Με τις πρόσφατες Προτάσεις της, η Γενική Εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Juliane Kokott επιχειρεί να διευκρινίσει τη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθείται σε περίπτωση που υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος διαθέτει άδεια διαμονής ισχύουσα σε κράτος μέλος του χώρου Σένγκεν, υπόκειται σε απαγόρευση εισόδου από άλλο κράτος μέλος του χώρου Σένγκεν.
Λόγω της απουσίας ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, τοιαύτη απαγόρευση εισόδου λαμβάνει κατά κανόνα ευρωπαϊκή διάσταση και τυγχάνει εφαρμογής όχι μόνον στο σύνολο του χώρου Σένγκεν αλλά και σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην προκείμενη υπόθεση ο ενδιαφερόμενος, υπήκοος Νιγηρίας, έχει εκδηλώσει παραβατική συμπεριφορά στη Φινλανδία. Οι φινλανδικές αρχές επιθυμούν την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής, τη Νιγηρία, και του επέβαλαν απαγόρευση εισόδου για το σύνολο του χώρου Σένγκεν, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να διαθέτει δικαίωμα διαμονής στην Ισπανία.
Για τέτοιου είδους περιπτώσεις, οι ενωσιακού δικαίου κανόνες του συστήματος Σένγκεν προβλέπουν διαδικασία διαβουλεύσεως μεταξύ των κρατών μελών, προκειμένου να εξασφαλιστεί για τις εμπλεκόμενες αρχές η δυνατότητα να ενεργούν κατά τρόπο συνεκτικό και συνεπή. Το κράτος μέλος που επιβάλλει την απαγόρευση εισόδου οφείλει να διερευνά εάν το κράτος μέλος που έχει εκδώσει την άδεια διαμονής προτίθεται να την ανακαλέσει.
Τι γίνεται όμως εάν το ερωτώμενο κράτος μέλος –εν προκειμένω το Βασίλειο της Ισπανίας– δεν απαντά επί μακρόν, παρόλο που το κράτος μέλος που έχει απευθύνει το ερώτημα –εν προκειμένω η Δημοκρατία της Φινλανδίας– χαρακτηρίζει τον ενδιαφερόμενο επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια και για τον λόγο αυτόν επιθυμεί την άμεση απέλασή του στη χώρα καταγωγής του; Αυτό το κρίσιμης πρακτικής σημασίας ερώτημα παραμένει αδιευκρίνιστο.
Στο πλαίσιο αυτό, η Γενική Εισαγγελέας προτείνει στο Δικαστήριο να απαντήσει στα σχετικά προδικαστικά ερωτήματα του Ανωτάτου διοικητικού Δικαστηρίου της Φιλανδίας την ακόλουθη απάντηση:
1) Ο υπήκοος τρίτης χώρας δύναται να επικαλεστεί άμεσα ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων το άρθρο 25, παράγραφος 2, της Συμβάσεως Σένγκεν, προκειμένου να προσβάλει τη νομιμότητα και την εκτέλεση αποφάσεως επιστροφής που έχει εκδοθεί κατ’ αυτού καθώς επίσης και απαγορεύσεως εισόδου που έχει επιβληθεί εναντίον του σύμφωνα με την οδηγία 2008/115.
2) Το άρθρο 25, παράγραφος 2, της Συμβάσεως Σένγκεν έχει την έννοια ότι στο παρόν στάδιο εξελίξεως του δικαίου της Ένωσης οι διαβουλεύσεις που προβλέπονται στην εν λόγω διάταξη διενεργούνται το νωρίτερο δυνατό, όχι όμως υποχρεωτικώς πριν από την έκδοση αποφάσεως περί επιστροφής και απαγορεύσεως εισόδου.
3) Η απόφαση επιστροφής μπορεί να εκτελεστεί και η απαγόρευση εισόδου μπορεί να τεθεί σε ισχύ μόνον αφού το κράτος από το οποίο ζητήθηκε διαβούλευση στο πλαίσιο του άρθρου 25, παράγραφος 2, της Συμβάσεως Σένγκεν έχει καταθέσει τις απόψεις του ή οι διαβουλεύσεις δεν οδήγησαν σε αποτέλεσμα παρά το γεγονός ότι παρήλθε η οικεία εύλογη προθεσμία απαντήσεως. Πριν από την παρέλευση της εν λόγω προθεσμίας είναι δυνατή η εκτέλεση αμφοτέρων των αποφάσεων εφόσον ο υπήκοος τρίτης χώρας συνιστά κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο τωνπροτάσεων