκηση της αιτήσεως κατά το άρθρο 47 παρ. 1 του π.δ. 18/1989, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, εφόσον πάντως εφαρμόσθηκε το προϊσχύσαν δίκαιο (Εμπορικός Νόμος) –χωρίς η σχετική ευθύνη να βαρύνει αποκλειστικά την ίδια- από τα κατά το δίκαιο αυτό αρμόδια κρατικά όργανα ως προς τις προϋποθέσεις απόκτησης νομικής προσωπικότητας από αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία (και όχι το ισχύον περί καταχώρισης στο Γ.Ε.ΜΗ.).   

Η δίκη συνεχίζεται ως προς την 458568/15.12.2021 ΚΥΑ και καταργείται ως προς την 42799/3.6.2021 ΚΥΑ.

Απορρίπτεται λόγος ακυρώσεως περί αναρμοδιότητας του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών.

Κρίνεται ότι τόσο κατά το ενωσιακό δίκαιο όσο και κατά το εσωτερικό δίκαιο η επίκληση από τον διάδικο διάταξης οδηγίας, η οποία δεν είναι αρκούντως σαφής, ακριβής και απαλλαγμένη αιρέσεων ώστε να έχει άμεσο αποτέλεσμα, δεν μπορεί να καταλήγει στο να μην εφαρμόζεται από δικαστήριο κράτους μέλους μια διάταξη εθνικού δικαίου. Το άρθρο 38 παρ. 2 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ έχει άμεσο αποτέλεσμα και, συνεπώς, ο λόγος ακυρώσεως ότι η διάταξη αυτή έχει μεταφερθεί πλημμελώς με το άρθρο 86 του ν. 4636/2019 προβάλλεται παραδεκτώς ενώπιον του εθνικού δικαστή, είναι όμως αβάσιμος.

Περαιτέρω, το Δικαστήριο, με επίκληση προηγούμενης νομολογίας του (ΣτΕ Ολομ. 2347-8/2017), κρίνει ότι τρίτη χώρα, η οποία έχει επικυρώσει την Σύμβαση της Γενεύης με γεωγραφικό περιορισμό, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ασφαλής, κατά την έννοια των άρθρων 86 του ν. 4636/2019 και 38 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ, εφόσον τηρεί την αρχή της μη επαναπροώθησης και παρέχει επαρκή προστασία ορισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως, μεταξύ άλλων, του δικαιώματος πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και την αγορά εργασίας.

Ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του επιδιωκόμενου σκοπού της εξασφάλισης της κατά το δυνατόν ταχείας εξέτασης των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, ενόψει και των οριζομένων στο άρθρο 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, το άρθρο 38 της οδηγίας (και, αντιστοίχως, το άρθρο 86 του ν. 4636/2019) έχει την έννοια ότι δεν είναι δυνατός ο χαρακτηρισμός τρίτης χώρας ως ασφαλούς εφόσον δεν προκύπτει ότι θα καταστεί εφικτή η εισδοχή ή η επανεισδοχή του αιτούντος διεθνή προστασία στην εν λόγω τρίτη χώρα διότι, στην αντίθετη περίπτωση, θα παρατεινόταν απλώς ο χρόνος εξέτασης του υποβληθέντος αιτήματος διεθνούς προστασίας και η αβεβαιότητα του αιτούντος ως προς το καθεστώς παραμονής του στην χώρα στην οποία υπέβαλε το αίτημα, χωρίς να αποκλείεται ο κίνδυνος επαναπροώθησής του σε χώρα στην οποία κινδυνεύει να υποστεί δίωξη και το ενδεχόμενο διατάραξης των διεθνών σχέσεων των κρατών. Η άποψη ότι η δυνατότητα εισδοχής ή επανεισδοχής του αλλοδαπού αιτούντος προστασία στην τρίτη χώρα αποτελεί προϋπόθεση του χαρακτηρισμού τρίτης χώρας ως ασφαλούς, έχει αποτυπωθεί εξάλλου σε κείμενα ηπίου δικαίου του Συμβουλίου της Ευρώπης και έχει υποστηριχθεί και από μερίδα της θεωρίας του διεθνούς δικαίου,  ενώ την έχουν υιοθετήσει δικαστήρια και άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ολλανδικό Συμβούλιο της Επικρατείας). Περαιτέρω, η διαπίστωση της συνδρομής της προϋπόθεσης της δυνατότητας εισδοχής ή επανεισδοχής του αλλοδαπού στην ασφαλή τρίτη χώρα περιλαμβάνει την εξέταση τόσο του υφιστάμενου στην εν λόγω χώρα νομικού καθεστώτος (ήτοι της τυχόν ανάληψης σχετικής νομικής υποχρέωσης εκ μέρους της τρίτης χώρας) όσο και της εν τοις πράγμασι συμμόρφωσης της τρίτης χώρας προς τις αναληφθείσες σχετικές υποχρεώσεις της. Από τα ανωτέρω  συνάγεται ότι, στην περίπτωση που ένα κράτος μέλος καταρτίσει εθνικό κατάλογο γενικά ασφαλών τρίτων χωρών, κάνοντας χρήση της παρεχομένης από το άρθρο 38 παρ. 2 της οδηγίας σχετικής ευχέρειας, δεν επιτρέπεται, για τους λόγους ταχείας ολοκλήρωσης της εξέτασης των αιτημάτων διεθνούς προστασίας που αναφέρθηκαν παραπάνω, να χαρακτηρισθεί κανονιστικώς ως ασφαλής, τρίτη χώρα εφόσον δεν διαπιστώνεται η συνδρομή της προαναφερθείσας προϋπόθεσης – της δυνατότητας εισδοχής ή επανεισδοχής στην χώρα αυτή – και ως προς τα δύο προεκτεθέντα επί μέρους σκέλη της. 

Κατά την γνώμη όμως δύο Συμβούλων, οι οποίοι μειοψήφησαν, ο έλεγχος της συνδρομής της κατά τα ανωτέρω προϋπόθεσης δεν χωρεί κατά την κατάρτιση του καταλόγου ασφαλών τρίτων χωρών αλλά κατά την έκδοση των ατομικών πράξεων εφαρμογής της, ενώ ένας Σύμβουλος και μία Πάρεδρος υποστήριξαν ότι η εισδοχή ή η επανεισδοχή του αλλοδαπού στην ασφαλή τρίτη χώρα πρέπει να εξακριβώνεται κατά την στιγμή της εκτέλεσης της απόφασης της αρμόδιας εθνικής αρχής που απορρίπτει αίτημα διεθνούς προστασίας για τον λόγο αυτόν, και δεν αποτελεί στοιχείο της νομιμότητας της κανονιστικής πράξης περί χαρακτηρισμού γενικώς τρίτης χώρας ως ασφαλούς ή της ατομικής, απορριπτικής του αιτήματος, πράξης.

