Με τις από 28 Μαϊου 2020 προτάσεις της η Γενική Εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Eleanor Sharpston εστιάζει στην ερμηνεία της της διατάξεως του άρθρου 9, παράγραφος 3, της οδηγίας 2011/95 (οδηγία αναγνώρισης) με αφορμή την υπόθεση πολίτη Συρίας εγκατέλειψε την πατρίδα του προκειμένου να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία στον συριακό στρατό στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Υπενθυμίζεται ότι στην υπόθεση Shepherd, το ΔΕΕ εξέτασε αν θα έπρεπε να χορηγηθεί άσυλο σε στρατιώτη που λιποτάκτησε, αρνούμενος να συνεχίσει τη θητεία του στις στρατιωτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στον πόλεμο του Ιράκ.
Με το παρόν προδικαστικό ερώτημα το Verwaltungsgericht Hannover (διοικητικό πρωτοδικείο Ανόβερου, Γερμανία) ζήτησε από το ΔΕΕ συμπληρωματικές διευκρινίσεις σε σχέση με την απόφαση εκείνη.
Αντίθετα με τον A. L. Shepherd, ο προσφεύγων της κύριας δίκης εγκατέλειψε την πατρίδα του προκειμένου να αποφύγει τη στρατολόγηση· εν προκειμένω δε, η συγκεκριμένη αφορά τη στρατιωτική θητεία στον συριακό στρατό στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Η Γενική Εισαγγελέας με τις παρούσες προτάσεις της πρότεινε στο στο Δικαστήριο να απαντήσει στο ερώτημα του Verwaltungsgericht Hannover (διοικητικού πρωτοδικείου του Ανόβερου, Γερμανία) ως ακολούθως:
Το άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας 2011/95/ΕΕ, έχει την έννοια ότι οι λόγοι διώξεως του άρθρου 10, παράγραφος 1, και οι πράξεις διώξεως όπως ορίζονται στο άρθρο 9, παράγραφος 1, πρέπει να τελούν πάντοτε σε σχέση αιτιώδους συνάφειας, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες ο αιτών διεθνή προστασία επικαλείται το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο εʹ, της οδηγίας αυτής.
Σε περίπτωση που ο αιτών άσυλο επικαλείται το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο εʹ, της οδηγίας 2011/95 για να στοιχειοθετήσει την ύπαρξη πράξης διώξεως, η επίκληση της διατάξεως αυτής δεν αποδεικνύει αυτομάτως την ύπαρξη βάσιμου φόβου του ενδιαφερομένου ότι θα υποστεί δίωξη λόγω συγκεκριμένων πολιτικών του πεποιθήσεων κατά την έννοια του άρθρου 10, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ της ίδιας οδηγίας.
Στις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες υπόκεινται στον έλεγχο των δικαστηρίων, εναπόκειται να εξακριβώσουν αν υφίσταται αιτιώδης συνάφεια, όπως απαιτεί η εν λόγω οδηγία. Οι εξής παράγοντες ενδέχεται να είναι κρίσιμοι στο πλαίσιο διενέργειας της ως άνω αξιολογήσεως: το εάν η χώρα καταγωγής του αιτούντος εμπλέκεται σε εμπόλεμη σύρραξη· ο χαρακτήρας της εμπόλεμης αυτής συρράξεως και οι μέθοδοι τις οποίες χρησιμοποιούν οι στρατιωτικές αρχές στο πλαίσιό της· η ύπαρξη διαθέσιμων εθνικών εκθέσεων από τις οποίες να προκύπτουν στοιχεία όπως το εάν η στρατολόγηση για την υπηρέτηση στρατιωτικής θητείας γίνεται μέσω κατατάξεως· το εάν στο εθνικό δίκαιο προβλέπεται καθεστώς αντιρρησία συνειδήσεως και, σε περίπτωση που προβλέπεται, οι διαδικασίες χορηγήσεώς του· η μεταχείριση όσων στρατευσίμων αρνούνται να εκπληρώσουν τη στρατιωτική θητεία· η ύπαρξη ή απουσία εναλλακτικών αντί της στρατιωτικής υπηρεσίας· καθώς και οι προσωπικές περιστάσεις του αιτούντος, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας του.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο