4. Επειδή, κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων (σημ. Επιμελητή: άρ. 15 του ν.3386/2005 και άρθρο μόνο της εκδοθείσας κατ’ επίκληση των εξουσιοδοτικών διατάξεων των άρθρων 11 παρ. 2 και 90 παρ. 5 του ν. 3386/2005 υπ’ αριθμ. 933/16.1.2009 απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών), προκειμένου να ανανεωθεί η άδεια διαμονής για εξαρτημένη εργασία απαιτείται η προσκόμιση επίκαιρης σύμβασης εργασίας ή/και (στην περίπτωση σύμβασης αόριστης διάρκειας) υπεύθυνης δήλωσης εργοδότη (για τη σχετική απασχόληση) που να αντιστοιχούν σε πραγματική απασχόληση, ώστε να μην καταστρατηγούνται οι διατάξεις αυτές, σκοπός των οποίων είναι η αξιοποίηση της άδειας εξαρτημένης εργασίας για το λόγο για τον οποίο χορηγείται και η διαπίστωση της ικανότητας βιοπορισμού των αλλοδαπών σε σταθερή βάση, ήτοι σκοπός που, (τηρουμένης της πρόβλεψης απαλλαγής συγκεκριμένων κατηγοριών αλλοδαπών από την υποχρέωση της προσκόμισης σύμβασης εργασίας, με κριτήριο την αντικειμενική δυσχέρεια ανταπόκρισής τους στην υποχρέωση αυτή) συναρτάται άμεσα με την επίτευξη του ευρύτερου θεμιτού σκοπού δημοσίου συμφέροντος, στον οποίο αποβλέπει το πλέγμα των ρυθμίσεων του ν.3386/2005, που είναι η κυριαρχικώς ασκούμενη μεταναστευτική πολιτική, η ρύθμιση της οικονομικής ζωής και η αποτροπή του κλονισμού του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων (πρβλ. ΣτΕ 715/2015). […]
7. Επειδή, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν σε προηγούμενη σκέψη, οι τασσόμενες από το νόμο προϋποθέσεις ανανέωσης άδειας διαμονής για εξαρτημένη εργασία, σκοπούν σε θεμιτούς σκοπούς δημοσίου συμφέροντος, έχει δε, γίνει ρητή εξαίρεση κατηγοριών εργαζομένων (οικοδόμων, ασχολούμενων σε αγροτικές εργασίες, αποκλειστικών νοσοκόμων κλπ), οι οποίοι εξ αντικειμενικών λόγων δεν δύνανται να προσκομίζουν ενώπιον της Διοίκησης συμβάσεις εργασίας, ως απασχολούμενοι σε πλείονες εργοδότες. Με τα δεδομένα αυτά και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αιτών, αφενός μεν προσκόμισε σύμβαση μερικής απασχόλησης με μηνιαίες αποδοχές κατώτερες αυτών του ανειδίκευτου εργάτη, αφετέρου όμως, όπως προκύπτει από το λογαριασμό ασφαλισμένου του ΙΚΑ, απασχολείτο κατά το κρίσιμο διάστημα και σε οικοδομικές εργασίες (με κωδικούς ειδικότητας 933110 και 933120 και πακέτο κάλυψης 781) σε μηνιαία βάση από 5 έως 10 ημέρες, απασχόληση για την οποία ρητά εξαιρείται από την υποχρέωση προσκόμισης σύμβασης εργασίας, το Δικαστήριο κρίνει ότι η Διοίκηση, η οποία ουδεμία κρίση διέλαβε για την έτερη απασχόληση του αιτούντος, ούτε τη συνεκτίμησε, κατέστησε την απόφασή της πλημμελώς αιτιολογημένη. Τούτου δοθέντος, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί, λόγω μη νομίμου αιτιολογίας, καθισταμένης αλυσιτελούς της εξέτασης των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης, η δε υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη Διοίκηση, προκειμένου να εκφέρει νέα, νομίμως αιτιολογημένη, κρίση.