3. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο αιτών υπέβαλε στο Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου Αττικής την από 19.5.2014 αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας, με την οποία δήλωσε ότι γεννήθηκε την 1.1.1986 στο χωριό […] της Μπουρκίνα Φάσο, πλησίον της πρωτεύουσας […], όπου και η τελευταία διαμονή του, καθώς και ότι εγκατέλειψε τη χώρα του από φόβο για το θυμό του πατέρα του, όταν μετά το χωρισμό των γονέων του αποφάσισε να διαμείνει με τη μητέρα του, και το ενδεχόμενο δίωξής του από τον εργοδότη του, αφού κατηγορήθηκε για κλοπή στο κατάστημα που εργαζόταν. Η αίτησή του απορρίφθηκε ως αβάσιμη με την …/6.3.2015 απόφαση του Περιφερειακού Γραφείου Ασύλου Αττικής. Κατά της απόφασης αυτής, ο αιτών άσκησε την από 30.7.2015 ενδικοφανή προσφυγή, ζητώντας την επανεξέταση του αιτήματός του και υποστηρίζοντας ότι έχει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του, εξαιτίας όσων εξέθεσε στην αίτησή του και, επιπροσθέτως, ότι αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο ζωής σε περίπτωση επιστροφής του σε αυτή, καθόσον πάσχει από χρόνια φυματίωση και στην Μπουρκίνα Φάσο δεν είναι δυνατό να λάβει την απαραίτητη για τη θεραπεία του φαρμακευτική αγωγή. Η προσφυγή αυτή εξετάστηκε σε μυστική διαδικασία και απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση. Ειδικότερα, με την τελευταία, αφού λήφθηκαν υπόψη, μεταξύ άλλων, και οι ισχυρισμοί του αιτούντος για την κατάσταση της υγείας του και συνεκτιμήθηκαν οι διαθέσιμες πληροφορίες, μεταξύ άλλων, και για την φυματίωση στην Μπουρκίνα Φάσο, σύμφωνα με τις οποίες η ασθένεια είναι ιδιαίτερα ενδημική, τα ποσοστά ανίχνευσης των περιπτώσεων και επιτυχούς θεραπείας αντίστοιχα είναι μικρότερα του στόχου του παγκοσμίου ελέγχου, η εφαρμοζόμενη πολιτική της δωρεάν περίθαλψης για τη διάγνωση και ίαση της νόσου φαίνεται να καθυστερεί στις αγροτικές περιοχές και οι ασθενείς σε αυτές αντιμετωπίζουν σημαντικές άμεσες δαπάνες, κρίθηκε ότι ο αιτών δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας κατ’ άρθρο 1Α (παρ.2) της Διεθνούς Σύμβασης της Γενεύης ή ως δικαιούχος επικουρικής προστασίας κατά το άρθρο 15 (περ. α΄β, γ΄) του π.δ. 141/2013.
4. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών προβάλλει, μεταξύ άλλων, ότι κατά το έτος 2013 (δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Ελλάδα) προσβλήθηκε από ιδιαίτερη μορφή φυματίωσης, η οποία είχε ως συνέπεια να προκληθούν πολλαπλές μη αναστρέψιμες οστεολυτικές βλάβες στο σκελετό του, να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και θεραπεία σε νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας κατά το διάστημα από 18.1.2014 έως 12.5.2014 και να υποχρεούται έκτοτε σε συνεχή ιατρική παρακολούθηση και καθημερινή φαρμακευτική αγωγή, καθώς και ότι σε περίπτωση άμεσης επιστροφής στη χώρα καταγωγής του υπάρχει κίνδυνος για την υγεία του, δεδομένου ότι η νόσος έχει απλώς ανασταλεί με τη λήψη των κατάλληλων φαρμάκων και στην Μπουρκίνα Φάσο είναι υψηλό το ποσοστό αποτυχίας στη θεραπεία της και δυσχερής η πρόσβαση των πολιτών στη δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του, προσκομίζει, μεταξύ άλλων, τις επικαλούμενες και στην ενδικοφανή προσφυγή του ιατρικές γνωματεύσεις και βεβαιώσεις ιατρών του Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου» και του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας, με τις οποίες βεβαιώνεται η διάγνωση της πρωτοπαθούς φυματίωσης των οστών και των αρθρώσεων κατά το έτος 2014, η δημιουργία πολλαπλών οστεολυτικών βλαβών στο σκελετό του (Ο2, Ο3 και Ο5 σπονδύλους, στη ΘΜΣΣ , στην ΑΜΣΣ, στις πλευρές, στο ιερό οστούν, στην πύελο και στο κρανίο), η νοσηλεία του και η λήψη αντιφυματικής φαρμακευτικής αγωγής κατά τον ίδιο χρόνο, καθώς και την από 20.3.2017 ιατρική γνωμάτευση του Επιμελητή […] της Νευροχειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Καβάλας […], όπου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι μόνιμες και μη αναστρέψιμες οστικές αλλοιώσεις σε καίρια σημεία του σώματός του έχουν γίνει πλέον σκληρωτικές με παρατηρούμενες καθιζήσεις -παραμορφώσεις των σπονδύλων και υπό συνθήκες πλημμελούς υγιεινής και μη καλής διατροφής ελλοχεύει ο κίνδυνος αναζωπύρωσης της νόσου.
5. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο τούτο (σε Συμβούλιο) κρίνει ότι η άμεση απομάκρυνση του αιτούντος από την Ελλάδα και η επιστροφή του στην Μπουρκίνα Φάσο ενέχει τον κίνδυνο επιδείνωσης της σοβαρής χρόνιας πάθησης, από την οποία πάσχει και, κατά συνέπεια, πρόκλησης δυσεπανόρθωτης βλάβης της υγείας του (πρβλ. Ε.Α. ΣτΕ 991, 235/2007, 695, 375/2008, 785/2009, 834/2010). Για τους λόγους αυτούς, πρέπει να διαταχθεί η Διοίκηση, σύμφωνα με το άρθρο 52 παρ.8 του π.δ. 18/1989 (ΦΕΚ Α΄ 8), να απόσχει από κάθε ενέργεια που θα είχε ως συνέπεια την εξαναγκασμένη αναχώρησή του από τη χώρα, κατ’ επίκληση αποκλειστικά της προσβαλλόμενης απόφασης, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου επί της εκκρεμούς αίτησης ακύρωσης κατ’ αυτής.
[…] Δέχεται την αίτηση