Στον ορισμό των «πολιτικών πεποιθήσεων» περιλαμβάνονται και οι προσπάθειες του αιτούντος διεθνή προστασία, να προασπίσει με νόμιμα μέσα τα συμφέροντα του έναντι ιδιωτών που ενεργούν παρανόμως, οταν αυτοί λόγω δεσμών διαφθοράς που διατηρούν με το κράτος, χρησιμοποιούν τον κρατικό μηχανισμό επιβολής του νόμου σε βάρος του αιτούντος.

Στις 12 Ιανουαρίου 2023, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) εξέδωσε την απόφασή του για την υπόθεση P.I. v. Migracijos departamentas prie Lietuvos Respublikos vidaus reikalu ministerijos (C-280/21).

Η υπόθεση αφορούσε πολίτη τρίτης χώρας (ΥΤΧ), ο οποίος ζήτησε διεθνή προστασία λόγω εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας στη χώρα καταγωγής του. Κατά τον αιτούντα διεθνή προστασία, επιχειρηματίες συνδεόμενοι με τις αρχές με δεσμούς διαφθοράς είχαν αποσπάσει από αυτόν περιουσιακά στοιχεία του. Αφότου εναντιώθηκε στην ενέργεια αυτή, κινήθηκε ποινική διαδικασία σε βάρος του με πρωτοβουλία ενός εκ των επιχειρηματιών και ότι η ποινική αυτή διαδικασία, η οποία αποσκοπούσε στον εκφοβισμό του, κινήθηκε εκ νέου, ενώ είχε ανασταλεί, όταν ο P.I. επιχείρησε να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του ενώπιον των δικαστηρίων, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την έκδοση διάταξης περί κράτησής του.

Οι εθνικές αρχές ασύλου απέρριψαν την εν λόγω αίτηση ασύλου με το σκετπικό οτι οι λόγοι που δικαιολογούν τον κίνδυνο ποινικής δίωξης και κράτησης σε περίπτωση επιστροφής του αιτούντος διεθνή προστασία στην χώρα του, δεν αντιστοιχούσαν σε κανέναν από τους λόγους που καλύπτονται από τη Σύμβαση της Γενεύης, συμπεριλαμβανομένου, ιδίως, του λόγου που βασίζεται στην έννοια των «πολιτικών πεποιθήσεων».

Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Λιθουανίας, εξετάζοντας σχετική έφεση του αιτούντος διεθνή προστασία, ανέστειλε την ενώπιόν του διαδικασία και υπέβάλε στο Δικαστήριο της Ευρωπαικής Ένωσης προδικαστικό ερώτημα σχετικά με την ερμηνεία την έννοια των «πολιτικών πεποιθήσεων» κατά το άρθρο 10 της της Οδηγίας «Αναγνώρισης» (2011/95/ΕΕ)

Απαντώντας στο σχετικό ερώτημα, το ΔΕΕ έκρινε ότι στον ώς άνω ορισμό των «πολιτικών πεποιθήσεων» της Οδηγίας περιλαμβάνονται και οι προσπάθειες του αιτούντος διεθνή προστασία, να προασπίσει με νόμιμα μέσα τα προσωπικά του περιουσιακά και οικονομικά συμφέροντα έναντι μη κρατικών φορέων που ενεργούν παρανόμως, όταν οι φορείς αυτοί, λόγω των δεσμών διαφθοράς που διατηρούν με το συγκεκριμένο κράτος, είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν τον κρατικό μηχανισμό επιβολής του νόμου σε βάρος του αιτούντος, στο μέτρο που οι προσπάθειες του αυτές εκλαμβάνονται από τους υπεύθυνους της δίωξης ως ένδειξη αντίθεσης ή αντίστασης σε τομέα που σχετίζεται με τους εν λόγω υπεύθυνους ή με τις πολιτικές και/ή τις μεθόδους τους.