1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, ο αιτών ζητεί την ερμηνεία της ΑΡ 69/12-7-2016 απόφασης της Προέδρου του 3ου Τμήματος, με την οποία έγιναν δεκτές οι από 15-6-2016 αντιρρήσεις, που είχε ασκήσει, σύμφωνα με το άρθρο 76 παρ. 5 του Ν. 3386/2005, κατά της …/4-6-2016 απόφασης του αρμοδίου Αξιωματικού της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής, περί διοικητικής κράτησής του, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας απελάσεώς του στη χώρα προέλευσής του, την Αλβανία.
2. Επειδή, με τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (νόμος 2717/1999, ΦΕΚ Α΄ 97, ΚΔΔ/μίας) ορίζονται τα εξής: στο άρθρο 109 ότι: «1.Εκείνος που διατέλεσε διάδικος στη δίκη μπορεί, με αίτησή του προς το δικαστήριο, να ζητήσει : α) τη διόρθωση της απόφασης που εκδόθηκε, ……… ή β) την ερμηνεία της, αν η διατύπωσή της είναι ασαφής και δημιουργεί αμφιβολίες. 2….», στο άρθρο 110 ότι: «1. Η αίτηση του διαδίκου πρέπει να αναφέρει με σαφήνεια τα λάθη για τα οποία ζητείται η διόρθωση ή τα αμφίβολα σημεία και τις ασάφειες για τις οποίες ζητείται η ερμηνεία. 2. Η αίτηση ασκείται με κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου, μέσα σε προθεσμία εξήντα (60) ημερών, η οποία αρχίζει από την επίδοση της απόφασης. Σε καμία, πάντως, περίπτωση δεν μπορεί να ασκηθεί αν έχουν περάσει τρία (3) χρόνια από τη δημοσίευση της απόφασης. 3. ….. 4. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις που ρυθμίζουν την εκδίκαση του ένδικου βοηθήματος ή μέσου, το οποίο προκάλεσε την έκδοση της απόφασης».
[…] 4. Επειδή, κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, οι οποίες έχουν εφαρμογή και επί αποφάσεων εκδοθεισών κατά την διαδικασία εκδίκασης αντιρρήσεων του άρθρου 76 παρ. 5 του Ν. 3386/2005, η αίτηση ερμηνείας δικαστικής απόφασης πρέπει να έχει ως αίτημα, αποκλειστικώς, την αποσαφήνιση αμφίβολων, ή δυσνόητων διατάξεων της απόφασης, είναι δε ανεπίτρεπτο, σε κάθε περίπτωση που κρίνεται βάσιμο αίτημα ερμηνείας, να προστίθενται νέες διατάξεις στην απόφαση, να αλλοιώνεται η έννοιά της, ή να διευρύνονται και να αναπτύσσονται οι σκέψεις του Δικαστηρίου καθώς και να μεταβάλλεται το διατακτικό της (ΣτΕ 3811/2009, 2556/2010, 1705/2005 Ολομ., 1388/1984 Ολομ., ΣτΕ Ε.Αν. 320/2006, 176/1996κ.α.)
[…] 6. Επειδή, από την αιτιολογία της ΑΡ 69/2016 απόφασης προκύπτει σαφώς ότι ο αιτών αφέθηκε ελεύθερος και διατάχθηκε η υποχρεωτική (και όχι οικειοθελής, όπως ισχυρίζεται) αναχώρησή του, εντός προθεσμίας είκοσι ημερών, κατ’ εφαρμογήν της γ΄ περίπτωσης της διάταξης του άρθρου 76 παρ. 5 του Ν. 3386/2005, ήτοι, διότι η πρόεδρος του διοικητικού πρωτοδικείου διαφώνησε ως προς την κράτησή του, βάσει των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων και όχι για διαφορετικό λόγο (μη επικινδυνότητα ή μη ύποπτο διαφυγής του, κατ’ εφαρμογήν των α΄και β΄εδαφίων της πιο πάνω διάταξης). Επομένως, με την υπό κρίση αίτηση ερμηνείας δεν ζητείται η αποσαφήνιση αμφίβολης ή δυσνόητης διάταξης της απόφασης, ώστε να τίθεται θέμα ερμηνείας της, κατά τα προεκτεθέντα, αλλά, ο αιτών, αποβλέποντας σε παρεπόμενες συνέπειες της απόφασης αυτής, κατ’ ουσίαν επιδιώκει την αλλοίωση του περιεχομένου της και την μεταβολή της κρίσης του δικαστηρίου. Υπό τα δεδομένα αυτά η κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμη.