Πριν μερικές μέρες η Γενική Επιτροπεία των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων απέστειλε προς το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και τις λοιπές εμπλεκόμενες αρχές προτάσεις για την επιτάχυνση των διαδικασιών στις υποθέσεις αιτημάτων χορήγησης διεθνούςπροστασίας. Μεταξύ άλλων, προτείνεται να αφαιρεθεί από τις «ευάλωτες ομάδες» αιτούντων άσυλο η περίπτωση των προσώπων «με σύνδρομο μετατραυματικής διαταραχής», με το αιτιολογικό ότι δεν προβλέπεται από την αντίστοιχη διάταξη (άρθρο 21 Οδηγίας 2013/33/ΕΕ) της σχετικής Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, ενώ παράλληλα επιβαρύνεται η διαδικασία ενώπιον των Επιτροπών λόγω συχνής επίκλησης εκ μέρους των αιτούντων.
Δυστυχώς, η συγκεκριμένη πρόταση καταδεικνύει την αδυναμία κατανόησης της πολυπλοκότητας του προσφυγικού δικαίου και των ειδικών αναγκών των προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στην Ελλάδα μετά από δύσκολα και επώδυνα ταξίδια.
Το μετατραυματικό στρες είναι μια ψυχική διαταραχή που προκαλείται ύστερα από μια πολύ τραυματική εμπειρία που έζησε κανείς, και η οποία είτε απείλησε τη σωματική του ακεραιότητα είτε συγκλόνισε το συναισθηματικό του κόσμο. Από μετατραυματικό στρες πάσχουν συχνά άνθρωποι που έχουν επιζήσει πολέμων και φυσικών καταστροφών, αλλά, πολλές φορές, ακόμη και άτομα που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής ή συναισθηματικής κακοποίηση. Τα άτομα που υποφέρουν από μετατραυματικό στρες συχνά ξαναζούν την τραυματική εμπειρία και έχουν φλας μπακ από το γεγονός, δυσκολεύονται να κοιμηθούν και νιώθουν αποκομμένα από την πραγματικότητα.
Για τους λόγους αυτούς, ήδη από το 1980 το μετατραυματικό στρες αναγνωρίστηκε επίσημα ως διαταραχή ψυχικής υγείας, και ενσωματώθηκε στην τρίτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειρίδιου(DSM-III) ενώ έχει περιληφθεί και στη ταξινόμηση των Νόσων και των Σχετικών Προβλημάτων Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ως αυτόνομη ψυχική νόσος (ICD-10 F43.1).
Το να θεωρούμε ότι άτομα που πάσχουν από μετατραυματικό, λοιπόν, στρες, άτομα δηλαδή που έχουν υποστεί επώδυνες και τραυματικές εμπειρίες, βία και κακοποίηση, δεν έχουν ειδικές ανάγκες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εξέταση του αιτήματος ασύλου είναι λάθος και αντίθετο σε κάθε σχετική επιστημονική τεκμηρίωση.
Αυτό όμως που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση και προβληματισμό είναι ότι η Γενική Επιτροπεία υποστηρίζει ότι η περίπτωση των προσώπων «με σύνδρομο μετατραυματικής διαταραχής» δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των ευάλωτων ομάδων αιτούντων άσυλο στην σχετική Οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου. Η θέση αυτή, πέρα από όσα ήδη αναφέρθηκαν είναι και νομικά λάθος. Το άρθρο 21 της Οδηγίας αναφέρει ρητά ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τους την ειδική κατάσταση των ευάλωτων προσώπων, μεταξύ άλλων και ατόμων με διαταραχές ψυχικής υγείας (mental disorders κατά τη σχετική διατύπωση της Οδηγίας στα αγγλικά), όπως εν προκειμένω το μετατραυματικό στρες.