8. Επειδή, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις στις σκέψεις 3 και 4, για την ανανέωση άδειας διαμονής στην περίπτωση κατόχων άδειας διαμονής για παροχή εξαρτημένης εργασίας σε σταθερό εργοδότη απαιτείται ως ελάχιστος χρόνος ασφάλισης οι 240 ημέρες για δυο έτη, ενώ τίθεται το όριο των 100 κατ΄ ελάχιστο ημερών ασφάλισης, που πρέπει να έχει πραγματοποιήσει ο αλλοδαπός υπήκοος κατά τη διάρκεια ισχύος της τελευταίας διετούς άδειας διαμονής του, προκειμένου να είναι δυνατή η προσμέτρηση ημερών δικαιολογημένης αποχής του από την εργασία για τη συμπλήρωση του ως άνω απαιτούμενου αριθμού ασφάλισης για την ανανέωση. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι κατά την αληθή έννοια των εφαρμοζόμενων διατάξεων σε περίπτωση ανυπαίτιας αποχής από την εργασία ο κατά κανόνα απαιτούμενος αριθμός υποχρεωτικής ασφάλισης μειώνεται στις 100 ημέρες και ως εκ τούτου η προσκόμιση από αυτόν των 115 ημερών ασφάλισης είναι επαρκής για την ανανέωση της άδειας διαμονής του, πρέπει να απορριφθεί ως ερειδόμενος σε εσφαλμένη νομική προϋπόθεση. Επιπρόσθετα, ως αβάσιμοι πρέπει να απορριφθούν και οι ισχυρισμοί του αιτούντος σχετικά με την έννοια της τεκμηριωμένης αποχής από την εργασία, η οποία, κατά την πεποίθησή του, συνίστατο στην αδυναμία εύρεσης εργασίας για λόγους ανωτέρας βίας, ήτοι στην κάθετη πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας, διότι τυχόν τέτοια αδυναμία του αιτούντος δεν συνιστά λόγο ανωτέρας βίας ικανό να δικαιολογήσει τη μη πραγματοποίηση του ελάχιστου αριθμού ημερών ασφάλισης, καθώς η ανεργία στην οποία περιήλθε ο αιτών συγκαταλέγεται μεταξύ των περιπτώσεων δικαιολογημένης αποχής από την εργασία, για την οποία έχει ληφθεί πρόνοια από τον νομοθέτη, υπό την προϋπόθεση της απόδειξής της με την προσκόμιση βεβαίωσης του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.) τουλάχιστον περί της εγγραφής του αλλοδαπού στα μητρώα ανέργων του, συνοδευόμενης από τη σχετική θεωρημένη κάρτα ανεργίας (άρθρο μόνο, τμήμα Α΄ παρ. 4 περ. α΄ της ΚΥΑ 15055/546/10.8.2011). Εξάλλου, οι περιπτώσεις που οδηγούν σε τεκμηριωμένη αποχή από την εργασία είναι μεν ενδεικτικές κατά το νόμο, κάθε άλλη, όμως, περίπτωση, που θα μπορούσε να υπαχθεί στους λόγους δικαιολογημένης αποχής από την εργασία πρέπει να στηρίζεται σε σχετικά αποδεικτικά στοιχεία που βάσει των διατάξεων της Εργατικής και Ασφαλιστικής Νομοθεσίας δικαιολογούν αποχή από την εργασία. Εντούτοις, ο αιτών δεν προσκόμισε κανένα τέτοιο έγγραφο που να στοιχειοθετεί τεκμηριωμένη αποχή από την εργασία είτε λόγω ανεργίας είτε από άλλη αιτία, όπως αυτό βεβαιώνεται στην … έκθεση απόψεων της Διοίκησης, ενώ η περιεχόμενη στο διοικητικό φάκελο βεβαίωση του ασφαλιστικού φορέα δεν αποδεικνύει την αποχή από την εργασία, αλλά τις ημέρες εργασίας που πραγματοποιήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα της προηγούμενης άδειας διαμονής του. Κατόπιν τούτων, με νόμιμη αιτιολογία απορρίφθηκε με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση το επίδικο αίτημα για ανανέωση άδειας διαμονής, απορριπτομένου του αντιθέτως προβαλλόμενου με την κρινόμενη αίτηση λόγου. Δοθέντος δε ότι η πρώτη προσβαλλόμενη πράξη του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής εκδόθηκε κατά δεσμία αρμοδιότητα, λόγω μη συνδρομής νομίμων προϋποθέσεων και βάσει αντικειμενικών δεδομένων, απορριπτέοι είναι και οι προβαλλόμενοι λόγοι, αφενός μεν ότι παραβιάστηκε η αρχή της χρηστής διοίκησης (πρβλ. ΣτΕ 1985/2013, 3312, 2820, 214/2012) , αφετέρου δε ότι η επίδικη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου. […]