9. […] ο αιτών, για τη θεμελίωση των προϋποθέσεων για την υπαγωγή του στο προστατευτικό καθεστώς του πρόσφυγα, επικαλέσθηκε αφενός μεν την εκδηλωθείσα κατά το χρόνο και με τον τρόπο που περιέγραψε, υποστήριξή του προς τον πρώην πρόεδρο της χώρας του L. Gbagbo, αφετέρου δε τον εξ αιτίας αυτής ξυλοδαρμό και τραυματισμό του από αντιπάλους παραστρατιωτικούς (μετέπειτα κρατικούς στρατιώτες), τη σύλληψη και τη διήμερη αιχμαλωσία του από αυτούς, κατά τη διάρκεια της οποίας πάντως, δεν υπέστη άλλη σωματική ή λεκτική επίθεση, καθώς και τη διαφωνία που εξέφρασε ένας εξ αυτών ως προς την απόλυσή του την τρίτη ημέρα. Τα ανωτέρω στοιχεία, όμως, ανάγονται στους τελευταίους μήνες του έτους 2010. Έκτοτε, τόσο κατά την πεντάμηνη μετεκλογική κρίση που σύμφωνα με τις παρατιθέμενες στην προσβαλλόμενη απόφαση πληροφορίες, επικράτησε στην Ακτή Ελεφαντοστού, κατά τη διάρκεια της οποίας σημειώθηκαν βίαιες και αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ δυνάμεων του L. Gbagbo και του νεοεκλεγέντος προέδρου A. Quatarra, με αποτέλεσμα το θάνατο 3.000-5.000 ανθρώπων, όσο και στη συνέχεια, μέχρι την αναχώρηση του αιτούντος από τη χώρα, κατά τον Μάρτιο του έτους 2014, όπως ο ίδιος τελικώς δέχθηκε κατά τη συνέντευξή του, δεν απειλήθηκε ούτε δέχθηκε επίθεση από οποιονδήποτε, ενώ δεν αναφέρθηκε από αυτόν κάποιο περιστατικό σε βάρος του, που να δικαιολογεί την πεποίθησή του ότι τον αναζητούσαν οι ανωτέρω αντίπαλοι, με σκοπό μάλιστα να τον θανατώσουν. Οι προβληθέντες δε ισχυρισμοί αυτού ότι καθ’ όλο το ανωτέρω χρονικό διάστημα, προς αποφυγή του ως άνω επικαλούμενου κινδύνου, κρυβόταν και είχε προσλάβει δεύτερο οδηγό, προκειμένου να τον αντικαθιστά σε κάποιες περιοχές, δεν κρίθηκαν αξιόπιστοι με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεδομένου ότι ο αιτών συνέχισε να διατηρεί την οικία που είχε και στο παρελθόν στην πόλη του …, να εργάζεται ως οδηγός φορτηγού στην ίδια θέση εργασίας και να εκτελεί τα ίδια δρομολόγια, ενώ εξάλλου, ως υπάλληλος σε φορτηγό τρίτου, δεν μπορούσε κατ’ αρχήν, να προσλάβει άλλον οδηγό. Και ναι μεν αναφέρεται στις Ενδιάμεσες Κατευθυντήριες Οδηγίες Ιουνίου 2012, της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε για τους Πρόσφυγες, απόσπασμα των οποίων παραθέτει και επικαλείται η Επιτροπή στην προσβαλλόμενη απόφαση, θεωρώντας ότι δεν καταλαμβάνει τον αιτούντα, ότι στις κατηγορίες ατόμων που ενδέχεται να βρίσκονται σε ιδιαίτερο κίνδυνο στην Ακτή Ελεφαντοστού, είναι και “τα μέλη και οι υποστηρικτές κομμάτων της αντιπολίτευσης και άτομα που θεωρείται ότι διατηρούν δεσμούς με την κυβέρνηση του πρώην προέδρου της χώρας, Gbagbo”, τούτο όμως, δεν καθιστά πλημμελή την ως άνω κρίση της Επιτροπής, όπως αβασίμως προβάλλεται από τον αιτούντα, καθότι δεν προκύπτει πως ο ανωτέρω κίνδυνος αφορούσε όλα τα άτομα που κατά το παρελθόν και δη, περί τις προεδρικές εκλογές του έτους 2010, είχαν εκδηλώσει την απλή υποστήριξή τους προς τον τελευταίο, κατά τρόπο ανάλογο με εκείνον του αιτούντος, ανεξαρτήτως, δηλαδή, της μορφής και έντασης της υποστήριξης και του αν συνέχισαν και μετά την εγκαθίδρυση του νέου καθεστώτος, να υποστηρίζουν ή να εκδηλώνουν την υποστήριξή τους ή να δρουν υπέρ του προαναφερόμενου προσώπου ή του κόμματός του, ενώ άλλωστε, οι Οδηγίες αυτές ανάγονται στο έτος 2012 και όχι στον κρίσιμο χρόνο της εξέτασης του ένδικου αιτήματος παροχής του καθεστώτος του πρόσφυγα και της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης (2015). Εξάλλου, στις νεότερες πληροφορίες που παρατίθενται στην προσβαλλόμενη απόφαση, σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες (The UN Refugee Agency 2014 UNHCR country operations profile- Cote d’ Ivoire, UNHCR Global Appeal 2014-2015), υπάρχει