7. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι απαράδεκτη, παράνομηκαι αβάσιμη, καθότι οι ζυγές σελίδες αυτής με αριθμό 2, 4 και 6 , είναι κενές, ενώ κατά τα λοιπά, αποτελεί πιστή αντιγραφή της απόφασης του Περιφερειακού Γραφείου Ασύλου Αττικής που εκδόθηκε στον πρώτο βαθμό διοικητικής διαδικασίας, εξ’ ού συνάγεται, κατά τον αιτούντα, ότι η Επιτροπή Προσφυγών δεν εξέτασε στην ουσία την προσφυγή του […]. Ο λόγος αυτός, όπως προβάλλεται, είναι στο σύνολό του απορριπτέος ως αβάσιμος. Κατά το πρώτο σκέλος, καθόσον όπως προκύπτει από το αντίγραφο της … απόφασης της Επιτροπής Προσφυγών που περιλαμβάνεται στα στοιχεία του φακέλου, ο οποίος διαβιβάσθηκε στο Δικαστήριο από τη Διοίκηση, το περιεχόμενο αυτής είναι πλήρες, συμπεριλαμβανομένων όλων των σελίδων της (επτά συνολικά), η κοινοποίηση δε στον αιτούντα αντιγράφου αυτής με ελλιπές περιεχόμενο, δεν επιφέρει την ακυρότητά της. Κατά το δεύτερο σκέλος, καθόσον, πέραν του ότι από την αντιπαραβολή των δύο κειμένων των εκδοθεισών αποφάσεων α΄και β΄ βαθμού διοικητικής διαδικασίας, δεν προκύπτει απόλυτη ταύτιση αυτών, μόνη η υιοθέτηση από την προσβαλλόμενη απόφαση σκέψεων και κρίσεων της απόφασης κατά της οποίας ασκήθηκε ενδικοφανής προσφυγή, δεν καταδεικνύει, όπως αβασίμως υποστηρίζεται ο αιτών, τη μη εξέταση της προσφυγής του αυτής σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Κατά το τρίτο σκέλος, καθόσον με την προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκαν μεν υπόψη οι γενικώς κρατούσες συνθήκες όσον αφορά την αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας στη χώρα καταγωγής του αιτούντος, μεταξύ των οποίων και η ποινικοποίηση αυτής, η οποία πάντως, δεν αποτελεί αυτή καθ’ εαυτή πράξη δίωξης (πρβλ. ΔΕΕ απόφαση της 7ης Νοεμβρίου 2013, C-199/12, C-200/12, σκ. 55-61), πλην, κρίθηκε ότι οι συνθήκες αυτές δεν αρκούν για την αναγνώριση αυτού ως πρόσφυγα, καθώς και ότι με τους προβληθέντες ισχυρισμούς του δεν θεμελιώνεται επαρκώς, αντικειμενικώς δικαιολογημένος φόβος δίωξης αυτού κατά τη Σύμβαση της Γενεύης, με την αιτιολογία που παρατέθηκε σε προηγούμενη σκέψη. Κατά των κρίσεων δε αυτών της προσβαλλόμενης απόφασης δεν βάλλει ειδικώς ο αιτών με το συγκεκριμένο λόγο ακυρώσεως.