Μπορεί ένα κράτος μέλος να επιβάλλει ως προϋπόθεση για την οικογενειακή επανένωση, την οποία αιτήθηκε μέλος της ευρύτερης οικογένειας πρόσφυγα, την αδυναμία του μέλους αυτού να καλύψει τις ανάγκες του στη χώρα καταγωγής του λόγω της καταστάσεως της υγείας του;
Στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να δώσει απάντηση ο Γενικός Εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Giovanni Pitruzzella στην υπόθεση C-519/18, ΤB κατόπιν προδικασιτκού ερωτήματος ουγγρικού δικαστηρίου
Κατά τον Γενικό Εισαγγελέα το άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/86/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανενώσεως, έχει την έννοια ότι, στην περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος επιτρέπει την οικογενειακή επανένωση άλλων μελών της οικογένειας πρόσφυγα που δεν μνημονεύονται στο άρθρο 4 της οδηγίας αυτής, το εν λόγω κράτος υποχρεούται να τηρεί την απαίτηση βάσει της οποίας «για τη συντήρησή τους είναι υπεύθυνος ο πρόσφυγας».
Η απαίτηση βάσει της οποίας «για τη συντήρησή τους είναι υπεύθυνος ο πρόσφυγας» που προβλέπεται στο άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/86 έχει την έννοια ότι το ενδιαφερόμενο μέλος της οικογένειας πρέπει να βρίσκεται σε μια πραγματική κατάσταση κατά την οποία η υλική υποστήριξή του διασφαλίζεται από τον εν λόγω πρόσφυγα.
Συνεπώς, δεν αντιβαίνει στο άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/86, σε συνδυασμό με το άρθρο 17 της οδηγίας αυτής, εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία εξαρτά την οικογενειακή επανένωση της αδελφής πρόσφυγα από την προϋπόθεση ότι αυτός είναι υπεύθυνος για τη συντήρησή της, επειδή η ίδια δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της λόγω της καταστάσεως της υγείας της, υπό την προϋπόθεση ωστόσο, ότι η αρμόδια εθνική αρχή προβαίνει σε εξατομικευμένη εξέταση της αιτήσεως οικογενειακής επανενώσεως.
Ωστόσο, η αρχή αυτή πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλα τα κρίσιμα στοιχεία της συγκεκριμένης υποθέσεως, όπως είναι η φύση και η σοβαρότητα της παθήσεως από την οποία πάσχει το ενδιαφερόμενο μέλος της οικογένειας, καθώς και ο βαθμός συγγένειας και ο βαθμός οικονομικής ή φυσικής εξαρτήσεως και να αποδίδει ιδιαίτερη προσοχή στη συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το μέλος αυτό στη χώρα καταγωγής του, και στις ιδιαίτερες δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει λόγω του φύλου του, της ηλικίας του και της κοινωνικής του καταστάσεως, καθώς και της οικονομικής, κοινωνικής και υγειονομικής καταστάσεως στη χώρα αυτή.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο