Λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 30 του ν. 3907/2011, (α) η αρμοδιότητα της αστυνομικής αρχής προς έκδοση μιας και μόνο απόφασης παράτασης της κράτησης υπηκόου τρίτης χώρας υφίσταται κατά το χρόνο συμπλήρωσης του ανώτατου ορίου κράτησης, δηλ. του εξαμήνου, καθώς είναι εκτός του πνεύματος του νομοθέτη η παράταση κράτησης που απέχει πολύ από τη συμπλήρωση του ανωτάτου ορίου της, και (β) η αρμοδιότητα αυτή είναι διαφορετική εκείνης προς επανεξέταση της συνδρομής των προϋποθέσεων της κράτησης που υφίσταται ανά τρίμηνο, κρίνει ότι: η επίμαχη …/11-10-2017 απόφαση του Αρμοδίου Αξιωματικού της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής, με την οποία διατάσσεται η παράταση της κράτησης του, κατά δήλωσή του, υπηκόου Πακιστάν, …, με ημ. γέννησης 1-12-1976, και η οποία εκδόθηκε πριν από τη συμπλήρωση εξαμήνουαπό την έναρξη της κράτησης που είχε διαταχθεί με την …/11-7-2017 απόφαση του ίδιου ως άνω Αξιωματικού, εκδόθηκε αναρμοδίως. Η αναρμοδιότητα αυτή, ενόψει του ότι καμία διοικητική αρχή δεν είναι αρμόδια προς έκδοση παρόμοιας πράξης σε τέτοιο χρόνο, ισοδυναμεί με την έλλειψη νομίμου ερείσματος της επίμαχης απόφασης, η οποία, επομένως, στερείται εκτελεστού χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, η διαβίβαση στο Δικαστήριο της υπόθεσης, προκειμένου να κριθεί η νομιμότητα της παράτασης κράτησης του ανωτέρω προσώπου, που διατάσσεται με την επίμαχη απόφαση, είναι απαράδεκτη και, επομένως, το Δικαστήριο πρέπει να απόσχει από την εκδίκαση της υπόθεσης.