Επειδή, από τις ως διατάξεις του άρθρου 19 του ν.4251/2014, συνάγεται ότι, προκειμένου να χορηγηθεί άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους σε αλλοδαπό κάτοχο άδειας διαμονής που έληξε κατά την τελευταία δεκαετία πριν από την υποβολή της οικείας αίτησης, αλλά διήρκεσε λιγότερο από πέντε έτη εντός της εν λόγω δεκαετίας, απαιτείται η διαπίστωση της ανάπτυξης ιδιαίτερων δεσμών του με τη Χώρα, που καθιστούν αναγκαία την παραμονή του εντός της ελληνικής επικράτειας, κρίση στην οποία προβαίνει η Διοίκηση αφού λάβει υπόψη όλα τα πρόσφορα προς απόδειξη τούτου έγγραφα που προσκομίζονται από τον ενδιαφερόμενο ή βρίσκονται στο διοικητικό φάκελο, ενδεικτική απαρίθμηση των οποίων γίνεται στο Κεφάλαιο Γ΄ (περίπτωση Γ1.3) της Κ.Υ.Α. 30825/4.6.2014, όπως αναδιατυπώθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου μόνου της Κ.Υ.Α. 68019/16.10.2015.
Από τα προσκομιζόμενα στοιχεία προκύπτει ότι ο αιτών είχε διακόψει τη διαμονή του στη Χώρα από το έτος 2011 έως το έτος 2016 (σχετ. τα ένσημα του ΙΚΑ και οι κινήσεις του τραπεζικού λογαριασμού στην ΕΤΕ), παρέμεινε δε στη Χώρα μόλις τρεισήμισι μήνες (και αυτό τμηματικά, λίγες μέρες κάθε φορά) σε συνολικό διάστημα πεντέμισι ετών (από τον Ιούνιο του έτους 2011 έως τον Δεκέμβριο του έτους 2016). Συνεπώς, η προσβαλλόμενη πράξη, στην οποία διαλαμβάνεται ότι από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι ο αιτών «έχει διακόψει τη διαμονή του στην Ελλάδα από το 2011 και έκτοτε επισκέπτεται τη Χώρα για βραχύχρονη διαμονή κατ’ έτος και συγκεκριμένα για το χρονικό διάστημα από το 2012-2016» και ότι, αν και του ζητήθηκε να προσκομίσει έγγραφα που να πιστοποιούν τη διατήρηση δεσμών για τα έτη από 2010 έως 2015, ο αιτών δεν προσκόμισε νεότερα στοιχεία που να αποδεικνύουν «ότι έχει αναπτύξει ιδιαίτερους δεσμούς με τη Χώρα, οι οποίοι να καθιστούν αναγκαία την παραμονή του εντός της ελληνικής επικράτειας», είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, τηρουμένων των οριζομένων στις διατάξεις του άρθρου 19 του ν. 4251/2014.