8. Επειδή, το αίτημα απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση της Δ’ Επιτροπής Προσφυγών, με την αιτιολογία ότι κανένας από τους παραπάνω λόγους δεν συνιστά βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 1Α της Διεθνούς Σύμβασης της Γενεύης. Ειδικότερα, ως προς τον πρώτο λόγο της αιτήσεως, κρίθηκε εφικτό και εύλογο να μετεγκατασταθεί ο αιτών στην πρωτεύουσα Άκρα, στην οποία επικρατεί καλή κατάσταση ασφάλειας και όπου δεν προέκυψαν στοιχεία ότι μπορεί να τον εντοπίσει ο ως άνω αναφερθείς διώκτης του. Ως προς το δεύτερο λόγο της αιτήσεως, λήφθηκαν υπόψη πληροφορίες από διαδικτυακές πηγές σχετικά με τη διαθέσιμη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη Γκάνα για τους πάσχοντες από HIV λοίμωξη και ειδικότερα ότι στην ευρύτερη επαρχία της Άκρα υπάρχουν 26 νοσοκομεία, διατίθεται αντιρετροϊκή αγωγή στα πλαίσια ενός προγράμματος που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση και ο ασθενής πρέπει να καταβάλει 3 δολάρια μηνιαίως για την κάλυψη των φαρμάκων και κάποιων εργαστηριακών εξετάσεων, ενώ το κόστος των επιπλέον εργαστηριακών εξετάσεων και της θεραπείας για μολύνσεις καλύπτεται είτε από τον ασθενή, είτε από το πρόγραμμα δημόσιας ασφάλισης (National Health Insurance Scheme), το οποίο δεν καλύπτει τα αντιρετροϊκά φάρμακα. Επίσης, λήφθηκε υπόψη ότι τα συγκεκριμένα φάρμακα που λαμβάνει ο αιτών δεν φαίνονται διαθέσιμα στη Γκάνα, όμως διατίθεται ευρεία γκάμα άλλων φαρμάκων, καθώς και ότι σύμφωνα με την UNAIDS, η ίδια χώρα έχει κάνει σημαντική πρόοδο στην καταπολέμηση της νόσου και αποτελεί παράδειγμα για τη Δυτική Αφρική, αφού κατά το χρονικό διάστημα 2001-2014 σημείωσε μείωση κατά 53% στις νέες μολύνσεις από τον ιό και μείωση κατά 45% στους σχετιζόμενους με τη συγκεκριμένη νόσο θανάτους. Ενόψει αυτών, με την προσβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι ο αιτών δύναται να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη χώρα καταγωγής του, έστω και διαφορετική από αυτή που λαμβάνει στην Ελλάδα, καθώς στην επαρχία της Άκρα, όπου προτείνεται η μετεγκατάστασή του, υπάρχει πλήθος εξειδικευμένων νοσοκομείων και παρόλο που τα αντιρετροϊκά φάρμακα δεν καλύπτονται από τη δημόσια ασφάλιση, δεν προέκυψε ότι ο ίδιος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει το κόστος τους, ούτε ότι ενδέχεται να αποκλειστεί από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για κάποιον από τους περιοριστικά αναφερόμενους στη Σύμβαση της Γενεύης λόγους. Προς τούτο λήφθηκε υπόψη ότι σύμφωνα με τη νομολογία του ΕΔΔΑ, το όριο του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ που απαγορεύει την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση δεν εξαρτάται μόνο από το αν η αναγκαία θεραπεία είναι μη διαθέσιμη ή δύσκολα προσβάσιμη στη χώρα καταγωγής, καθώς και ότι το ίδιο άρθρο της ΕΣΔΑ δεν απαιτεί από τα κράτη μέλη να αναλαμβάνουν επ’ αόριστον την υποχρέωση να παρέχουν στους μη υπηκόους τους την ιατρική φροντίδα που δεν είναι διαθέσιμη στις χώρες καταγωγής τους, αλλά θα πρέπει να εξετάζεται αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, δηλαδή αν η κατάσταση υγείας ενός ασθενούς έχει φτάσει σε τέτοιο κρίσιμο σημείο (π.χ. σε καταληκτικό στάδιο λόγω ανίατης και θανάσιμης ασθένειας, όπως το AIDS), ώστε να συνιστά απάνθρωπη μεταχείριση να στερηθεί την ιατρική φροντίδα που λαμβάνει και να σταλεί στη χώρα του σε ένα πρόωρο θάνατο, εκτός και αν μπορεί να δεχθεί φροντίδα π.