7. Επειδή, αποκλειστική αιτιολογία της άρνησης της Διοίκησης να χορηγήσει στον αιτούντα άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους αποτελεί η έλλειψη ισχυρών δεσμών του με τη Χώρα. Η δε κρίση περί ελλείψεως δεσμών στηρίζεται αφενός στο ότι ο αιτών δεν προσκόμισε στοιχεία προς απόδειξη των δεσμών αυτών για το διάστημα πριν την υποβολή της αίτησής του και αφετέρου στο ότι παραιτήθηκε από την ανανέωση της άδειας διαμονής του προκειμένου ν’ αναχωρήσει οικειοθελώς για την Αλβανία, όπου παρέμεινε έξι μήνες κατά το έτος 2014 και έντεκα μήνες κατά το έτος 2015, όπως δεν αμφισβητείται. Όμως, η ως άνω αιτιολογία παρίσταται πλημμελής, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την αίτηση ακύρωσης, δοθέντος ότι, όπως ρητά ορίζεται στο νόμο (άρθρο 19 παρ. 1 του 4251/2014), προκειμένου να χορηγηθεί άδεια διαμονής εξαιρετικών λόγων σε αλλοδαπό, που, όπως ο αιτών, κατείχε οριστικό τίτλο διαμονής για πέντε έτη εντός της τελευταίας δεκαετίας πριν την υποβολή του οικείου αιτήματός του, δεν απαιτείται η προσκόμιση στοιχείων προς απόδειξη των ισχυρών δεσμών του με τη Χώρα, οι οποίοι καταρχήν τεκμαίρονται ως υπαρκτοί,ενώ, εξάλλου, στην προκείμενη περίπτωση, που ο αλλοδαπός διέμενε νομίμως στην Ελλάδα από το έτος 2001 έως και το έτος 2014, το γεγονός ότι παραιτήθηκε από την ανανέωση της τελευταίας άδειας διαμονής του και αναχώρησε οικειοθελώς από τη Χώρα, από την οποία απουσίασε για έξι μήνες κατά το έτος 2014 και για έντεκα μήνες κατά το έτος 2015, δεν αρκεί για να στηρίξει επαρκώς την κρίση της Διοίκησης περί ελλείψεως ισχυρών δεσμών του με την Ελλάδα.