5. Επειδή, τόσο υπό την ισχύ του ν. 4251/2014 όσο και υπό το καθεστώς του προϊσχύοντος ν. 3386/2005, η πλήρης ασφάλιση ασθενείας αποτελεί γενική προϋπόθεση του δικαιώματος διαμονής στην Ελλάδα των υπηκόων τρίτων χωρών, της οποίας η συνδρομή πρέπει ν’ αποδεικνύεται, σε περίπτωση ανανέωσης άδειας διαμονής, κατά το χρόνο κατάθεσης του οικείου αιτήματος, οπότε και απαιτείται εκ του νόμου η υποβολή όλων των απαραίτητων δικαιολογητικών, με εξαίρεση τα ρητώς αναφερόμενα, αρχικά στο άρθρο 11 παρ. 3 του ν. 3386/2005 και, κατόπιν, στο άρθρο 9 παρ. 4 του ν. 4251/2014, για τα οποία παρέχεται υπό προϋποθέσεις η ευχέρεια να προσκομιστούν εντός εξαμήνου από την κατάθεση του αιτήματος ανανέωσης και μεταξύ των οποίων δεν περιλαμβάνεται το απαιτούμενο προς ανανέωση άδειας διαμονής θεωρημένο βιβλιάριο υγείας. Όμως, το ως άνω χρονικό σημείο (κατάθεση της αίτησης) κατά το οποίο πρέπει να συντρέχει η προϋπόθεση της πλήρους ασφάλισης ασθενείας επελέγη από το νομοθέτη υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι η αίτηση αυτή υποβάλλεται εντός των χρονικών ορίων που τίθενται αρχικά από το άρθρο 11 παρ. 1 του ν. 3386/2005 και, κατόπιν, από το άρθρο (εντός των δύο μηνών πριν τη λήξη της προηγούμενης άδειας διαμονής και έως ένα μήνα μετά τη λήξη αυτής), της εν λόγω επιλογής μη καλύπτουσας την περίπτωση που η αίτηση ανανέωσης κατατίθεται παραδεκτώς μεταγενεστέρως, εξαιτίας καθυστερημένης έκδοσης της άδειας διαμονής και επίδοσής της ληγμένης στον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό. Τούτο διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι η συνδρομή της ως άνω ουσιαστικής κι άμεσα συνδεόμενης με το σκοπό της ανανέωσης του συγκεκριμένου τύπου άδειας διαμονής προϋπόθεσης θα μετατοπιζόταν από το χρόνο που παγίως προέβλεψε ο εθνικός νομοθέτης στο τυχαίο χρονικό σημείο που δυνήθηκε ο αλλοδαπός ν’ ασκήσει την αίτηση ανανέωσης εξαιτίας της καθυστέρησης της Διοίκησης ν’ ασκήσει την αρμοδιότητά της (πρβλ. ΣτΕ 1386/2012). Συνεπώς, στην περίπτωση έκδοσης ληγμένης άδειας διαμονής μέλους οικογένειας υπηκόου τρίτης χώρας, η αρμόδια για την ανανέωσή της Αρχή οφείλει να ελέγχει εάν συντρέχει η προϋπόθεση ύπαρξης πλήρους ασφάλισης ασθενείας κατά το σταθερό (και όχι τυχαίο) χρονικό σημείο λήξης της.
[…] 9. Επειδή, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην πέμπτη σκέψη, κατά τα οποία, σε περίπτωση υποβολής αίτησης για ανανέωση ληγμένης άδειας διαμονής μέλους οικογένειας υπηκόου τρίτης χώρας (ήτοι άδειας διαμονής που εκδόθηκε κι επιδόθηκε μετά τη λήξη της), η αρμόδια για την ανανέωσή της Αρχή οφείλει να ελέγξει εάν συντρέχει η προϋπόθεση ύπαρξης πλήρους ασφάλισης ασθενείας κατά το σταθερό χρονικό σημείο της λήξης της και όχι κατά το τυχαίο χρονικό σημείο υποβολής του αιτήματος ανανέωσης. Συνεπώς, εν προκειμένω, που η αιτούσα ζήτησε την ανανέωση της ισχύουσας για το διάστημα 18.3.2010/17.3.2012 άδειας διαμονής της, που εκδόθηκε ληγμένη στις 25-2-2013 και της επιδόθηκε στις 19-3-2013, κρίσιμος χρόνος εξέτασης περί του αν πληρούται η προϋπόθεση ύπαρξης πλήρους ασφάλισης ασθενείας είναι η 17η-3-2012, ημερομηνία κατά την οποία ίσχυε το θεωρημένο για το διάστημα 1.3.2012/28.2.2013 οικογενειακό βιβλιάριο υγείας που η αλλοδαπή προσκόμισε στη Διοίκηση και όχι η ημερομηνία υποβολής του αιτήματος ανανέωσης (18-4-2013), όπως θεώρησε η Διοίκηση, εφαρμόζοντας κι ερμηνεύοντας εσφαλμένα τις προαναφερόμενες (στη μείζονα σκέψη) διατάξεις, με συνέπεια την απόρριψη του αιτήματος ανανέωσης της άδειας διαμονής της αιτούσας, με μοναδική αιτιολογία ότι το προσκομισθέν οικογενειακό βιβλιάριο υγείας δεν ίσχυε κατά την ημερομηνία υποβολής του αιτήματος αυτού. Για τον λόγο τούτο, που εμμέσως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ακύρωσης – ο οποίος, άλλωστε, εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως ως αναγόμενος στην ορθή εφαρμογή του νόμου (πρβλ. ΣτΕ 1247/2004, 2580/2001, 4291/1999) –, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή, παρελκομένης ως αλυσιτελούς της έρευνας των λοιπών λόγων ακύρωσης, η προσβαλλόμενη πράξη ν’ ακυρωθεί και η υπόθεση ν’ αναπεμφθεί στη Διοίκηση, προκειμένου αυτή να εξετάσει εάν πληρούται οι λοιπές προϋποθέσεις ανανέωσης της άδειας διαμονής της αιτούσας. […] Δέχεται την αίτηση.