χ. από συγγενείς, ώστε να αντιμετωπίσει με αξιοπρέπεια το αναπόφευκτο. Ενόψει δε του γεγονότος ότι η ασθένεια του αιτούντος είναι υπό έλεγχο και δεν βρίσκεται σε καταληκτικό στάδιο, κρίθηκε ότι η περίπτωσή του δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που να τον διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες περιπτώσεις ασθενών με παρόμοια προβλήματα υγείας. Περαιτέρω, όσον αφορά την κοινωνική αντιμετώπιση των σθενών με HIV λοίμωξη, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι αυτοί υφίστανται διακρίσεις και φέρουν στίγμα στη Γκάνα, αναφέρθηκε δε ότι η σχετική ιατρική εξέταση είναι υποχρεωτική για την πρόσληψη σε υπηρεσίες ασφάλειας, καθώς και ότι από τις αρχές του 2015 έως το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους αναφέρθηκαν 40 περιστατικά τέτοιων διακρίσεων στη διαδικτυακή πλατφόρμα που δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό. Ενόψει αυτών, με την προσβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώνεται ότι υπάρχει εύλογη πιθανότητα οποιοσδήποτε ασθενής να εκτεθεί σε πράξεις δίωξης, ούτε ότι ο αιτών διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να υποστεί τέτοιες πράξεις. Εξάλλου, με την προσβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε και το αίτημα να αναγνωριστεί ο αιτών ως δικαιούχος επικουρικής προστασίας, με την αιτιολογία ότι δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο απώλειας της ζωής του ή βλάβης της σωματικής του ακεραιότητας κατά παράβαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, ούτε υφίσταται σοβαρή προσωπική απειλή των αγαθών αυτών κατά την επιστροφή στη χώρα καταγωγής του. Τέλος, με την ίδια απόφαση κρίθηκε ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις να χορηγηθεί στον αιτούντα άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, αφού η κατάσταση της υγείας του δεν έχει φτάσει σε τέτοιο κρίσιμο στάδιο, που να μην του επιτρέπει να μετακινηθεί και δεν προκύπτει ότι θα στερηθεί την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη χώρα του, ώστε να στοιχειοθετείται παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, ενώ εξάλλου δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της μακροχρόνιας παραμονής στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τη δημιουργία οικογενειακών, επαγγελματικών ή άλλων ισχυρών βιοτικών δεσμών, ώστε να πιθανολογείται ότι ενδεχόμενη απομάκρυνσή του θα συνιστούσε παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ.
9. Επειδή, με την αίτηση ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, καθώς δεν λήφθηκαν υπόψη οι αναφερόμενες στο οικείο δικόγραφο διεθνείς εκθέσεις και αναφορές σχετικά με την ιδιαίτερα δυσχερή κατάσταση που επικρατεί στη Γκάνα για τους πάσχοντες από HIV λοίμωξη, από τις οποίες προκύπτει ότι λίγοι ασθενείς λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή, ότι αυτοί χρεώνονται τα φάρμακα που με βάση το κυβερνητικό πρόγραμμα θα έπρεπε να δίνονται δωρεάν, ότι εξαιτίας του φόβου για έλλειψη εχεμύθειας, μόνο λίγα περιστατικά καταγγέλλονται στο σχετικό ειδικό σύστημα καταγραφής που έχει δημιουργηθεί, καθώς και ότι οι διακρίσεις που υφίστανται οι ως άνω ασθενείς σε οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο και στους εργασιακούς χώρους είναι τόσο σοβαρές, που ισοδυναμούν με δίωξη και συνιστούν παραβίαση του δικαιώματος απόλαυσης της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής που κατοχυρώνεται με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Ακόμη, προβάλλεται παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας, διότι κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας διαδικασίας εξέτασης της αιτήσεως ασύλου δημιουργήθηκε μια πραγματική κατάσταση ένταξης του αιτούντος στο κοινωνικό σύνολο.
10. Επειδή, ενόψει του ιστορικού που παρατέθηκε, η απόρριψη του αιτήματος να αναγνωριστεί ο αιτών ως πρόσφυγας, λόγω της ένταξής του στην ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα των ασθενών με HIV λοίμωξη στη Γκάνα, στηρίζεται σε νόμιμη και επαρκή αιτιολογία. Και τούτο διότι η Επιτροπή Προσφυγών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κατά την επιστροφή στη χώρα καταγωγής του ο αιτών δύναται να έχει πρόσβαση σε πολλά νοσοκομεία, με διαθέσιμη ευρεία γκάμα φαρμάκων αντιρετροϊκής αγωγής, ενώ είναι ενδεχόμενο να υποστεί διακρίσεις και κοινωνικό στιγματισμό, χωρίς όμως να διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να υποστεί τέτοιες πράξεις, που να συνιστούν δίωξη κατά τη Σύμβαση της Γενεύης, αφού έλαβε υπόψη το διαθέσιμο έγκυρο ενημερωτικό υλικό, ως προς τη διαθέσιμη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ασθενείς με HIV λοίμωξη και τις κοινωνικές αντιλήψεις στη Γκάνα, από το οποίο προκύπτει ότι αυτή η χώρα έχει κάνει σημαντική πρόοδο στην καταπολέμηση της ως άνω ασθένειας, σε σημείο ώστε θεωρείται παράδειγμα για τη Δυτική Αφρική, όπως καταδεικνύεται και από τη λειτουργία ειδικής διαδικτυακής πλατφόρμας, για την καταγγελία των περιστατικών σχετικά με διακρίσεις σε βάρος των πασχόντων από την εν λόγω ασθένεια. Τέλος, λήφθηκαν υπόψη η ηλικία, η ελεγχόμενη κατάσταση υγείας και η οικογενειακή κατάσταση του αιτούντος, ενόψει των οποίων δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συντρέχουν οι εξαιρετικές περιστάσεις, που θα καθιστούσαν την επιστροφή αυτού στη χώρα καταγωγής του απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση (πρβλ. απόφαση ΕΔΔΑ της 27-5-2008 case of Ν v. United Kingdom). Επομένως, τα αντιθέτως προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση, κατ’ επίκληση πληροφοριών από διαδικτυακές πηγές για τα προαναφερόμενα ζητήματα της περίθαλψης και του κοινωνικού στιγματισμού των ασθενών με HIV λοίμωξη, που εξετάστηκαν με την προσβαλλόμενη απόφαση, και όχι συγκεκριμένων στοιχείων που να μπορούν να θεμελιώσουν πραγματικό κίνδυνο δίωξης του αιτούντος κατά την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. Για τους ίδιους λόγους είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης ότι δεν πιθανολογείται ότι ο αιτών, σε περίπτωση επιστροφής του στη Γκάνα, θα υποστεί κάποια από τις σοβαρές βλάβες του άρθρου 15 του π.δ. 141/2013, που δικαιολογούν την υπαγωγή του στο καθεστώς επικουρικής προστασίας. Επομένως, πρέπει να απορριφθούν τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση, με την οποία, άλλωστε, δεν προβάλλεται συγκεκριμένη αιτίαση κατά της ανωτέρω κρίσης. Ακόμη, με νόμιμη αιτιολογία απορρίφθηκε το αίτημα να δοθεί στον αιτούντα άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, αφού εξετάστηκε υπό το πρίσμα της προαναφερθείσας κατάστασης της υγείας του, αλλά και της ανατροπής των επικαλούμενων από αυτόν επαγγελματικών και κοινωνικών συνθηκών που έχει διαμορφώσει στην Ελλάδα, οι οποίες πάντως δεν συνιστούν λόγους για τους οποίους δικαιολογείται η υπαγωγή σε ανθρωπιστικό καθεστώς παραμονής (πρβλ. ΣΤΕ 867/2010, 1265/2009, 1093/2008) και δεν συντρέχει παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ από τη σχετική απόρριψη. Τέλος, ενόψει του ενδεικτικού χαρακτήρα των προθεσμιών, εντός των οποίων τα αρμόδια όργανα οφείλουν να κρίνουν το αίτημα παροχής διεθνούς προστασίας, η επί τέσσερα χρόνια καθυστέρηση έκδοσης της τελικής απόφασης επί του αιτήματος δεν δημιουργεί ευλόγως στον αιτούντα την πεποίθηση αποδοχής του αιτήματος, πρέπει δε να απορριφθούν τα αντιθέτως προβαλλόμενα για παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας.