5. […] Tο Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ότι, με την υποβολή από τον αντιλέγοντα δήλωσης επιθυμίας υποβολής αιτήματος χορήγησης διεθνούς προστασίας (ασύλου) και την καταχώρησή της από την αστυνομική αρχή στην οικεία ηλεκτρονική εφαρμογή (απλή καταγραφή), δεν ολοκληρώθηκε η υποβολή από αυτόν της αίτησης, η οποία ολοκληρώνεται και θεωρείται κατατεθειμένη (πλήρης καταγραφή), αφού ληφθούν, ύστερα και από την αυτοπρόσωπη εμφάνισή του στην Αρχή Παραλαβής (στο αρμόδιο Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου), πλέον των στοιχείων ταυτότητάς του, βιομετρικά στοιχεία αναγνώρισης και σύντομη αναφορά των λόγων για τους οποίους ζητά διεθνή προστασία. Ενόψει αυτών, η ως άνω υποβληθείσα από τον αντιλέγοντα δήλωση επιθυμίας υποβολής αιτήματος διεθνούς προστασίας σε χρόνο, μεταγενέστερο της περί επιστροφής στη χώρα καταγωγής απόφασης του Αρμοδίου Αξιωματικού της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής, δεν πλήττει, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τη νομιμότητα του μέτρου της επιστροφής και, συνεπώς, δεν κωλύεται η Διοίκηση, στα πλαίσια της υποχρέωσης καλόπιστης συνεργασίας, να διατηρήσει το ληφθέν, βάσει της προσβαλλόμενης απόφασης περί κράτησής του, μέτρο στέρησης της προσωπικής ελευθερίαςυπό τις εγγυήσεις, πάντως, του άρθρου 5 της Ε.Σ.Δ.Α. Και τούτο διότι η ύπαρξη εκκρεμούς διαδικασίας ασύλου δεν συνεπάγεται αυτή καθ’ εαυτήν ότι η κράτηση δεν γίνεται ενόψει επιστροφής, δεδομένου ότι η ενδεχόμενη απόρριψη της αίτησης ασύλου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την εκτέλεση των μέτρων απομάκρυνσης που έχουν ήδη ληφθεί (βλ. την από 15.2.2016 απόφαση μείζονος σύνθεσης του Δ.Ε.Ε. στην υπόθεση C-601/15 PPU, σκέψεις 76, 78-80 με παραπομπή στη σκέψη 38 της από 22.9.2015 απόφασης του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Nabil κ.λπ. κατά Ουγγαρίας, αρ. αιτ. 62116/12). Περαιτέρω, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η υποχρέωση της αρμόδιας αστυνομικής Αρχής να εκδώσει απόφαση κράτησης υπό τις προϋποθέσειςτων διατάξεων του άρθρου 46 του Ν. 4375/2016 ανακύπτει μόνον ύστερα από την ολοκλήρωση της διαδικασίας υποβολής αιτήματος διεθνούς προστασίας, κατ’ άρθρο 36 του ανωτέρω νόμου (πλήρης καταγραφή) και όχι μετά την υποβολή από τον ενδιαφερόμενο της σχετικής δήλωσης βούλησης (απλή καταγραφή), απορριπτομένου, ως νόμω αβασίμου, του αντιθέτου προβαλλόμενου ισχυρισμού.
Κατόπιν αυτών, λαμβάνοντας, ειδικότερα, υπόψη : α) ότι, καταρχάς, στο, με χρονολογία 4/9/2017, έγγραφο απόψεων της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής βεβαιώνεται ότι ο αντιλέγων, όπως τα στοιχεία της ταυτότητάς αυτού (δηλώθηκαν από τον ίδιο κατά τη σύλληψή του, στερείται διαβατηρίου, β) ότι, περαιτέρω, στο προσκομισθέν αντίγραφο ταυτότητας του αντιλέγοντος […] προκύπτει διαφορά του κυρίου ονόματός του και, επομένως, ανακύπτει αμφιβολία σχετικά με τη διαπίστωση από την αρμόδια αστυνομική Αρχή των ορθών στοιχείων της ταυτότητάς του, και γ) ότι από την εκτίμηση των προσκομισθέντων εγγράφων δεν αποδείχθηκε ότι υπάρχει οιαδήποτε συγγενική σχέση (η οποία, κατά τα κοινώς γνωστά, δημιουργεί ιδιαίτερους δεσμούς που δικαιολογούν την ύπαρξη ηθικής υποχρέωσης του συγγενούς προς παροχή φιλοξενίας και οικονομικής αρωγής προς τον αντιλέγοντα για όσο χρόνο χρειαστεί) ή άλλη ιδιαίτερη σχέση μεταξύ του αντιλέγοντος και του [….], στη μισθωμένη οικία του οποίου επί της οδού […]ισχυρίζεται ότι θα διαμένει ο αντιλέγων μετά την άρση της κράτησής του, και συνεκτιμώντας το χρονικό σημείο υποβολής του αιτήματος χορήγησης διεθνούς προστασίας υπαγωγής, το πρώτον μετά την έκδοση της 640474/1-β/19.7.2017 απόφασης επιστροφής, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο αντιλέγων, ο οποίος δεν απέδειξε εν προκειμένω ότι διαθέτει γνωστή και σταθερή διαμονή στη χώρα, είναι ύποπτος διαφυγής, κατά το εδάφιο ζ΄ του άρθρου 18 του Ν. 3907/2011, υπό την έννοια ότι αν αφεθεί ελεύθερος υφίσταται κίνδυνος να μην ανευρεθεί για να απομακρυνθεί μετά την, ενδεχόμενη, απόρριψη του ανωτέρω αιτήματός του, απορριπτομένων, ως αβασίμων, των αντιθέτων ισχυρισμών του, καθώς και του προβαλλομένου, με το οικείο δικόγραφο, λόγου ότι η κράτησή του αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος και της Ε.Σ.Δ.Α. περί προσωπικής ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Τέλος, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, το προτεινόμενο από τον αντιλέγοντα, ως εναλλακτικό της κράτησής του μέτρο, ήτοι της υποχρέωσης εμφάνισής του ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην αρμόδια αστυνομική αρχή του τόπου διαμονής του, δεν μπορεί να εφαρμοστεί, προεχόντως λόγω της προεκτεθείσας έλλειψης σταθερής και γνωστής διαμονής αυτού στη χώρα, απορριπτομένου, ως αβασίμου, του σχετικού αιτήματός του.
[…] Απορρίπτει τις αντιρρήσεις.
Διατηρεί την κράτηση του αντιλέγοντος υπό τον όρο ότι η Αρχή κράτησης υποχρεούται να μεριμνήσει για τη μεταγωγή του αντιλέγοντος στην Αρχή Παραλαβής (αρμόδιο Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου), προκειμένου να πραγματοποιηθεί η πλήρης καταγραφή της υποβληθείσας από αυτόν αίτησης διεθνούς προστασίας (ασύλου) με αρ. Βούλησης 101423, το συντομότερο δυνατό από την έκδοση της παρούσας. Εν συνεχεία, πρέπει να επανεξετασθεί, με αιτιολογημένη απόφαση της αρμόδιας Αστυνομικής Αρχής, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 46 του Ν. 4375/2016, εάν συντρέχουν ή όχι οι προϋποθέσεις παράτασης της κράτησης του αντιλέγοντος.