3. Επειδή, εξάλλου, κατά γενική αρχή του δικαίου η νομιμότητα της ατομικής διοικητικής πράξης κρίνεται, όταν ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς του χρόνου έκδοσης αυτής (πρβλ. ΣτΕ 1982-1984/2005 Ολομ., 4113/2009, 1559/2012, 930/2014, 1345/2015, 2244/2017 κ.ά.) ή, σε περίπτωση απόρριψης αίτησης, με το ισχύον κατά το χρόνο έκδοσης της σχετικής απορριπτικής πράξης και όχι σύμφωνα με το νομοθετικό καθεστώς του χρόνου υποβολής της σχετικής αίτησης από τον διοικούμενο (πρβλ. ΣτΕ 710/2015, 2133/2003, 5755/1996, 2984/1983, 1125/1981).
6. Επειδή, όπως έγινε ανωτέρω δεκτό, σε περίπτωση απόρριψης αίτησης, η νομιμότητα της ατομικής διοικητικής πράξης κρίνεται με βάση το καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της απορριπτικής πράξης και όχι σύμφωνα με αυτό που ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης από τον διοικούμενο. Όπως προεκτέθηκε, με την προσβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε η αίτηση θεραπείας του αιτούντος κατά της 26632/23.12.2008 απόφασης, απορριπτικής επί αιτήματος αυτού περί χορήγησης άδειας διαμονής βάσει του άρθρου 91 παρ. 11 του ν. 3386/2005, λόγω του ότι κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησής του (14.11.2005) υφίστατο καταχώριση αυτού στον κατάλογο ανεπιθυμήτων αλλοδαπών. Ωστόσο, δοθέντος ότι κατά το χρόνο έκδοσης της ανωτέρω απόφασης ο αιτών είχε ήδη (από 20.7.2008) διαγραφεί από τον προαναφερόμενο κατάλογο, η άρνηση χορήγησης άδειας διαμονής σε αυτόν εξαιτίας της καταχώρισής του στον εν λόγω κατάλογο είναι μη νόμιμη. Το γεγονός δε ότι μέχρι το χρόνο έκδοσης της ως άνω απόφασης η Διοίκηση δεν γνώριζε τη διαγραφή του αιτούντος από τον κατάλογο ανεπιθυμήτων, ούτε της γνωστοποιήθηκε τούτο από τον τελευταίο, παρά την κλήση αυτού επανειλημμένως σε ακρόαση, δεν αναιρεί τον παράνομο χαρακτήρα της εν λόγω απόφασης, παρά τα αντίθετα υποστηριζόμενα με την από 11.11.2016 έκθεση απόψεων της Διοίκησης. Επομένως, η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση θεραπείας του αιτούντος κατά της ως άνω απόφασης λόγω του ότι κατά το χρόνο υποβολής του με αριθ. πρωτ. …/14.11.2005 αιτήματός του ήταν εγγεγραμμένος στον Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών, πρέπει να ακυρωθεί λόγω πλημμελούς αιτιολογίας, όπως βασίμως προβάλλεται από τον αιτούντα, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της εξέτασης των λοιπών προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως. Εξάλλου, ο προβαλλόμενος με την προμνησθείσα έκθεση απόψεων της Διοίκησης ισχυρισμός, ότι η ανωτέρω αίτηση θεραπείας του αιτούντος ήταν απορριπτέα και εκ του λόγου ότι υποβλήθηκε μετά την παρέλευση κάθε εύλογου χρονικού διαστήματος από την έκδοση της …/23.12.2008 απορριπτικής απόφασης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, δοθέντος ότι δεν προκύπτει ο χρόνος επίδοσης της τελευταίας απόφασης στον αιτούντα. Σε κάθε δε περίπτωση, με βάση τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου μόνου του α.ν. 261/1968 η ανάκληση παράνομων διοικητικών πράξεων σε χρόνο μικρότερο της πενταετίας από την έκδοσή τους θεωρείται ότι γίνεται εντός ευλόγου χρόνου, εν προκειμένω δε η αίτηση θεραπείας του αιτούντος κατατέθηκε στις 26.10.2010, ήτοι προ της παρόδου διετίας από την έκδοση αμφοτέρων των προσβληθεισών με αυτήν πράξεων και, ως εκ τούτου, ήταν δυνατό να χωρήσει η ανάκληση αυτών. Ενόψει δε των ανωτέρω, ομοίως μη νόμιμη παρίσταται και η απόρριψη της αίτησης θεραπείας του αιτούντος κατά της συναφούς …/1.10.2009 απόφασης του Γ.Γ.Π. Στερεάς Ελλάδας απόφασης που έχει ως αιτιολογικό έρεισμά της την έλλειψη της προβλεπόμενης από το νόμο προϋπόθεσης της κατοχής προγενέστερης ισχυρής άδειας διαμονής.