Το Δικαστήριο κρίνει ότι ικανοποιείται η κατά τα ανωτέρω, προκύπτουσα από το άρθρο 38 παρ. 4 της οδηγίας (και, αντιστοίχως, το άρθρο 86 παρ. 5 του ν. 4636/2019) προϋπόθεση, ως προς το πρώτο («νομικό») σκέλος της, εφόσον από τις σχετικές διεθνείς συμφωνίες και την από 18.3.2016 κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας προκύπτει ότι νομίμως έγινε δεκτό από τον κανονιστικό νομοθέτη ότι η Τουρκία ανέλαβε την νομική υποχρέωση να αποδέχεται, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, την επανεισδοχή από την Ελλάδα αλλοδαπών αιτούντων διεθνή προστασία. Ως προς το δεύτερο όμως σκέλος της, το οποίο αφορά την εν τοις πράγμασι συμμόρφωση της Τουρκίας προς τις εν λόγω νομικές υποχρεώσεις της, η ίδια προϋπόθεση δεν ικανοποιείται, αφού δεν προκύπτει ότι πραγματοποιείται η επανεισδοχή στην Τουρκία των αιτούντων διεθνή προστασία, των οποίων τα αιτήματα έχουν απορριφθεί ως απαράδεκτα για τον λόγο της «ασφαλούς τρίτης χώρας», αλλά, αντιθέτως, όπως  αναφέρεται στο σχετικό σημείωμα της αρμόδιας Υπηρεσίας, το οποίο συνοδεύει την εισήγηση του Διοικητή της Υπηρεσίας Ασύλου, στην συνέχεια της οποίας εκδόθηκε η επίδικη Κοινή Υπουργική Απόφαση, «Από τον Μάρτιο του 2020 έως και σήμερα [δηλαδή για διάστημα που υπερβαίνει τους είκοσι μήνες] οι επιστροφές από την Ελλάδα στην Τουρκία έχουν παγώσει», χωρίς μάλιστα διάκριση ως προς την νομική βάση (διεθνείς συμφωνίες ή κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας) δυνάμει της οποίας διατάσσονται οι επιστροφές. Ούτε μπορεί να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός του Δημοσίου ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν πάσχει από την άποψη αυτήν, προεχόντως διότι τα  προβαλλόμενα, ότι πρόκειται για προσωρινή «και κατά το μάλλον ή ήττον δικαιολογημένη [λόγω της συγκυρίας] μη εφαρμογή [της κοινής δήλωσης της 18.3.2016]» («η Τουρκία προσωρινά, λόγω της πανδημίας COVID, (γεγονός παγκόσμιο και αναμφισβήτητο), δεν δέχεται επανεισδοχές το τελευταίο χρονικό διάστημα»), δεν ευρίσκουν έρεισμα στα στοιχεία του φακέλου. Ούτε προκύπτει εξάλλου ότι ερευνήθηκε από την αρμόδια αρχή το ενδεχόμενο να μεταβληθεί η στάση της Τουρκίας ως προς το ζήτημα αυτό στο προσεχές μέλλον. Για τον λόγο, συνεπώς, αυτόν, βασίμως προβαλλόμενο, θα έπρεπε, κατά την γνώμη που πλειοψήφησε ως προς την ερμηνεία του άρθρου 38 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ και του άρθρου 86 του ν. 4636/2019, να γίνει δεκτή η  αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη 458568/15.12.2021 κοινή υπουργική απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών και του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, κατά το μέρος που καθορίζεται με αυτήν η Τουρκία ως ασφαλής τρίτη χώρα για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία. Αντιθέτως, κατά την άποψη της μειοψηφίας, ο λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος διότι η διαπίστωση της συνδρομής της εν τοις πράγμασι αποδοχής της επανεισδοχής των αιτούντων διεθνή προστασία  δεν αποτελεί στοιχείο του κύρους της κανονιστικής πράξης περί του χαρακτηρισμού γενικώς τρίτης χώρας ως ασφαλούς αλλά εξετάζεται σε επόμενα στάδια της διοικητικής διαδικασίας.

Δοθέντος όμως ότι γεννώνται εύλογες αμφιβολίες ως προς την έννοια του άρθρου 38 της οδηγίας, το Δικαστήριο αναβάλλει την οριστική του κρίση  και διατυπώνει προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

              α) Το άρθρο 38 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική (κανονιστική) ρύθμιση, με την οποία χαρακτηρίζεται ως γενικώς ασφαλής για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία τρίτη χώρα, η οποία έχει μεν αναλάβει την νομική υποχρέωση να επιτρέπει την επανεισδοχή στο έδαφός της των εν λόγω κατηγοριών αιτούντων διεθνή προστασία, προκύπτει, όμως, ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα (που στην συγκεκριμένη περίπτωση υπερβαίνει τους είκοσι μήνες) η χώρα αυτή αρνείται την επανεισδοχή και δεν προκύπτει ότι ερευνήθηκε το ενδεχόμενο να μεταβληθεί η στάση της χώρας στο προσεχές μέλλον; ή

              β) έχει την έννοια ότι η επανεισδοχή στην τρίτη χώρα δεν αποτελεί σωρευτική προϋπόθεση για την έκδοση της εθνικής (κανονιστικής) πράξης, με την οποία χαρακτηρίζεται τρίτη χώρα ως γενικώς ασφαλής για ορισμένες κατηγορίες αιτούντων διεθνή προστασία, αλλά αποτελεί σωρευτική προϋπόθεση για την έκδοση της ατομικής πράξης, με την οποία απορρίπτεται συγκεκριμένο αίτημα διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτο για τον λόγο της «ασφαλούς τρίτης χώρας»; ή

              γ) έχει την έννοια ότι η επανεισδοχή στην «ασφαλή τρίτη χώρα» πρέπει να εξακριβώνεται μόνον κατά την στιγμή της εκτέλεσης της απόφασης, όταν η απόφαση αυτή περί απορρίψεως του αιτήματος διεθνούς προστασίας βασίζεται στον λόγο της «ασφαλούς τρίτης χώρας»;

Επιπλέον, το Δικαστήριο υποβάλλει με την απόφασή του αίτημα για την εφαρμογή της ταχείας διαδικασίας από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγή: Συμβούλιο της Επικρατείας, 3.2.2023

Το έγκλημα της διευκόλυνσης εξόδου από τη χώρα είναι αυτοτελής πράξη που προσβάλλει την πολιτειακή εξουσία και όχι φύσει συμμετοχική πράξη, ώστε το άδικο της οποίας να εξαρτάται από τον άδικο χαρακτήρα της εξόδου. Αβάσιμη η αίτιαση της αναιρεσείουσας, ότι ενόψει του μη άδικου χαρακτήρα της αξιόποινης πράξης της παράνομης εξόδου από τη χώρα, λόγω της ιδιότητας του αλλοδαπού ως αναγνωρισθέντος πολιτικού πρόσφυγα από την Ελληνική Δημοκρατία, δεν νοείται αξιόποινη πράξη διευκόλυνσης της παράνομης εξόδου του απο τη χώρα.

Στο άρθρο 29 παρ.5 εδ. α του Ν. 4251/2014, ορίζεται πως όποιος διευκολύνει την είσοδο στο ελληνικό έδαφος ή την έξοδό του από αυτό πολίτη τρίτης χώρας, χωρίς να υποβληθεί στον έλεγχο που προβλέπεται από το άρθρο 5, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ. Ως διευκόλυνση εξόδου αλλοδαπών προσώπων, η οποία καθιερώνεται ως αυτοτελές έγκλημα, νοείται η παρεχόμενη στα πρόσωπα αυτά, που δεν έχουν το προς τούτο δικαίωμα, βοήθεια προς διέλευσή τους χωρίς έλεγχο από την οριοθετική γραμμή των συνόρων της Ελλάδος με ξένο κράτος, προς το οποίο πραγματοποιείται η έξοδος τους καθώς και η διευκόλυνση με οποιονδήποτε άλλον τρόπο της περαιτέρω, χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις, προώθησής τους από το ελληνικό σε ξένο έδαφος. Για την αντικειμενική θεμελίωση απαιτείται διευκόλυνση, υπό την ως άνω έννοια της εξόδου από το ελληνικό έδαφος προσώπων μη δικαιουμένων προς τούτο ή των οποίων απαγορεύεται η έξοδος. Προς στοιχειοθέτηση του ως άνω αδικήματος, απαιτείται συγκεκριμένη πράξη του δράστη που προορίζεται κατά φύση και σκοπό στην αποφυγή του ελέγχου του τρίτου προσώπου κατά τη διέλευση και μπορεί κατά αιτιώδη σύνδεσμο να επιφέρει αυτή ( ΑΠ 1847/2018, ΑΠ 1095/2018, ΑΠ 859/2016, ΑΠ 2035/2008). Περαιτέρω ο πρόσφυγας προστατεύεται διεθνώς από τη σύμβαση της Γενεύης του 1951 “περί του καθεστώτος των προσφύγων” και από το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης του 1967 για το καθεστώς των προσφύγων, με το οποίο τροποποιήθηκε η σύμβαση της Γενεύης. Σύμφωνα με το άρθρο 1Α παρ.2 της Σύμβασης της Γενεύης, πρόσφυγας θεωρείται κάθε φυσικό πρόσωπο α) που έχει δικαιολογημένο φόβο δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξης ή κοινωνικών πεποιθήσεων, β) βρίσκεται εκτός της χώρας της ιθαγένειας του ή της χώρας συνήθους διαμονής του, εφόσον πρόκειται για ανιθαγενή και γ) δεν δύναται ή, λόγω του φόβου του, δεν επιθυμεί να απολαύει της προστασίας της χώρας αυτής. Η ιδιότητα του πρόσφυγα αποτελεί προσωπικό λόγο απαλλαγής από την ποινή που δεν επηρεάζει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης (ΑΠ 1513/2007, ΑΠ 1498/1999). Το έγκλημα της διευκόλυνσης εξόδου από τη χώρα είναι αυτοτελής πράξη που προσβάλλει την πολιτειακή εξουσία και όχι φύσει συμμετοχική πράξη, ώστε το άδικο της οποίας να εξαρτάται από τον άδικο χαρακτήρα της εξόδου. Άλλωστε αυτοί που διευκολύνουν τελούν πράξεις με αυτοτελή απαξία, γι` αυτό το άδικο που θέτουν είναι αυτουργικό και όχι συμμετοχικό.

