Κατά τον Γενικό Εισαγγελέα Melchior Wathelet, η Γερμανία έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί τη χορήγηση σε υπηκόους άλλων κρατών, «κοινωνικών παροχών για απόρους που ζητούν εργασία»
Η Γερμανία μπορεί έτσι να αποκλείσει από τις παροχές αυτές τα πρόσωπα που έρχονται με μόνο σκοπό να αναζητήσουν εργασία ή να επωφεληθούν από το σύστημα κοινωνικής αρωγής.
Σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς, στη Γερμανία, οι άποροι οι οποίοι αναζητούν εργασία μπορούν να ζητήσουν το ευεργέτημα της βασικής ασφαλίσεως προκειμένου, να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσής τους.Σκοπός των εν λόγω παροχών είναι να παράσχουν τη δυνατότητα μιας αξιοπρεπούς ζωής, θεωρείται δε ότι καλύπτουν τις βασικές ανάγκες, καθώς και τις ανάγκες στεγάσεως και θερμάνσεως.
Εντούτοις, τα πρόσωπα που μεταβαίνουν στη Γερμανία με μόνο σκοπό να επωφεληθούν από τις παροχές αυτές, αποκλείονται κατά τη γερμανική νομοθεσία από τις παροχές αυτές, για να αποτραπεί η παράλογη επιβάρυνση του συστήματος κοινωνικών παροχών της χώρας.
Το δικαστήριο της Λειψίας αρμόδιο για κοινωνικοασφαλιστικά ζητήματα έθεσε το ερώτημα εάν αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης μια τέτοια εξαίρεση, με αφορμή την αίτηση υπαγωγής στο παραπάνω καθεστώς μιας Ρουμάνας μητέρας που ζει στη Γερμανία με το γιο της και δεν εργάζεται, αλλά όπως φαίνεται, δεν έχει και πρόθεση για κάτι τέτοιο, αφού συντηρείται από την αδερφή της.
Με τις σημερινές προτάσεις του, ο Γενικός Εισαγγελέας, Melchior Wathelet, φρονεί ότι δεν αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης η μη χορήγηση σε υπηκόους άλλων κρατών-μελών, του ευεργετήματος των «ειδικών μη ανταποδοτικού τύπου παροχών σε χρήμα» υπό την προϋπόθεση ότι το επιλεγέν κριτήριο (όπως είναι π.χ. ο λόγος της εισόδου του αιτούντος στο έδαφος του κράτους μέλους) μπορεί να αποδείξει την έλλειψη πραγματικής σχέσεως με το κράτος-μέλος υποδοχής και σκοπεί να αποτρέψει την υπέρμετρη επιβάρυνση του εθνικού συστήματος κοινωνικής πρόνοιας.
Η νομοθεσία που αρνείται το ευεργέτημα των παροχών βασικής ασφαλίσεως στα πρόσωπα τα οποία, όχι μόνον δεν επιδιώκουν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας, αλλά έρχονται στη Γερμανία με μόνο σκοπό να επωφεληθούν από το γερμανικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, είναι σύμφωνη, προς τη βούληση του νομοθέτη της Ένωσης.
Ένας τέτοιος αποκλεισμός παρέχει τη δυνατότητα να αποτραπεί το ενδεχόμενο να καταστούν βάρος για το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας τα πρόσωπα που ασκούν το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας χωρίς τη βούληση εντάξεως στην αγορά εργασίας.
Πηγή: Lawnet.gr, 20.5.2013