Με την από 11.7.2018 ένδικη αγωγή της, ὁπως το περιεχόµενο της διευκρινίζεται και συμπληρώνεται µε τις προτάσεις που κατέθεσε κατά τη συζήτηση, η (πρώτη) ενάγουσα εκθέτει ότι είναι υπήκοος Συρίας και ότι στις 4.10.2000 τέλεσε στη Συρία θρησκευτικὀ γάμο µε τον εναγόµενο, επίσης υπήκοο Συρίας. Ότι κατα τη διάρκεια του γάµου αυτού γέννησε τα τέσσερα αναφερόμενα τέκνα τους, που είναι ακόµη ανήλικα. Ότι στις .. 2017 ήρθαν όλοι µαζί στην Ελλάδα και δη στο νηοί της Σάμου, όπου διέμιεναν στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων στο Βαθύ της Σάμου. Ὁτι στις 19.8.2017 διασπάστηκε οριστικἁ η έγγαµη συμβίωση τους, εξαιτίας της περιγραφόµενης αντισυζυγικής συμπεριφοράς του εναγόµενου, που συνίσταται στην εξακολουθηµατική ἁσκηση ενδοοικογενειακής βίας και έκτοτε δεν είχαν καµία επαφή ως σύζυγοι. Ότι τα ανήλικα τέκνα τους, μετά την διάσπαση της έγγαµης συμβίωσης τους, διαμένουν πλέον μαζί της στην Αθήνα και ασκεί προσωρινά την αποκλειστική επιµέλεια τους, δυνάμει της αναφερόµενης απόφασης του Δικαστηρίου, που εκδόθηκε µε τη διαδικασία των ασφαλιστικών µέτρων. Ότι αυτή και τα ανήλικα τέκνα της έχουν κριθεί δικαιούχοι του προσφυγικού καθεστώτος µε την υπ’ αριθ …/2019 απόφασης του Αυτοτελούς Κλιμακίου Ασύλου Ταχείας Εξέτασης Αιτήσεων Διεθνούς Προστασίας, ενώ ο εναγόµενος, που κρατείται στο Γενικό Κατάστηµα Κράτησης Κομοτηνής µε κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα, έχει αιτηθεί στην Ελλάδα διεθνή προστασία. Με βάση το ιστορικό αυτό, η ενάγουσα ζητεί να απταγγελθεί η λύση του γάµου της µε τον εναγόμενο και να της ανατεθεί η αποκλειστικη ασκηση της επιμέλειας των τεσσάρων ανηλίκων τέκνων τους, διότι αυτό επιβάλλεται απὀ το αληθινό συμφέρον τους. Με αυτό το περιεχοµενο η ἑνδικη αγωγή παραδέκτα και αρµοδίως ασκήθηκε και εισάγεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο {άρθρα 28 Συντ., 17 αριθ. 1-2 ΚΠολΔ, άρθρο 3 περ. α΄ και 13 του Κανονισμου (EK) 2201/2003 του Συµβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2005 «για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας»}, κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 592 παρ. 1 και 3, 593 επ. σε συνδυασμό µε 591 ΚΠολΔ, οπως τα προµνησθέντα άρθρα του ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ) ισχύουν µετά απὀ την αντικατάστασή τους µε το ν. 4335/2015). Είναι νόµιµη, ερειδόµενη στις διατάξεις των άρθρων 1438, 1439, 1510, 1511, 1512, 1514, 1518 του ΑΚ, 613 και 950 του ΚΠολΔ, οι οποίες τυγχάνουν εφαρµογής, λόγω της αναγνωρισμένης προσφυγικής ιδιότητας της ενάγουσας και των τέκνων των διαδίκων συζύγων που διαμένουν στην Ελλάδα απὀ την 28.6.2017 και εφεξής, σύµφωνα µε ὁσα προβλέπονται στα άρθρα 12 και 16 της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για την προστασία των πολιτικών προσφύγων που κυρώθηκε µε το Ν. 3989/1959 Πρέπει, επομένως, η αγωγἠ να ερευνηθεί περαιτερω ως προς την ουσιαστική βασιµότητα της, χωρίς να πραγµατοποιηθεί η προβλεπόμενη απὀ τη διάταξη του άρθρου 611 εδαφ. α΄ ΚΠολΔ συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς, λόγω της ερημοδικίας του εναγόμενου. […]
ΔΕΧΕΤΑΙ την σωρευόµενη αγωγή της (πρώτης) ενάγουσας.
ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ τη λύση του γάµου των διαδίκων συζύγων, που τελέστηκε κατά τον θρησκευτικό τύπο, στις…. στη Συρία.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ στην (πρὠτη) ενάγουσα την αποκλειστική άσκηση της επιµέλειας των ανηλίκων τέκνων της …