Ορθή και αιτολογημένη η καταδίκη της αναιρεσίουσας, η οποία ενεργώντας με πρόθεση και έχοντας αποφασίσει να εκτελέσει το κακούργημα της, διευκολύνσεως της εξόδου από την χώρα του αλλοδαπού, υπηκόου …, … και …, χωρίς ο τελευταίος, ο οποίος έφερε μαζί του γνήσιο μεν ταξιδιωτικό έγγραφο …, το οποίο είχε εκδοθεί στο όνομα ….., να υποβληθεί στον από το άρθρο 5 του ν.4251/2014 επιβαλλόμενο έλεγχο, παρέσχε σ` αυτόν βοήθεια, με το να τον συνοδεύσει τόσο από το λιμάνι του.. προς τη νήσο …, όσο και από το λιμάνι … της νήσου … προς τον κρατικό Αερολιμένα …, καθώς και εντός του χώρου του τελευταίου, όπου παρείχε σε αυτόν κάθε δυνατή βοήθεια και κάλυψη από τις αρχές, έχοντας καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας και διαβατήριο Αρχών …, το οποίο της παρείχε ελευθερία κινήσεων εντός του ευρωπαϊκού χώρου και εκμεταλλευόμενη το συνωστισμό των ατόμων που επικρατούσε στον ανωτέρω αερολιμένα, λόγω της ιδιαίτερα αυξημένης ταξιδιωτικής κίνησης, καθοδηγώντας τον αλλοδαπό στο χώρο έκδοσης των εισιτηρίων και ελέγχου ασφαλείας των χειραποσκευών, προκειμένου να μην κινήσει υποψίες και να μην εντοπισθεί το αμφιβόλου γνησιότητας ταξιδιωτικό έγγραφο που έφερε επάνω του και με σκοπό να εισέλθει στην αίθουσα αναχωρήσεων και να ταξιδέψουν μαζί προς τις . . Αβάσιμη η αίτιαση της αναιρεσείουσας, ότι ενόψει του μη άδικου χαρακτήρα της αξιόποινης πράξης της παράνομης εξόδου από τη χώρα, λόγω της ιδιότητας του αλλοδαπού ως αναγνωρισθέντος πολιτικού πρόσφυγα από την Ελληνική Δημοκρατία, αφού αθωώθηκε από το Ποινικό Δικαστήριο με την αιτιολογία ότι συνιστά προσωπικό λόγο απαλλαγής, δεν νοείται αξιόποινη πράξη διευκόλυνσης της παράνομης εξόδου του απο τη χώρα.

