6. Επειδή, […] ο νομοθέτης προέβλεψε κατά τη λήψη του μέτρου της επιστροφής και προς αποφυγή κοινωνικής σκληρότητας, πρώτον, τις περιπτώσεις (: α΄, δ΄και ε΄ της παρ. 1 του άρθρου 41 του ν. 3907/2011) κατά τις οποίες η Διοίκηση – παρά τη συνδρομή λόγου επιστροφής – οφείλει ν’ απόσχει από την λήψη του μέτρου (πρβλ. ΣτΕ 1248/2015, 990/2013, 4028/2011 7μ.), και δεύτερον, τις περιπτώσεις (: β΄, γ΄ και στ΄ της παρ. 1 του άρθρου 41) κατά τις οποίες η Διοίκηση θα πρέπει να προβαίνει, κατ΄ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, σε στάθμιση της βλάβης που προκαλείται στην οικογενειακή κατάσταση του αλλοδαπού [όταν είναι γονέας ημεδαπού ανηλίκου και έχει την επιμέλεια ή έχει υποχρέωση διατροφής, την οποία εκπληρώνει) ή στην προσωπική του κατάσταση (όταν έχει υπερβεί το 80ο έτος της ηλικίας του ή διαπιστώνεται η ομογενειακή του ιδιότητα), με τους λόγους δημοσίου συμφέροντος που καθιστούν αναγκαία, κατά τη Διοίκηση, την άμεση αναχώρησή του από τη χώρα. Εφόσον από την εν λόγω στάθμιση, προκύπτει κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοικήσεως, ότι ο αλλοδαπός είναι επικίνδυνος για την δημόσια τάξη ή την εθνική ασφάλεια, ή τη δημόσια υγεία, επιτρέπεται η έκδοση πράξης επιστροφής και στην περίπτωση που αυτός είναι γονέας ημεδαπού τέκνου ή έχει υπερβεί το 80ο έτος της ηλικίας του ή έχει διαπιστωθεί η ομογενειακή του ιδιότητα (πρβλ. ΣτΕ 990/2013, 3071/2012, 2165/2003). Οι προστατευτικές αυτές διατάξεις εφαρμόζονται κατά ρητή επιταγή της παρ. 4 του άρθρου 41 του ως άνω ν. 3907/2011 και στους τελούντες υπό απαγόρευση εισόδου, σύμφωνα με τον Κώδικα Συνόρων Σένγκεν, καθώς και στους υποκείμενους σε δικαστική απέλαση υπηκόους τρίτων χωρών, καίτοι οι τελευταίοι δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου Γ΄ του ν. 3907/2011. […]
9. Επειδή, η απόρριψη του αιτήματος του ήδη αιτούντος αλλοδαπού για ανανέωση της άδειας διαμονής του ως συζύγου Ελληνίδας υπηκόου εχώρησε με την αιτιολογία ότι αυτός είχε απελαθεί δικαστικώς από τη χώρα και είχε εγγραφεί εξ αυτού του λόγου στον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθυμήτων Αλλοδαπών, κατ’ επίκληση δηλαδή αντικειμενικού δεδομένου. Συνεπώς, […], με μόνη τη συνδρομή του εν λόγω αντικειμενικού δεδομένου, εφόσον δεν είχε προσκομισθεί και σχετική ειδική άδεια του Υπουργού Δικαιοσύνης για επιστροφή του αιτούντος αλλοδαπού στη χώρα, η Διοίκηση ήταν υποχρεωμένη, ασκούσα δέσμια αρμοδιότητα, να απορρίψει την αίτηση για ανανέωση της άδειας διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού. Ως εκ τούτου, η επίδικη πράξη απόρριψης του αιτήματος για ανανέωση της άδειας διαμονής του αιτούντος ως συζύγου Ελληνίδας υπηκόου νομίμως εκδόθηκε, απορριπτομένων ως αβασίμων των αντίθετων ισχυρισμών του αιτούντος. Όμως, η πράξη επιβολής του μέτρου της επιστροφής σε βάρος του αιτούντος αλλοδαπού δεν είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, κατ΄ αποδοχή ως βασίμου του, καθ’ ερμηνεία του δικογράφου, σχετικού λόγου ακύρωσης. Τούτο δε διότι η Διοίκηση στηρίχθηκε αποκλειστικά στην κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα απόρριψη του αιτήματος ανανέωσης της άδειας διαμονής του ήδη αιτούντος λόγω της δικαστικής απέλασης και της συνεπεία αυτής καταχώρησής του στον ΕΚΑΝΑ, τα οποία αποτελούν αντικειμενικά δεδομένα που ανάγονται στη δημόσια τάξη, δεν συνεκτίμησε, όμως, ως όφειλε, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη σκέψη 6, κριτήρια σχετιζόμενα με την οικογενειακή κατάσταση του αιτούντος αλλοδαπού και ειδικότερα το γεγονός ότι, όπως προέκυπτε από τα στοιχεία του φακέλου, ήταν πατέρας ημεδαπού ανηλίκου τέκνου, της […], ηλικίας – κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης επιστροφής – 10 ετών. Συνεπώς, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει εν μέρει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη …/7.2.2012 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας και Θράκης, κατά το κεφάλαιο αυτής με το οποίο επιβλήθηκε σε βάρος του αιτούντος αλλοδαπού το μέτρο της επιστροφής με οικειοθελή αναχώρηση από τη χώρα. Περαιτέρω, πρέπει η υπόθεση κατά το ίδιο κεφάλαιο (της επιβολής του μέτρου της επιστροφής) να αναπεμφθεί στη Διοίκηση, η οποία επανερχόμενη επί της υποθέσεως θα πρέπει, πρώτον, να επαληθεύσει τη συνδρομή του πραγματικού της διατάξεως του άρθρου 41 παρ. 1 περ. β΄ του ν. 3907/2011 (ότι δηλαδή ο αιτών αλλοδαπός πράγματι είναι πατέρας ημεδαπού, ανήλικου τέκνου, του οποίου έχει την επιμέλεια ή υποχρέωση διατροφής) και εν συνεχεία να προβεί σε στάθμιση της βλάβης που προκαλείται, στην οικογενειακή κατάσταση του αλλοδαπού, με τους λόγους δημοσίου συμφέροντος που καθιστούν αναγκαία, κατά τη Διοίκηση, την άμεση αναχώρησή του από τη χώρα. Κατά τη στάθμιση αυτή λαμβάνονται υπόψη κριτήρια, όπως ιδίως, η φύση και σοβαρότητα του αδικήματος που διέπραξε ο αλλοδαπός, το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από την τέλεση του αδικήματος και η συμπεριφορά του αλλοδαπού κατά το διάστημα αυτό, καθώς και η σοβαρότητα των δυσχερειών που είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουν η σύζυγος και τα τέκνα του αλλοδαπού στην Ελλάδα ή στη χώρα στην οποία πρόκειται να επιστρέψει αυτός (πρβλ. ΣτΕ 990/2013, επίσης πρβλ. παράθεση των σχετικών κριτηρίων στάθμισης κατά το άρθρο 8 της Ε.Σ.Δ.Α. στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τμήμα Ευρείας Σύνθεσης, 18.10.2006, Üner κατά Ολλανδίας, αριθμός προσφυγής 46410/99, βλ. ΕΑ 526/2007). [….] Δέχεται εν μέρει την αίτηση.