Συμφωνίας Συνδέσεως ΕΟΚ και Τουρκίας. Ρήτρα Standstill, σύμφωνα με την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη δεν μπορούν να επιβάλλουν μεταξύ τους νέους περιορισμούς στην ελευθερία εγκαταστάσεως και στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών μετά την έναρξη εφαρμογής της ως άνω Συμφωνίας.
Υπό το καθεστώς του προϊσχύσαντος ν. 2910/2001, η άδεια για την άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας χορηγούνταν προκειμένου να ασκηθεί εντός συγκεκριμένης περιοχής όπου βρισκόταν ο δήμος ή η κοινότητα της εγκαταστάσεως του αλλοδαπού και όχι σε όλη την ελληνική επικράτεια. Από το συσχετισμό των διατάξεων του Ν 2910/2001 και 3386/2005, συνάγεται ότι ουδείς νέος εδαφικός περιορισμός στην άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας επιβλήθηκε με τις νεώτερες διατάξεις σε αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών, μεταξύ των οποίων και των Τούρκων υπηκόων. Αντίθετη μειοψηφία.
Ο περιορισμός στην άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας εντός των ορίων του νομού όπου έχει την κατοικία του ο αλλοδαπός, δεν αντίκειται στο άρθρο 5 παρ. 1 Συντ, δεδομένου ότι υπαγορεύεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, επιδιώκει δε νόμιμο σκοπό, συνιστάμενο στο κυριαρχικό δικαίωμα της Ελληνικής Πολιτείας, στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής, να ελέγχει την ροή της εισόδου, την εγκατάσταση, εργασία και παραμονή των αλλοδαπών σε αυτή, χωρίς να θίγει την ουσία του δικαιώματος ή να καθιστά δυσχερή την άσκηση του.
Το πλήρες κείμενο της συγκεκριμένης αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας τελεί υπό δημοσίευση στο 1/2013 τεύχος της Επιθεώρησης Μεταναστευτικού Δικαίου με παρατηρήσεις Ελ. Σβορώνου, Δικηγόρου, LL.M, ΜΔΕ