4. Επειδή, κατά τα παγίως κριθέντα, η απόφαση με την οποία, ύστερα από νέα ουσιαστική έρευνα της υποθέσεως, απορρίπτεται αίτηση θεραπείας κατά της προσβαλλόμενης με την αίτηση ακυρώσεως πράξεως, θεωρείται συμπροσβαλλόμενη και μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη, αφού σε αυτήν ενσωματώθηκε η ρητώς προσβαλλόμενη πράξη, η οποία απέβαλε την εκτελεστότητά της. Ο δικονομικός αυτός κανόνας ισχύει ανεξαρτήτως αν η απόφαση επί της αιτήσεως θεραπείας εκδίδεται πριν ή μετά την άσκηση της αίτησης ακυρώσεως (βλ. ΣτΕ 2179/2016, κ.ά.). Ως εκ τούτου, στην προκειμένη περίπτωση, ως συμπροσβαλλόμενη και μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη πρέπει να θεωρηθεί η υπ’ αριθμ. πρωτ. … απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, υπογεγραμμένη με εντολή του από τη Γενική Διευθύντρια Εσωτερικής Λειτουργίας της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Βορείου Τομέα και Ανατολικής Αττικής, με την οποία απορρίφθηκε, κατόπιν νέας κατ’ ουσίαν έρευνας της υποθέσεως και με νέα αιτιολογία, αίτηση θεραπείας της ήδη αιτούσας κατά της ρητώς προσβαλλόμενης πράξεως, η οποία απώλεσε με τον τρόπο αυτό την εκτελεστότητά της. […]
7. Επειδή, με τις προμνησθείσες διατάξεις του άρθρου 70 του ν. 4251/2014, ο εθνικός νομοθέτης προέβλεψε τις προϋποθέσεις χορηγήσεως αδείας διαμονής για οικογενειακή επανένωση. Πέραν της καταρχήν προϋποθέσεως της διαμονής του μέλους οικογενείας του συντηρούντος εκτός της ελληνικής επικράτειας κατά το χρόνο υποβολής του σχετικού αιτήματος, ο συντηρών απαιτείται να αποδείξει τόσο την οικογενειακή σχέση του με το μέλος αυτό, όσο και ότι ο ίδιος διαθέτει επαρκές κατάλυμα, προσωπικό, σταθερό και τακτικό εισόδημα και πλήρη ασφάλιση ασθενείας, καλύπτουσα και τα μέλη της οικογενείας του. Με τη νεότερη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 46 του ν. 4332/2015 προβλέπεται το πρώτον η δυνατότητα χορηγήσεως αδείας διαμονής για οικογενειακή επανένωση σε αλλοδαπό γονέα τέκνου γεννηθέντος στην Ελλάδα πριν την έναρξης ισχύος της διατάξεως αυτής, ήτοι την 9η.7.2015, εφόσον ο έτερος γονέας είναι ήδη κάτοχος αδείας διαμονής σε ισχύ, κατά παρέκκλιση από το γενικό κανόνα περί εξετάσεως των σχετικών αιτήσεων μόνο όταν το μέλος οικογενείας διαμένει εκτός της ελληνικής επικράτειας, καθώς και της απαιτήσεως του νόμου να διαθέτει ο συντηρών προσωπικό εισόδημα ικανό να καλύψει τις ανάγκες του ιδίου και της οικογενείας του. Ωστόσο, κατά την αληθή έννοια της ευνοϊκότερης αυτής ρυθμίσεως, απαιτείται ο ενδιαφερόμενος αλλοδαπός να διαμένει στην Ελλάδα αδιαλείπτως, από τον κρίσιμο χρόνο της γεννήσεως του τέκνου έως την υποβολή του σχετικού αιτήματος, συνθήκη η οποία, κατά την κρίση του εθνικού νομοθέτη, δικαιολογεί τη χορήγηση αδείας για οικογενειακή επανένωση, παρά τη μη συνδρομή των δύο ως άνω προϋποθέσεων, ήτοι της διαμονής εκτός Ελλάδος κατά το χρόνο υποβολής του αιτήματος και της υπάρξεως επαρκούς καταλύματος, σταθερού εισοδήματος και πλήρους ασφαλίσεως ασθενείας του συντηρούντος. Η αδιάλειπτη αυτή διαμονή μπορεί να αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο σχετικό στοιχείο, το οποίο είτε προσκομίζει ο ενδιαφερόμενος είτε έχει στη διάθεσή της ή αναζητά η Διοίκηση.
10. […] η προσβαλλόμενη πράξη ερείδεται στο μη αδιάλειπτο της διαμονής της αιτούσας στη Χώρα από τη γέννηση του τέκνου της στις 10.1.2013 έως την υποβολή της αιτήσεώς της στις 20.1.2016, κατόπιν συνεκτιμήσεως των … εγγράφων του Τμήματος Αλλοδαπών Λαυρίου, στα οποία αποτυπώνονται οι μεθοριακές διαβάσεις διελεύσεως της αιτούσας και από τα οποία προκύπτει η έξοδός της από τη Χώρα στις 14.10.2013 και η επανείσοδός της στις 19.6.2015, ήτοι η συνεχής απουσία της από τη Χώρα για διάστημα είκοσι (20) μηνών. Και ναι μεν οι περιεχόμενες στα έγγραφα αυτά ημερομηνίες χαρακτηρίζονται ως «ενδεικτικές», εντούτοις η κρίση αυτή των αρμόδιων διοικητικών οργάνων ενισχύεται έτι περαιτέρω από το προσκομισθέν από την αιτούσα έγγραφο περιοδικού ελέγχου υγείας του τέκνου της, στο οποίο διαπιστώνεται επίσης κενό από τις 14.10.2013 έως τις 29.6.2015, από κανένα δε έτερο έγγραφο ή στοιχείο του φακέλου δεν κλονίζεται η διαπίστωση αυτή. Τούτων δοθέντων και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι η χορήγηση της επίδικης αδείας διαμονής διέπεται από την ειδικότερη και ευνοϊκότερη νομοθετική ρύθμιση της διατάξεως του άρθρου 8 παρ. 46 του ν. 4332/2015, η οποία, κατά τα γενόμενα ερμηνευτικώς δεκτά, επιτάσσει στην περίπτωση μητέρας που γέννησε το τέκνο της στην Ελλάδα έως την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού και ο σύζυγος αυτής κατέχει άδεια διαμονής σε ισχύ, αυτή να διαμένει αδιαλείπτως στη Χώρα από τη γέννηση του τέκνου της έως την υποβολή του αιτήματος, η προσβαλλόμενη πράξη με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αιτούσας, αφού κρίθηκε ότι δεν πληρούται η προεκτεθείσα ειδική προϋπόθεση της ως άνω διατάξεως, εκδόθηκε κατ’ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, παρίσταται δε πλήρως και νομίμως αιτιολογημένη, απορριπτομένων ως αβασίμων των αντιθέτων λόγων ακυρώσεως.
1 Comment
Στο αρ. 23 περ. β' του ν. 4332/2015 προβλέπεται ως ημ. έναρξης των διατάξεων του αρ. 8 η 1-9-2015, γιατί το δικαστήριο αναφέρεται στα παιδιά που γεννήθηκαν προ 9-7-2015???