Με την απόφαση Επιτροπή κατά Πολωνίας, Ουγγαρίας και Τσεχικής Δημοκρατίας (Προσωρινός μηχανισμός μετεγκατάστασης αιτούντων διεθνή προστασία) (C-715/17, C-718/17 και C-719/17), η οποία δημοσιεύθηκε στις 2 Απριλίου 2020, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχθηκε τις προσφυγές λόγω παραβάσεως τις οποίες άσκησε η Επιτροπή κατά των τριών ως άνω κρατών μελών με αίτημα να διαπιστωθεί ότι τα εν λόγω κράτη μέλη, μη υποδεικνύοντας σε τακτά χρονικά διαστήματα, και οπωσδήποτε ανά τρίμηνο, τον προσήκοντα αριθμό αιτούντων διεθνή προστασία που μπορούσαν να μετεγκατασταθούν ταχέως στο έδαφος καθενός από αυτά και μη εκπληρώνοντας, κατά συνέπεια, τις μεταγενέστερες υποχρεώσεις μετεγκατάστασης που υπείχαν, παρέβησαν τις υποχρεώσεις που υπέχουν από το δίκαιο της Ένωσης.
Αφενός, το Δικαστήριο έκρινε ότι τα τρία εμπλεκόμενα κράτη μέλη παρέβησαν απόφαση την οποία είχε εκδώσει το Συμβούλιο με σκοπό τη μετεγκατάσταση, σε υποχρεωτική βάση, 120 000 αιτούντων διεθνή προστασία από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τα λοιπά κράτη μέλη της Ένωσης.
Αφετέρου, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Πολωνία και η Τσεχική Δημοκρατία παρέβησαν επίσης τις υποχρεώσεις που υπείχαν από προγενέστερη απόφαση την οποία είχε εκδώσει το Συμβούλιο με σκοπό τη μετεγκατάσταση, σε υποχρεωτική βάση, 40 000 αιτούντων διεθνή προστασία από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τα λοιπά κράτη μέλη της Ένωσης. Η Ουγγαρία δεν δεσμευόταν από τα μέτρα μετεγκατάστασης που προέβλεπε η τελευταία αυτή απόφαση.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο