Η επίδικη απόρριψη της αίτησης για ανανέωση της άδειας διαμονής των αιτούντων στην Ελλάδα (λόγω έλλειψης αρκετών ημερών εργασίας εν μέσω της δυσμενέστατης κατάστασης που επικρατεί στην αγορά εργασίας λόγω της εξαιρετικά μεγάλης οικονομικής κρίσης), αποτελεί στη συγκεκριμένη περίπτωση δυσανάλογο εις βάρος τους μέτρο, διότι θα κλονίσει υπέρμετρα την ομαλότητα του οικογενειακού βίου τους, κατά παράβαση της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρου 8 της κυρωθείσης με το ΝΔ 53/1974 (ΦΕΚ Α’ 256), Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεδομένου ότι η επίδικη εν προκειμένω επέμβαση στην άσκηση του δικαιώματος για προστασία της οικογενειακής ζωής του αιτούντος, λαμβανομένων υπόψη των επιδιωκόμενων με την εν λόγω επέμβαση σκοπών δημοσίου συμφέροντος, εξέρχεται των ανεκτών ορίων που υπαγορεύονται, σύμφωνα με την ίδια διάταξη της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, από την αρχή της αναλογικότητας, κατά την οποία, συνεκτιμώνται οι σχετικοί με την προστασία της προσωπικής του ζωής ισχυρισμοί του ενδιαφερομένου.
Τούτο, καθώς, από τα στοιχεία του φακέλου, προκύπτει ότι ο αιτών είναι διαζευγμένος πατέρας δύο ανηλίκων τέκνων, ηλικίας 12 και 14 ετών, των οποίων έχει την αποκλειστική ευθύνη συντηρήσεως, έχει δημιουργήσει σταθερούς βιοτικούς δεσμούς με την Ελλάδα, δεδομένου ότι διαμένει νομίμως στη χώρα επί σειρά ετών με την οικογένεια του σε μισθωμένο διαμέρισμα πολυκατοικίας,ευρισκομένης επί της οδού…, στην Δραπετσώνα Αττικής εργάστηκε πολλά χρόνια καταβάλλοντος ένσημα στο ΙΚΑ, εκπληρώνοντας τις νόμιμες υποχρεώσεις του έναντι της Ελληνικής Πολιτείας και τα τέκνα του έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα και παρακολουθούν μαθήματα σε ελληνικά σχολεία, ενώ δεν προκύπτει η ύπαρξη ιδιαίτερων δεσμών αυτού με την χώρα καταγωγής του.
[…] Δέχεται την αίτηση ακύρωσης
Το πλήρες κείμενο της απόφασης πρόκειται να δημοσιευτεί στο 1/2014 τεύχος της Επιθεώρησης Μεταναστευτικού Δικαίου