διαρκής βελτίωση στην ασφάλεια της χώρας από το 2013 και κάποια εσωτερικώς εκτοπισμένα άτομα, καθώς και πρόσφυγες επιστρέφουν στα σπίτια τους και θα συνεχίσουν να επιστρέφουν στην χώρα το 2014 και 2015. Ενόψει αυτών, δεν θεμελιώνεται επαρκώς, η συνδρομή, κατά τρόπο αντικειμενικώς δικαιολογημένο, φόβου ατομικής δίωξης λόγω πολιτικών πεποιθήσεων του αιτούντος ή για άλλο λόγο προβλεπόμενο από τη Σύμβαση της Γενεύης. Συνεπώς, νομίμως και με επαρκή αιτιολογία κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση, ανεξαρτήτως των ειδικότερων σκέψεων αυτής, ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση στο πρόσωπο του αιτούντος της ιδιότητας του πρόσφυγα, ενώ είναι απορριπτέα ως αβάσιμα όσα περί του αντιθέτου προβάλλει ο αιτών με την κρινόμενη αίτηση. ΄Αλλωστε, ανεξαρτήτως αν η προαναφερθείσα μεταχείριση του αιτούντος από ομάδα παραστρατιωτικών μετά τις προεδρικές εκλογές του έτους 2010, υπήρξε τόσο σκληρή και σοβαρή ώστε να συνιστά βασανισμό, όπως διατείνεται ο αιτών, νομίμως δεν χορηγήθηκε στον τελευταίο το καθεστώς του πρόσφυγα κατά το τελευταίο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 4 του π.δ. 141/2013, δεδομένου ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία εκδόθηκε με βάση τους ισχυρισμούς και τα στοιχεία του αιτούντος που είχαν τεθεί υπόψη της Διοίκησης, καθώς και τις διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής, δεν διαπιστώθηκαν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν τη χορήγηση του εν λόγω καθεστώτος, παρά τη μη στοιχειοθέτηση κινδύνου ατομικής δίωξης, κατ’ εφαρμογή τη διάταξης αυτής. Επίσης, o λόγος ακυρώσεως περί παραβιάσεως του άρθρου 33 της Σύμβασης της Γενεύης είναι απορριπτέος προεχόντως ως αορίστως προβαλλόμενος.
10. Επειδή, περαιτέρω, όσον αφορά την επικουρική προστασία, με το σχετικό σκέλος της προσβαλλόμενης απόφασης κρίθηκε , με βάση το ιστορικό και τους ισχυρισμούς του αιτούντος, όπως εκτέθηκαν και αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή, ότι δεν υφίστανται ουσιώδεις λόγοι από τους οποίους να προκύπτει ότι ο αιτών κινδυνεύει να υποστεί, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του, κάποια από τις βλάβες της περ. α΄ του άρθρου 15 του π.δ. 141/2013 (θανατική ποινή ή εκτέλεση), ούτε της περ. γ΄ του ίδιου άρθρου (σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας ως αμάχου), δεδομένου ότι, όσον αφορά την τελευταία περίπτωση , με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής, δεν ασκείται εκεί αδιάκριτη βία υπό καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Ως εκ τούτου, κατά την κρίση της Επιτροπής, δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησης στον αιτούντα επικουρικής προστασίας. Με το περιεχόμενο αυτό όμως, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ελλιπώς αιτιολογημένη, όπως βασίμως κατά το μέρος αυτό, προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, δεδομένου ότι δεν προκύπτει ότι εξετάστηκε από την Επιτροπή αν υπάρχει κίνδυνος να υποστεί ο αιτών, με βάση τους ανωτέρω ισχυρισμούς και τα στοιχεία αυτού, αλλά και τις πληροφορίες για τη γενικότερη κατάσταση στην Ακτή Ελεφαντοστού κατά τον κρίσιμο χρόνο, σοβαρή βλάβη της περ. β΄ του άρθρου 15 του π.δ. 141/2013, να υποστεί δηλαδή, βασανιστήρια, ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση καθίσταται ακυρωτέα κατά το μέρος αυτό.
11. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση κατά το μέρος που αφορά το σχετικό με την επικουρική προστασία σκέλος της προσβαλλόμενης απόφασης, να ακυρωθεί η τελευταία κατά το μέρος αυτό και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση για νέα νόμιμη, κατά τα ως άνω, κρίση, να απορριφθεί δε, κατά τα λοιπά.
[…] Δέχεται εν μέρει την αίτηση.