17. Επειδή ο αιτών προβάλλει ότι, παρότι στη συνέντευξή του ανέφερε την επιθυμία του να επανενωθεί με τον αδελφό του, που διαμένει νόμιμα στη Γερμανία, και παρότι είναι για τους ανωτέρω λόγους ευάλωτος, ουδόλως διερευνήθηκε από το αρμόδιο Κλιμάκιο του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής η δυνατότητα της επανένωσης αυτής για λόγους εξάρτησης από τον αδελφό του, επικουρικώς δε για ανθρωπιστικούς λόγους. Επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση της Ανεξάρτητης Επιτροπής Προσφυγών, στην οποία έθεσε και γραπτώς το σχετικό αίτημα και η οποία απέρριψε σιωπηρώς τις αιτιάσεις του κατά της απόφασης του πρώτου βαθμού, είναι ακυρωτέα, έτσι ώστε να ενεργοποηθεί η ανωτέρω δυνατότητα επανένωσης, παρότι έχει παρέλθει η τρίμηνη προθεσμία υποβολής του αιτήματος αναδοχής, αφού αυτό συνέβη με υπαιτιότητα της Διοίκησης. Ωστόσο, με δεδομένα ότι η Ανεξάρτητη Επιτροπή Προσφυγών δέχθηκε ότι ο αιτών, ενήλικος (31 ετών), κατά τη συνέντευξή του δήλωσε ότι δεν εξαρτάται από τον ανωτέρω αδελφό του, περαιτέρω δε δεν δέχθηκε την προβαλλόμενη ευαλωτότητά του, κατά τα προηγούμενα, δεν έσφαλε απορρίπτοντας σιωπηρώς τις αιτιάσεις και το αίτημα του αιτούντος σχετικώς με το ζήτημα της επανένωσής του με τον αδελφό του στη Γερμανία, κατά το δεσμευτικό κριτήριο ευθύνης λόγω εξάρτησης του άρθρου 16 του Κανονισμού 604/2013 (αιτιολογική σκέψη 16), του αντιθέτου λόγου ακυρώσεως απορριπτομένου ως αβασίμου. Ακόμη, όσον αφορά την, επικουρικώς προβαλλόμενη, μη διερεύνηση της δυνατότητας υποβολής αίτησης αναδοχής προς τη Γερμανία για επανένωση του αιτούντος με τον αδελφό του για ανθρωπιστικούς λόγους, κατ’ άρθρο 17 παρ. 2 του ανωτέρω Κανονισμού, με δεδομένα αφενός μεν ότι η υποβολή της αίτησης αυτής ήταν στη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης (αιτιολογική σκέψη 17 του ανωτέρω Κανονισμού) και μάλιστα εντός ορισμένου χρονικού ορίου, αφετέρου δε ότι ο αιτών, ο οποίος φέρει το σχετικό βάρος, ούτε ενώπιον της Διοίκησης προέβαλε, ούτε και τώρα αναφέρει ποιες περιστάσεις (πέρα από την εξάρτηση και την ευαλωτότητα, που δεν έγιναν δεκτές από τη Διοίκηση) συντρέχουν στο πρόσωπό του, ώστε να δικαιολογείται η ενεργοποίηση της ανωτέρω διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης, ο ανωτέρω λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος και κατά το επικουρικό σκέλος του.