Μη νομίμως απορρίφθηκε ως προδήλως αβάσιμη η προσφυγή του αιτούντος αλλοδαπου, καθόσον αυτός εύλογα ανέμενε ότι θα εκπροσωπηθεί ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών από την ορισθείσα με τη σχετική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου προς παροχή νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης σ’ αυτόν δικηγόρο, για το λόγο δε αυτό δεν προέβη ο ίδιος σε αποστολή της ως άνω βεβαίωσης περί διαμονής του σε Δομή Φιλοξενίας ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών.  

10. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση ο αιτών ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης προβάλλοντας ότι η νομική του εκπροσώπηση από την δικηγόρο στην οποία ανατέθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου η δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπησή του ήταν πλημμελής, με αποτέλεσμα να στερηθεί την ουσιαστική δωρεάν συνδρομή, στέρηση η οποία οδήγησε στην απόρριψη της προσφυγής του, ως προδήλως αβάσιμης, κατά παράβαση του δικαιώματος άσκησης αποτελεσματικής προσφυγής (άρθρα 13 της ΕΣΔΑ και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Ειδικότερα, ο αιτών υποστηρίζει ότι κατά την υποβολή του αιτήματός του για νομική συνδρομή στην Υπηρεσία Ασύλου, παρείχε εξουσιοδότηση, το περιεχόμενο της οποίας του υποδείχθηκε από την ίδια υπηρεσία, σε όποιον δικηγόρο από το Μητρώο δικηγόρων της εν λόγω υπηρεσίας αναλάμβανε την υπόθεσή του να παρίσταται και να τον εκπροσωπεί ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Προσφυγών και να προβαίνει εν γένει σε κάθε πρόσφορο μέτρο για την κατά το δυνατόν πλήρη και αποτελεσματική του εκπροσώπηση ενώπιον της Επιτροπής. Ισχυρίζεται δε ότι ουδέποτε έλαβε γνώση των στοιχείων του δικηγόρου στον οποίο ανατέθηκε η υπόθεσή του και ότι ουδέποτε επικοινώνησε μ’ αυτόν. Κατά το χρόνο συζήτησης δε της προσφυγής του ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών δικαιολογημένα υπέθεσε, δεδομένης και της προηγηθείσας εξουσιοδότησης προς τον ορισθέντα από την Υπηρεσία Ασύλου δικηγόρο, ότι ο τελευταίος θα φροντίσει για τη νόμιμη παράστασή του κατά ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών. Εξάλλου, σύμφωνα με τον αιτούντα, δεν απαιτούνταν  η αυτοπρόσωπη παράστασή του ενώπιον της Επιτροπής, καθόσον διέμενε σε Δομή Φιλοξενίας, αλλά αρκούσε είτε η εκπροσώπησή του από τον εξουσιοδοτημένο δικηγόρο του Μητρώου δικηγόρων της Υπηρεσίας Ασύλου είτε η αποστολή στην Αρχή Προσφυγών από τον δικηγόρο αυτό της βεβαίωσης περί διαμονής του σε Δομή Φιλοξενίας. Προς απόδειξη δε των ισχυρισμών του ο αιτών προσκομίζει την από 20-12-2021 βεβαίωση διαμονής του Διοικητή της Δομής …, με την οποία βεβαιώνεται ότι ο αιτών διέμενε στην Δομή αυτή κατά το χρονικό διάστημα από 22-4-2019 έως 20-12-2021. Ο λόγος αυτό πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος. Τούτο διότι στον αιτούντα χορηγήθηκε δωρεάν νομική συνδρομή κατά τη δευτεροβάθμια διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του ενώπιον της Αρχής Προσφυγών, η οποία ιδρύθηκε προκειμένου να διασφαλισθεί το κατοχυρούμενο στο άρθρο 46 της ως άνω οδηγίας 2013/32/ΕΕ «δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου», ήτοι δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, κατά το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., το πρώτο εδάφιο του οποίου στοιχεί προς το άρθρο 13 της ΕΣΔΑ (βλ. ΣτΕ 689/2021, 1238/2017 Ολομ). Σύμφωνα δε με το άρθρο 20 της ίδιας οδηγίας η νομική συνδρομή περιλαμβάνει τουλάχιστον, την κατάρτιση των αναγκαίων διαδικαστικών εγγράφων και την εκπροσώπηση του αιτούντος ενώπιον της Αρχής ΠροσφυγώνΕξάλλου στην εξουσιοδότηση που είχε χορηγήσει ο αιτών προς τον δικηγόρο του μητρώου της Υπηρεσίας Ασύλου που η εν λόγω υπηρεσία θα ανέθετε την υπόθεσή του, το κείμενο της οποίας υποδείχθηκε στον αιτούντα από την ίδια, περιλαμβάνεται και η παροχή εξουσιοδότησης προκειμένου να παραστεί ο εν λόγω δικηγόρος ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών και να τον εκπροσωπήσει ενώπιον αυτής, προβαίνοντας σε κάθε ενέργεια προς τούτο. Στην προκειμένη, μάλιστα, περίπτωση ο αιτών, σύμφωνα με την προσκομισθείσα από τον ίδιο βεβαίωση, διέμενε σε Δομή Φιλοξενίας κατά το χρόνο συζήτησης της προσφυγής του και συνεπώς, κατά το άρθρο  78 παρ. 3 του ν. 4636/2019 δεν είχε υποχρέωση αυτοπρόσωπης παράστασης ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών. Ενόψει δε των ανωτέρω καθώς και του ότι από κανένα στοιχείο του φακέλου δεν προκύπτει ότι κοινοποιήθηκε στον αιτούντα η απόφαση περί ανάθεσης της υπόθεσής του στη συγκεκριμένη δικηγόρο, ώστε να προκύπτει ότι πράγματι ο αιτών γνώριζε τα στοιχεία της και είχε δυνατότητα επικοινωνίας μαζί της, συνεκτιμώντας και το νεαρό της ηλικίας του πρέπει  να γίνει δεκτό ότι ο αιτών εύλογα ανέμενε ότι θα εκπροσωπηθεί ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών από την ορισθείσα με τη σχετική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου προς παροχή νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης σ’ αυτόν δικηγόρο, για το λόγο δε αυτό δεν προέβη ο ίδιος σε αποστολή της ως άνω βεβαίωσης περί διαμονής του σε Δομή Φιλοξενίας ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών. Συνεπώς, εν προκειμένω, η Επιτροπή Προσφυγών με την προσβαλλόμενη απόφαση μη νομίμως απέρριψε ως προδήλως αβάσιμη την προσφυγή του αιτούντος, κατ’ εφαρμογή της παρ. 2 του άρθρου 97 του ν. 4636/2019,  καθώς η μη αυτοπρόσωπη εμφάνιση του αιτούντος ή η μη αποστολή της βεβαίωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 78, δεν οφείλονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, σε δική του υπαιτιότητα, με σκοπό μάλιστα την καθυστέρηση της απομάκρυνσής του από τη χώρα, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την υπό κρίση αίτηση ακύρωσης. […]

Δέχεται την αίτηση ακυρώσεως.

Ακυρώνει την 117797/9-7-2021 απόφαση της 12ης Επιτροπής Προσφυγών του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου.

Αναπέμπει την υπόθεση στην αρμόδια Επιτροπή, ώστε να εξεταστεί στην ουσία το αίτημα παροχής διεθνούς προστασίας του αιτούντος.

Στο Βέλγιο σήμερα δύο ασυνόδευτα ανήλικα, ένα νεαρό αγόρι και μια έφηβη που ταξίδεψαν ολομόναχα από την Αφρική μέχρι το Βέλγιο, βάζουν την ανεκτίμητη φιλία τους πάνω από τις δύσκολες συνθήκες της εξορίας τους.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών 2022 στις 24 Μαΐου 2022, όπου διαγωνίστηκε για τον Χρυσό Φοίνικα και κέρδισε το ειδικό βραβείο 75ης επετείου του φεστιβάλ.

Το Τόρι και Λοκία προκειται να προβληθεί απο τις 9 Φεβρουαρίου στο Δαναό.