3. […], στο άρθρο 108 του ίδιου ως άνω ν.4251/2014, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παρ.40 του ν.4332/2015 (φ. 76Α`), ορίζεται ότι «Σε ενήλικες πολίτες τρίτων χωρών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς έξι τάξεις ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα, πριν τη συμπλήρωση του 23ου έτους της ηλικίας τους, εφόσον προσκομιστούν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, χορηγείται άδεια διαμονής πενταετούς διάρκειας … . Η ως άνω άδεια παρέχει στον κάτοχό της τα δικαιώματα του άρθρου 97, ανανεώνεται για πέντε έτη κάθε φορά, με μόνη υποχρέωση την προσκόμιση της προηγούμενης άδειας διαμονής. … . … .». Εξάλλου, στην 68019/2015 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Εξωτερικών (φ. 2272Β`/21-10-2015), η οποία εκδόθηκε κατ`εξουσιοδότηση των άρθρων 136 παρ. 1 και 5, 19 παρ. 1 και 138 παρ. 15 του ν. 4251/2014 και 5, 6, 7, 8, 10, 14 του ν. 4332/2015 και με την οποία τροποποιήθηκε η 30825/2014 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Εξωτερικών «Καθορισμός απαιτούμενων δικαιολογητικών για τη χορήγηση εθνικών θεωρήσεων εισόδου και για την χορήγηση και ανανέωση τίτλου διαμονής σύμφωνα με τις διατάξεις του N. 4251/2014» ορίζεται ότι, προκειμένου για την υποβολή αιτήματος για αρχική χορήγηση άδειας διαμονής δεύτερης γενιάς, ο ενδιαφερόμενος οφείλει να προσκομίζει «Αντίγραφο ληξιαρχικής πράξης γέννησης στην Ελλάδα ή Αποδεικτικά επιτυχούς ολοκλήρωσης έξι τουλάχιστον ετών, σε ελληνικά σχολεία Πρωτοβάθμιας ή/ και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα πριν τη συμπλήρωση του 23ου έτους της ηλικίας.». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση του ν.4151/2014, η άδεια διαμονής αυτού του τύπου σκοπό έχει να διασφαλίσει τη νόμιμη διαμονή στη Χώρα των μεταναστών «δεύτερης γενιάς», ως ιδιαίτερης κατηγορίας πολιτών τρίτων χωρών, που χρήζει ειδικής και ευνοϊκότερης αντιμετώπισης, καθόσον, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι εν λόγω αλλοδαποί έχουν ελάχιστη επαφή με τη χώρα προέλευσης των γονέων τους, αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως πατρίδα ή εν πάση περιπτώσει ως τη χώρα στην οποία θα ζήσουν, ενώ η κοινωνική τους ένταξη έχει ήδη εν τοις πράγμασι επιτευχθεί σε σημαντικό βαθμό. Τα χαρακτηριστικά αυτά συγκεντρώνουν, κατά την κρίση του νομοθέτη του ν.4251/2014, οι πολίτες τρίτων χωρών που έχουν γεννηθεί στη Χώρα, καθώς και όσοι έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία έξι τάξεις ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα, υπό την έννοια ότι έχουν μετέλθει την ελληνική παιδεία, στο πλαίσιο της οποίας πιθανολογείται, κατά κοινή πείρα, ότι έχουν αποκτήσει επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας, τόσο στον προφορικό όσο και τον γραπτό λόγο, και έχουν έρθει σε επαφή με την ελληνική ιστορία, λογοτεχνία, γεωγραφία και εν γένει με γνωστικά αντικείμενα που διδάσκονται σε ελληνικά σχολεία με βάση το κρατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
9. Με την κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως προβάλλεται, καταρχάς, ότι η προσβαλλόμενη απόρριψη του αιτήματος του αιτούντος εκδόθηκε χωρίς νόμιμη και επαρκή αιτιολογία, κατά πλάνη περί τα πράγματα, κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης και κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 108 του ν.4151/2014. Και τούτο, διότι, κατά τους ισχυρισμούς του αιτούντος, το σχολείο …, στο οποίο αυτός φοίτησε για περισσότερα από έξι χρόνια, δεν έχει αμιγώς αμερικανικό πρόγραμμα σπουδών, αλλά σε αυτό διδάσκονται και ελληνικά μαθήματα και, ως εκ τούτου, εντάσσεται στην έννοια του ελληνικού σχολείου. Προβάλλεται, επίσης, ότι, με βάση τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ.1, 4, 5 παρ.1 του ν.4862/1931 και 35 παρ.8 περίπτωση 22 (και όχι 21, όπως προδήλως εκ παραδρομής αναφέρεται στο κρινόμενο δικόγραφο) του ν.4186/2013, το εν λόγω σχολείο εξομοιώνεται, ως ξένο σχολείο που λειτουργεί νόμιμα στην Ελλάδα, προς τα ελληνικά ιδιωτικά σχολεία, διέπεται όσον αφορά τη λειτουργία του από την ελληνική νομοθεσία (για ζητήματα όπως τα δίδακτρα, το καθεστώς λειτουργίας του σχολείου, τις αποδοχές των εκπαιδευτικών τους κ.