Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ του Ahmad Shah Ayubi, υπηκόου τρίτης χώρας, και της Bezirkshauptmannschaft Linz-Land (διοικητικής αρχής της περιφέρειας Linz-Land, Αυστρία) με αντικείμενο την απόφαση της δεύτερης να χορηγήσει στον Α. Ayubi και στην οικογένειά του αρωγή για την εξασφάλιση των αναγκών διαβιώσεως και στεγάσεώς τους υπό μορφή βασικής παροχής καθώς και προσωρινής προσαυξήσεως.
Ειδικότερα, κατόπιν τροποποιήσεως της αυστριακής νομοθεσίας το 2015, αναγνωρισμένοι πρόσφυγες που λαμβάνουν τριετή άδεια διαμονής εξομοιώνονται, από απόψεως κοινωνικής αρωγής, με τους δικαιούχους του καθεστώτος επικουρικής προστασίας και λαμβάνουν, εξ αυτού του λόγου, παροχές σημαντικά κατώτερες από αυτές που προβλέπονται για τους Αυστριακούς υπηκόους. Μόνον οι πρόσφυγες που έχουν δικαίωμα μόνιμης διαμονής εξομοιώνονται με τους Αυστριακούς υπηκόους.
Ενόψει αυτών, η διοικητική αρχή της περιφέρειας Linz-Land χορήγησε στον αιτούντα αρωγή, με τη μορφή μηνιαίων παροχών σε είδος, συνιστάμενη σε μια βασική παροχή με προσωρινή προσαύξηση, καθώς αυτός ως κάτοχος άδειας προσωρινή διαμονής υπό την ιδιότητα του δικαιούχου ασύλου, μπορούσε να ζητήσει, κατ’ εφαρμογήν της αυστριακής νομοθεσίας, μόνον την καταβολή ελάχιστων παροχών προς εξασφάλιση της καλύψεως των αναγκών του.
Το Landesverwaltungsgericht Oberösterreich (περιφερειακό διοικητικό πρωτοδικείο του ομόσπονδου κράτους της Άνω Αυστρίας, Αυστρία), εκτιμώντας ότι μια τέτοια ρύθμιση έχει ως αποτέλεσμα να μην παρέχονται στους πρόσφυγες οι οποίοι έχουν δικαίωμα προσωρινής διαμονής τα δικαιώματα που προβλέπονται επακριβώς και άνευ αιρέσεων στο άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικό προδικαστικό ερώτημα
Απαντώντας στο σχετικό ερώτημα, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απεφάνθη ότι το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ότι οι πρόσφυγες που έχουν δικαίωμα προσωρινής διαμονής σε ορισμένο κράτος μέλος λαμβάνουν παροχές κοινωνικής αρωγής χαμηλότερες από αυτές που χορηγούνται στους υπηκόους του συγκεκριμένου κράτους μέλους και στους πρόσφυγες που έχουν δικαίωμα μόνιμης διαμονής στο εν λόγω κράτος μέλος.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο