Το Δικαστηριο της Ευρωπαικης Ενωσης στην υπόθεση C‑491/13 προέβη σε ερμηνεία των διατάξεων της οδηγίας 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές, την ανταλλαγή μαθητών, την άμισθη πρακτική άσκηση ή την εθελοντική υπηρεσία (ΕΕ L 375, σ. 12).
Η σχετική αίτηση προδικαστικής αποφάσεως είχε υποβληθεί από το Oberlandesgericht Bamberg (Γερμανία), στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ των M. Ali Ben Alaya και Bundesrepublik Deutschland σχετικά με την άρνηση της Γερμανίας να του χορηγήσει θεώρηση για σπουδές.
Συγκεκριμένα, ο M. Ali Ben Alaya, ο οποίος γεννήθηκε στη Γερμανία και έχει την τυνησιακή ιθαγένεια, εγκαταστάθηκε στην Τυνησία όπου και τελείωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αφού έλαβε το απολυτήριό του το 2010 και εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Τυνησίας για σπουδές στην πληροφορική, ο εν λόγω αλλοδαπός προέβη σε διαβήματα για να γίνει δεκτός για σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (πανεπιστημιακό πτυχίο) στη Γερμανία. Προς τούτο, υπέβαλε πολλές φορές επιτυχώς υποψηφιότητα για σπουδές μαθηματικών στο Technische Universität Dortmund. Επίσης, υπέβαλε πλείονες αιτήσεις ενώπιον των αρμόδιων γερμανικών αρχών για τη χορήγηση θεωρήσεως για σπουδαστές, προκειμένου να παρακολουθήσει τις σπουδές αυτές ή τα γλωσσικά μαθήματα που διοργανώνει το πανεπιστήμιο για τους αλλοδαπούς που επιθυμούν να παρακολουθήσουν ανώτερες σπουδές. Όλες οι ως άνω αιτήσεις απορρίφθηκαν.
Η τελευταία αρνητική για τη χορήγηση θεωρήσεως απόφαση, της 23ης Σεπτεμβρίου 2011, στηριζόταν σε αμφιβολίες ως προς την πρόθεσή του να σπουδάσει, λαμβανομένης υπόψη της προγενέστερης ανεπαρκούς βαθμολογίας, της ελάχιστης γνώσης του της γερμανικής γλώσσας και της μη υπάρξεως σχέσης μεταξύ των προβλεπομένων σπουδών και του σχεδίου σταδιοδρομίας του.
Το Δικαστήριο της Eυρωπαϊκής Ένωσης, ερμηνεύoντας τις οικείες διατάξεις της Oδηγίας 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, απεφάνθη ότι το οικείο κράτος μέλος υποχρεούται να επιτρέψει την είσοδο στο έδαφός του υπηκόου τρίτης χώρας ο οποίος επιθυμεί να διαμείνει πλέον των τριών μηνών στο έδαφος αυτό με σκοπό τις σπουδές, εφόσον ο εν λόγω υπήκοος πληροί τις προϋποθέσεις εισόδου οι οποίες προβλέπονται εξαντλητικώς στα άρθρα 6 (μη ύπαρξη απειλής για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία) και 7 (αποδοχή εγγραφής από το οικείο εκπαιδευτικό ίδρυμα, επαρκείς πόροι, γνώση της γλώσσας) της οδηγίας αυτής και το εν λόγω κράτος μέλος δεν επικαλείται έναντι αυτού έναν από τους ρητώς απαριθμούμενους στην εν λόγω οδηγία λόγους που δικαιολογούν την άρνηση χορηγήσεως άδειας διαμονής.
Το Δικαστήριο, στην απόφαση του, υπενθυμίζει ότι η Οδηγία αποσκοπεί στη διευκόλυνση της κινητικότητας στο πλαίσιο της Ένωσης των σπουδαστών τρίτων χωρών για την προβολή της Ευρώπης ως παγκόσμιου κέντρου αριστείας για τη γενική και την επαγγελματική εκπαίδευση, καθώς η δυνατότητα κράτους – μέλους να επιβάλλει πρόσθετες προϋποθέσεις εισόδου θα προσέκρουε στον σκοπό αυτό.
Μολονότι η Οδηγία αναγνωρίζει στα κράτη – μέλη περιθώριο εκτιμήσεως κατά την εξέταση των αιτήσεων εισόδου, το Δικαστήριο τονίζει ότι το εν λόγω περιθώριο αφορά αποκλειστικώς τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στην Οδηγία αυτή καθώς και στο πλαίσιο αυτό, την αξιολόγηση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών.
Στην παρούσα υπόθεση το ΔΕΕ έκρινε ότι ο ενδιαφερόμενος πληροί τις γενικές και ειδικές προϋποθέσεις των άρθρων 6 και 7 της οδηγίας 2004/114. Ειδικότερα, δεν προέκυψε ότι οι γερμανικές αρχές επικαλέστηκαν έναντι αυτού κάποιον από τους λόγους που απαριθμούνται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, της οδηγίας αυτής. Συνεπώς, σε κατάσταση όπως αυτή της κύριας δίκης, θα πρέπει να του χορηγηθεί άδεια διαμονής από τις εθνικές αρχές, όπερ απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να επαληθεύσει.