ά.) και παρέχει στους μαθητές του δικαίωμα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με τους ίδιους όρους με τους οποίους το δικαίωμα αυτό παρέχεται στους μαθητές ελληνικών σχολείων. Ωστόσο, από κανένα στοιχείο του διοικητικού φακέλου (ή έστω, στοιχείου προσκομιζόμενου από τον ίδιο τον αιτούντα προς κλονισμό της σχετικής κρίσης της Διοίκησης ή προς απόδειξη τυχόν εμφιλοχωρήσασας πλάνης περί τα πράγματα) δεν προκύπτει ότι το σχολείο … ακολουθεί ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Αντιθέτως, από τους συνημμένους στο … έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Παιδείας και Θρησκευμάτων πίνακες του οικείου Υπουργείου με τα ξένα σχολεία που λειτουργούν στην Ελλάδα, προκύπτει ότι το σχολείο …, στο οποίο φοίτησε ο αιτών, ακολουθεί αμιγώς ξένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, σε αγγλική, μάλιστα, γλώσσα διδασκαλίας. Όσα δε ειδικότερα υποστηρίζει ο αιτών περί εξομοίωσης του σχολείου αυτού προς τα ελληνικά ιδιωτικά σχολεία, είναι απορριπτέα. Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι το εν λόγω ξένο σχολείο λειτουργεί νόμιμα στην Ελλάδα (ως δεν αμφισβητείται από τη Διοίκηση) και υπόκειται στην εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για τα ζητήματα της διοικητικής λειτουργίας του (όπως συνομολογεί και ο αιτών) δεν συνεπάγεται ότι εξομοιώνεται με ελληνικό σχολείο, υπό την έννοια ότι παρέχει στους μαθητές του ελληνική παιδεία. Όπως δε συνάγεται από τις διατάξεις που εκτίθενται στην έβδομη σκέψη, τις οποίες επικαλείται και ο αιτών, τέτοια ουσιαστική εξομοίωση είναι δυνατή υπό προϋποθέσεις, που αφορούν το ακολουθούμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και συνίστανται πρωτίστως στο να διδάσκονται από τα ξένα σχολεία συγκεκριμένα μαθήματα (αρχαία και νέα ελληνικά, ιστορία, γεωγραφία, θρησκευτικά) και μάλιστα στην ελληνική γλώσσα, γεγονός που στην ένδικη περίπτωση δεν προκύπτει από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου ότι συντρέχει. Σύμφωνα δε με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην τρίτη σκέψη, κατά την κρίση του μεταναστευτικού νομοθέτη, προκειμένου ένας αλλοδαπός να χαρακτηριστεί ως μετανάστης δεύτερης γενιάς και να δικαιωθεί της σχετικής άδειας διαμονής, δεν αρκεί αυτή μόνη η ένταξή του, επί εξαετία τουλάχιστον, σε ένα οποιοδήποτε μαθητικό περιβάλλον, αλλά θα πρέπει αυτός, με την ένταξή του σε αυτό, να έχει μετέλθει την ελληνική παιδεία, ως στοιχείο που υποδεικνύει την εν τοις πράγμασι ενσωμάτωσή του στην ελληνική πραγματικότητα. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόρριψη του επίμαχου αιτήματος, ερειδόμενη στην κρίση ότι το ξένο εκπαιδευτικό ίδρυμα …, στο οποίο φοίτησε ο αιτών και το οποίο έχει αμιγώς ξένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, δεν αποτελεί ελληνικό σχολείο κατά την έννοια του άρθρου 108 του ν.4251/2014, παρίσταται, πλήρως και νομίμως αιτιολογημένη, χωρίς να έχει εμφιλοχωρήσει οποιαδήποτε πλάνη της Διοίκησης περί τα πράγματα, απορριπτομένων ως αβάσιμων όσων περί του αντιθέτου και αναποδείκτως προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως.
