Δικαιούται επικουρικής προστασίας ο υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος φέρει ίχνη βασανιστηρίων στα οποία υποβλήθηκε στη χώρα καταγωγής του, αλλά δεν κινδυνεύει πλέον να υποστεί τέτοια μεταχείριση αν επιστρέψει εκεί, για τον λόγο ότι οι ψυχικές του παθήσεις δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν επαρκώς από το σύστημα υγείας της εν λόγω τρίτης χώρας;
Με τις σημερινές του προτάσεις προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση MP(C‑353/16), ο Γενικός Εισαγγελέας του Δικαστηρίου Yves Bot, πρότεινε προς το Δικαστήριο να απαντήσει εν προκειμένω αρνητικά.
Όπως σημειώνει ο Γενικός Εισαγγελέας, ο πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας του αιτούντος, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, λόγω των βασανιστηρίων ή της απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχειρίσεως που αυτός υπέστη κατά το παρελθόν και για τα οποία υπεύθυνη είναι η χώρα καταγωγής δεν εμπίπτει στον ορισμό του άρθρου 2, στοιχείο εʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 15, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους.
Το κράτος μέλος διατηρεί ωστόσο τη διακριτική εξουσία του να δεχθεί την παραμονή του προσώπου αυτού για ανθρωπιστικούς λόγους
Διαβάστε το πλήρες κείμενο των προτάσεων