6. Επειδή, καταρχάς ο αιτών προβάλλει ότι, παρά το γεγονός ότι κατέθεσε την αίτηση για τη χορήγηση άδειας διαµονής για εξαιρετικούς λόγους στις 29.06.2018, είχε ζητήσει ραντεβού για κατάθεση νωρήπερα και πάντως πριν την τροποποίηση του άρθρου 19 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 4251/2014) µε το άρθρο 31 παρ. 4 του v. 4540/2018 και ὡς εκ τούτου δεν πρέπει να εφαρμοστεί στην περίπτωσή του η νέα ρύθμιση του ν. 4540/2018 περί επταετούς διαµονής, όπως τροποποιήθηκε. Αναφορικά µε τον ισχυρισμό αυτό, όπως εκτέθηκε ανωτέρω, κατά την έννοια των μεταβατικών διατάξεων των άρθρων 31 παρ. 19 και 40 του ν. 4540/2018, η νέα διάταξη του άρθρου 19 του Κώδικα Μετανάστευσης, όπως τροποποιήθηκε µε το άρθρο 21 παρ. 4 του ν. 4540/2018,η οποία ορίζει την επταετή συνεχή διαμονή στη Χώρα ὡς απαραίητη προὐπόθεση για τη χορήγηση άδειας διαµονής για εξαιρετικούς λόγους, αρχίζει να ισχύει τρείς µήνες από τη δημοσίευση του ν. 4540/2018, στις 22.05.2018 ήτοι από 22.08.2018, ενώ οι αιτήσεις χορήγησης της σχετικής άδειας, που υποβλήθηκαν µετά τη δηµοσίευση του νόµου στις 22.05.2018 αλλά πριν την έναρξη ισχύος του στις 22.08.2018. δεν καταλαμβάνονται από τη νέα διάταξη αλλά εξετάζονται µε βάση το άρθρο 19 του Κώδικα Μετανάστευσης, όπως ίσχυε πριν τροποποιηθεί µε το άρθρο 3Ί παρ. 4 του v. 4540/2018. Ev προκειμένω, στην αιτιολογία της προσβαλλόμενης υπ’ αριθµ. …. /10.04.2019 απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωµένης Διοίκησης Αττικής, µε την οποία απορρίφθηκε η από 04.03.2019 αίτηση θεραπείας, αναφέρεται ότι από τα προσκοµισθέντα έγγραφα δεν αποδείχθηκε επταετής συνεχής διαμονή του αιτούντα στη Χώρα, αλλά αντίθετα τεκµηριώθηκε απουσία του από τη Χώρα για µεγάλο χρονικό διάστηµα. Εξάλλου και στη …/10.01.2019 απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωµένης Διοίκησης Αττικής, µε την οποία απορρίφθηκε η αρχική αίτηση του αιτούντα, αναφέρεται ότι λήφθηκε μεταξύ άλλων υπόψη και η υπ΄ αριθ. 38040/06.11.2018 ερμηνευτική εγκύκλιος (3) για την εφαρµογή των διατάξεων του v. 4540/2018 του Ὑπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, στην οποία διευκρινίζεται ότι «Οι εκκρεµείς αιτήσεις που έχουν υποβληθεί µετά την 22.59.2018, ηµεροµηνία δημοσίευσης του ν. 4540/2018, για τις οποίες δεν προβλέπουν σχετικά οι παρούσες µεταβατικές διατάξεις; θα κριθούν µε βάση τις νέες ρυθµίσεις που θεσπίζει ο νόμος αυτός, δηλαδή θα εξεταστούν υπό την προὐπόθεση της διαµονής του ενδιαφερόμενου στη χώρα, επί επτά (7) τουλάχιστον συνεχή έτη, πριν την υποβολή της αιτησης και οι άδειες διαµονής Θα έχουν ισχύ τρία (3) έτη». Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο Συντονιστής της Αποκεντρωµένης Διοίκησης Απτικής εφάρμοσε στην προκείµενη περίπτωση τη νέα διάταξη του άρθρου 19 του Κώδικα Μετανάστευσης, όπως τροποποιήθηκε µε το άρθρο 31 παρ. 4 του ν. 4540/2018, που ορίζει την επταετή συνεχή διαµονή στη Χώρα ως απαραπητη προὔπόθεση για τη χορήγηση άδειας διαµονής για εξαιρετικούς λόγους. Όπως εκτέθηκε όμως ανωτέρω, αιτήσεις χορήγησης της σχετικής άδειας, που υποβλήθηκαν µετά τη δημοσίευση του νόµου στις 22.05.2018, αλλά πριν την έναρζη ισχύος του στις 22.08.2018, δεν καταλαμβάνονται από τη νέα διάταξη, αλλά εξετάζονται µε βάση το άρθρο 19 του Κώδικα Μετανάστευσης, όπως ίσχυε πριν τροποποιηθεί µε το άρθρο 31 παρ. 4 Tou v. 4540/2018. Εξάλλου, δε δεσμεύεται το Δικαστήριο από την υπ΄ αριθ. 38040/06.11.2018 ερμηνευτική εγκύκλιο του Ὑπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, δεδομένου ότι οι εγκύκλιοι της Διοίκησης δεν δεσμεύουν τους διοικούµενους ούτε τα δικαστήρια, καθόσον δεν αποτελούν κανονιστικές διοικητικές πράξεις, που να θέτουν εγκύρως κανόνες δικαίου, αλλά μόνο παρέχουν ούηγίες κάι διευκρινήσεις στα ὅιοικητικά όργανα ως προς την εφαρµογή του υφιστάμενου νομοθετικού καθεστώτος και, ως εκ τούτου, δεν έχουν ισχύ νόµου, ως στερούµενες δε εκτελεστότητας δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και δεν επάγονται έννομες συνέπειες (πρβλ. ΣτΕ 3747/2013, 2192/2012, 1331/2000 Ολομ και ΣτE 1002/2014, 2477/2012, 909/2011, 4229/2010, κ.ά.). Εν όψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι η απόρριψη του ένδικου αιτήµατος για τη χορήγηση άδειας διαµονής, βάσει των διατάξεων του άρθρου 19 του Κώδικα Μετανάστευσης, όπως τροποποιήθηκε µε το άρθρο 31 παρ. 4 του ν. 4540/2018, µε την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε η επταετής διαμονή του αιτούντα στη Χώρα, δεν παρίσταται νοµίµως αιτιολογηµένη, καθώς στηρίζεται σε µη ισχύουσα, εν προκειμένω, κατά τον κρίσιμο χρόνο, διάταξη νόµου. Συνεπώς, για τον λόγο αυτό, ο οποίος βασίµως προβάλλεται, µε την κρινόµενη αἴτηση, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί. […]