[…] 14. Επειδή, ο ως άνω λόγος ακυρώσεως, κατά το μέρος που πλήττει την απόρριψη του αιτήματος για χορήγηση της επίμαχης άδειας διαμονής παρίσταται απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι η υποχρέωση κλήσης των ενδιαφερομένων σε ακρόαση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος, το εύρος προστασίας της οποίας συμπίπτει με αυτό της διάταξης του άρθρου 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, δεν υφίσταται σε περίπτωση που, όπως εν προκειμένω, η σχετική διαδικασία κινήθηκε μετά από αίτησή τους (πρβλ. ΣτΕ 715/2015, 1830/2013, 217/2013, 3067/2012, 1295/2012, 3811/2012, 2017/2011, 401/2007, κ.ά.). Ωστόσο, στο μέτρο που οι ως άνω αιτιάσεις πλήττουν την προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος που με αυτήν επιβλήθηκε σε βάρος του αιτούντος το μέτρο της επιστροφής, προβάλλονται βασίμως. Και τούτο, δεδομένου αφενός ότι, σύμφωνα και με όσα εκτίθενται και έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στις 4η, 5η και 6η σκέψεις της παρούσας, στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας που κατέληξε στην επιβολή του μέτρου αυτού, στον αιτούντα δεν δόθηκε η δυνατότητα να εκθέσει, ενώπιον των αρμόδιων αρχών, λυσιτελώς και αποτελεσματικώς, τους λόγους που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την απόφαση της εν λόγω αρχής να μην διατάξει την επιστροφή του και ανάγονται στις εν γένει περιστάσεις της προσωπικής και οικογενειακής του κατάστασης. Αφετέρου δε, σε συνάρτηση με τις πραγματικές και νομικές περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης, οι ισχυρισμοί, που θα προέβαλε ο αιτών ενώπιον της Διοίκησης, όπως εκτίθενται στο δικόγραφο της κρινόμενης αίτησης ακυρώσεως και προκύπτουν, καταρχήν, από τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη προσκομιζόμενα έγγραφα, παρίστανται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, λυσιτελείς, δεδομένου ότι, αληθείς υποτιθέμενοι, θα μπορούσαν να ασκήσουν επιρροή στην απόφαση της Διοίκησης περί απομάκρυνσης του αιτούντος από την Ελλάδα και να δικαιολογήσουν, ενδεχομένως, την παραμονή του στη Χώρα, με τη χορήγηση σε αυτόν άδειας διαμονής άλλου τύπου.
[…] Δέχεται εν μέρει την κρινόμενη αίτηση.
ΣΗΜ: Πρβλ. σχετικά και την 18/2017 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών με θέμα «Άρθρο 1Β παρ.1 του ΚΕΙ – Φοίτηση αλλοδαπού μαθητή σε ελληνικό σχολείο στην Ελλάδα ή σε σχολείο στην Ελλάδα που ακολουθείτο υποχρεωτικό ελληνικό πρόγραμμα εκπαίδευσης και διδασκαλίας» αναφορικά με την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας λόγω φοίτησης