4. Επειδή, με το άρθρο 19 του ν.4251/2014, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 παρ.23 του ν.4332/2015, προβλέπεται η δυνατότητα, κατ’ εξαίρεση, χορήγησης άδειας διαμονής σε πολίτες τρίτων χωρών, εφόσον αυτοί αφενός διαμένουν στην Ελλάδα και αφετέρου αποδεικνύουν ότι έχουν αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με τη Χώρα, προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να συντρέχουν σωρευτικώς. Περαιτέρω, όπως ρητώς προβλέπεται στο ως άνω άρθρο, απαραίτητη προϋπόθεση για την εκ μέρους της Διοίκησης εξέταση αιτήματος χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους είναι ο πολίτης τρίτης χώρας να συνυποβάλει με τη σχετική αίτησή του: α) θεώρηση εισόδου, η οποία έχει χορηγηθεί από ελληνική προξενική αρχή τουλάχιστον τρία έτη πριν την υποβολή αίτησης, ή οριστικό τίτλο διαμονής, η ισχύς του οποίου έχει λήξει κατά την τελευταία δεκαετία προ της υποβολής της αίτησης, και β) έγγραφα που να στοιχειοθετούν ότι έχει αναπτύξει ιδιαίτερους δεσμούς με τη Ελλάδα. Εξάλλου, ναι μεν, στην περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος πολίτης τρίτης χώρας κατείχε άδεια διαμονής στην Ελλάδα για πέντε τουλάχιστον έτη, κατά την τελευταία δεκαετία πριν την υποβολή της σχετικής αίτησης, δεν απαιτείται για την υποβολή και την κατ’ αρχήν εξέταση της αίτησής του η προσκόμιση εγγράφων, που να στοιχειοθετούν ότι έχει αναπτύξει ιδιαίτερους δεσμούς με την Ελλάδα, εντούτοις, δεν αποκλείεται η διενέργεια εκ μέρους της Διοίκησης ελέγχου σχετικά με το εάν αυτός έχει όντως διατηρήσει ιδιαίτερους δεσμούς με τη Χώρα έως τον κρίσιμο χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησής του περί χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Τούτο προκύπτει τόσο από την εισηγητική έκθεση του ν.4332/2015, στην οποία αναφέρεται ότι ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις «για την υποβολή αίτησης για τη χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους από πολίτη τρίτης χώρας, που κατείχε άδεια διαμονής στην Ελλάδα για πέντε τουλάχιστον έτη κατά την τελευταία δεκαετία, πριν την υποβολή της σχετικής αίτησης», ενόψει του ότι «σε αυτή την περίπτωση, η ύπαρξη ισχυρών δεσμών με τη χώρα είναι ιδιαίτερα πιθανή», όχι όμως βέβαια, όσο και από τον σκοπό του νομοθέτη που είναι η, κατ’ εξαίρεση, χορήγηση άδειας διαμονής, μόνον στους πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι έχουν όντως αναπτύξει και διατηρήσει ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα. […]
7. Επειδή, καταρχάς, ο αιτών ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, προβάλλοντας ότι αυτή εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 19 του ν.4251/2014, κατά παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης και κατά πλάνη περί τα πράγματα, καθότι η πενταετής νόμιμη διαμονή του στην Ελλάδα αναγόταν στην αμέσως προ της υποβολής του αιτήματός του περί χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους πενταετία και, άρα, η Διοίκηση όφειλε να προβεί σε χορήγηση της αιτηθείσας άδειας, χωρίς να πραγματοποιήσει οποιονδήποτε έλεγχο, πλην εκείνου που αφορούσε την τυχόν συνδρομή λόγων δημόσιας τάξης και ασφάλειας, και να μην αναζητήσει στοιχεία περί μη διακοπής της διαμονής του στη Χώρα για χρονικό διάστημα ανώτερο των δύο ετών, σε κάθε δε περίπτωση, αυτός δεν απουσίασε από την Ελλάδα για δύο συναπτά έτη. Ο λόγος πρέπει να απορριφθεί […], εν προκειμένω, η Διοίκηση νομίμως προέβη σε έλεγχο σχετικά με το εάν ο αιτών είχε αναπτύξει και διατηρήσει ιδιαίτερους δεσμούς με τη Χώρα έως τον κρίσιμο χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησής του περί χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους, γεγονός που αποτελεί προϋπόθεση για τη χορήγηση της αιτηθείσας άδειας διαμονής, απορριπτομένου ως αβασίμου του περί του αντιθέτου λόγου ακύρωσης.